چگونه عشق نافرجامم را فراموش کنم؟

دوستی ها

من دختری ۱۹ ساله هستم که از یازده سالگی( درست از زمانی که به بلوغ رسیدم) عاشق شخصی که چهار سال از من بزرگتر است شدم. دو سال سعی کردم این حس رو مخفی کنم. حتی با اینکه خیلی خیلی کم میدیدمش ولی حتی خیلی شبها از فکرش خواب نمیرفتم! خلاصه دو سال بعد با هم صحبت کوتاهی ( تنهایی) داشتیم. بعدا رابطه مان بیشتر و بیشتر شد حتی گاهی اوقات ۴ ساعت بی وقفه با تلفن باهاش صحبت می کردم، مادرم مرا تهدید کرد که اگر به رابطه با او ادامه دهم به پدرم میگوید! من تظاهر کردم که باهاش به هم زدم و کمی ازش فاصله گرفتم ولی چیزی که انکار ناپذیر بود این بود که من یک لحظه هم بدون او آرامش نداشتم. در طول رابطه ۳ یا ۴ بار در حدود یکسال و نیم. بیشتر ندیدمش. خیلی حرفهای عاشقانه و قول های ازدواج به هم داده بودیم که یکدفعه او عوض شد و گفت که بهتر است جدا شویم. حتی برای فراموش کردنش دست به رابطه های دیگر زدم حتی رابطه با همجنس. حالا طرف خودش برگشته و میگه که متاسفه ولی نمیتونه با من ازدواج کنه چون من با پسرای دیگه بودم! و اینکه خانوادش به دلیل مشکلات نمی توانند به خواستگاری من بیایند و خانواده اش مخالفند. من هنوز خیلی عاشقشم و وقتی فهمیدم سال قبل نامزد کرده بوده داغون شدم. خانوادش اصرار دارن ازدواج کنه و من میدونم که دیر یا زود از من جدا میشه و میدونم هرگز نمیتونم فراموشش کنم همونطور که از ۱۱ سالگی تا حالا نتونستم.

بیایید مساله را طور دیگری بررسی نماییم. در زندگی همه انسانها گاهی این اتفاق پیش می آید که به آنچه می خواهند نمی رسند کافی است شما، کمی به گذشته خود و دیگر دوستان مراجعه کنید این مطلب را تصدیق خواهید کرد. پس وجود شکست در زندگی دنیایی قطعی است. مهم این است که ما با شکست های زندگی چگونه روبرو شویم. و بی دلیل «رخداد ها » را به «بحران» تبدیل نکنیم. هر چقدر بااین رخداد ها عقلانی تر رفتار کنیم تحمل آنها برایمان آسان تر وراههای بعدی روشن تر خواهد شد و هر چقدر به شکست ها رنگ و لعاب عاطفی بدهیم روانمان آزرده ترومسیر آینده را تاریکتر خواهیم دید. از خودتان سوال کنید:

- آیا من اولین و تنهاترین کسی هستم که با چنین رخدادی روبرو شده است؟ اگر جواب منفی است چگونه دیگران با چنین رخداد هایی عاقلانه کنار می آیند؟

- آیاکسی مرا مجبور کرده که « با جواب رد بقیه زندگی خودم را تیره و تار ببینم» یا خودم با اختیار خودم این کار را دارم انجام می دهم؟ پس اگر خودم تصمیم گیرنده ام چرا فکر می کنم «بهترین موقعیت هایم را از دست داده ام »؟

- آیا عشق و محبت «فقط» و «باید» در مورد یک نفر و یک بار در زندگی تکرار شود؟

در پایان نظرتان را به نکاتی جلب می کنم:

۱- این مطلب را روزی چند بار با خود تکرار کنید: اگر به خدا اعتقاد دارم و می دانم مسبب الاسباب اوست پس چرا بر روی این آیه مبارک و نوید بخش قرآن توجه نکنم که هر که « تقوا پیشه کند خداوند راه نجاتی برای او قرار خواهد داد» و « یَرزُقهُ مِن حَیثُ لا یَحتَسِب» پس از جایی که گمان نمی کنم خداوند به من روزی خواهد داد.

۲- ممکن است برای رهایی از فشارهایی که این روزها تحمل می کنید تلاش زود هنگامی برای پر کردن این خلا بوجود آمده نموده و دست به رابطه جدیدی با شخص دیگری بزنید. ولی ما آنرا توصیه نمی کنیم چرا که از لحاظ روان شناسی این روزها شناخت و افکار شما درگیر شده است لذا تصمیم مناسبی را احتمالا اتخاد نخواهید کرد و پشیمانی های بعدی سراغتان خواهد آمد.بدین منظور چند ماه هیچ اقدام جدی در این زمینه انجام ندهید و بعد از آن به همراه یک یار مشاور مساله را پیش بگیرید.

۳- از لحاظ روان شناسی یکی از علل ابتلا به افسردگی در جوانان، شکست های عاطفی است که در این زمینه، افراد به ناارزنده سازی هایی دست می زنند و تمام داشته های مثبت خود را قربانی این رویداد می نمایند. برای اینکه شما جزو این دست آدم ها نباشید لازم است به فعالیت های مثبت و تقویت کننده و لذت بخشی که قبل از این ماجرا برایتان مطرح بود روی بیاورید. و از ورزش ها، کوهنوردی ها و فعالیت های بدنی (علی رغم میلتان) حتما سود بجویید.

در پایان مطالبی دیگری هم در این وابستگی ها پیشنهاد می کنیم که دیدن و انجام آن مفید خواهد بود.

۱- سعی کنید در بیرون هیچ آثاری از ایشان را جلوی دید خود نداشته باشید مانند عکس شماره تلفن و یادگاری های و... و آنها را محو کنید.
۲- افرادی که در وضعیت شما قرار دارند به هیچ وجه نقاط منفی و بدی ها و آسیب هایی که از طرف مقابل ممکن است متحمل شدن را نمی بینند و به همین دلیل علاقه و وابستگی آنها ثابت می ماند . شما با تهیه لیستی از نقاط منفی ایشان که شامل دروغ ها و عدم پایبندی و تعهد به عشق و علاقه و مشکلاتی که الان و بعد از ازدواج با ایشان برای شما ایجاد خواهد کرد را بنویسید و هر روز مرور کنید تا نگرشتان نسبت به ایشان منطقی تر شده و احساس ناراحتی و یا به عبارتی تنفر از ایشان ایجاد شود

۳- درباره امتیازات این جدایی و خوبی های جدا شدن از ایشان نیز با خود فکر کنید و سعی کنید با خوشحالی از اینکه با ایشان ازدواج نکرده اید مطالبی را یاد داشت کنید.
۴ - در حال حاضر به هیچ وجه اقدام به ازدواج نکنید زیرا ممکن است انگیزه انتقام جویی و یا با هدف بهتر شدن وضعیت روحیتان و نه با هدف عشق و علاقه منطقی این ازدواج صورت بگیرد پس سعی کنید حداقل دوماه با انجام این تکنیک ها افکار و تصاویر مربوط به ایشان را از ذهنتان پاک کنید به حدی که اصلا تصویر ذهنی ایشان را به خاطر نیاورید و بعد هم حتما با یک مشاوره برای کمک به یک ازدواج عاقلانه کمک بگیرید.
۵- سعی کنید بدون خود سرزنشی و مقایسه، نقاط مثبت و خوبی های خودتان را فراموش نکنید و با نوشتن و مرور و نادیده و بی ارزش نکردن آنها به آینده خوشبین و امیدوار باشید.
۶- انجام کارهایی مانند ورزش های دست جمعی ، تعاملات اجتماعی ، سرگرمی و تفریح و پرهیز از تنهایی بسیار مفید هستند و شما حتما گزارش از حال قبل و بعد از این تکنیک را باید با دقت ارسال فرمایید.
۷- ساعات و لحضاتی که شما ارتباط داشته اید بسیار وسوسه برانگیز خواهند بود مانند معتادی که ترک کرده مکان و زمان های مصرف در روزهای اولیه وسوسه انگیز بوده و ممکن است رفتاری مانند عصبانی شدن و تحریک پذیری و یا رفتن به طرف مصرف زیاد باشد بنابراین شما نیز باید با تغییر موقعیت فیزیکی و سر گرم شدن به یک کاری که عمدا در این ساعات در نظر خواهید گرفت و با آرام سازی ذهنی سعی می کنید با این وسوسه ها مبارزه کنید.
۸- هنگام هجوم افکار و تصاویر ایشان در ذهن بدون پرورش و فکر کردن مکان را ترک کرده و یا توجه و تمرکزتان را به چیزی جلب می کنید مثلا با قطع کردن افکار مشغول گفتگو با یک فردی می شوید، باعجله از آن مکان را ترک می کنید، با روشن کردن تلویزیون سعی در تمرکز دیداری و شنیداری نسبت به نوع برنامه و حتی نوع لباس های مجریان و بازیگران و اسامی آنها می شوید.
۹- با افکار منفی و مأیوس کننده مبارزه کنید و پیش بینی منفی نسبت به آینده نداشته باشید.
۱۰ - شاید هفته اول به دلیل درگیر شدن با افکار اتوماتیک دچار نوعی استرس شوید ولی به مرور زمان افکاری که عادت داشتند همیشه و همه جا بدون اراده شما وارد ذهنتان شوند و حالتان را بگیرند با تکنیک های شما از اتوماتیک خارج شده و افکار جدید جایگزین می شود و در هفته های دوم و سوم افکارتان یک دست شده و تعارضی احساس نخواهید کرد.

 

دیدگاه‌ها

در حال حاضر (پسر) دانشجو متعهد خدمتم و۲۰ سال سن دارم. چند ساله از یک نفر خوشم میاد بدون اینکه طرف خبر داشته خودش دانشجو پیام نوره ولی پدر و مادرش کارمنده از لحاظ اقتصادی سطح خانواده ما از ایشان پایین تره چونکه یکی از ملاکها باید خانواده ها از نظر اقتصادی هم سطح باشه میترسم با این شرایط نتونم نیازهاشو برطرف کنم و از طرفه دیگه هم سن م کمه و پول زیادی تو دست و بالم نیست کلا میتونم طلا و ویک خانواده اجاره کنم. آیا به گوشش برسونم که دوستش دارم یا فراموشش کنم؟

تصویر مشاور شهر سوال

دوست عزیز از مراجعه شما خرسندیم. همانطور که خودتان هم اشاره کردید یکی از ملاکهای ازدواج (که تحت شمول ملاک کلی هم کفو بودن مطرح می شود) همسطح بودن یا نزدیک بودن سطح اقتصادی دو خانواده به هم است. البته از صحبتهای شما دقیقا مشخص نیست که شما در چه وضعیتی هستید و آنها در چه وضع و تفاوت شما در چه حد است اما ضمن تایید این مطلب که بهتر است از نظر اقتصادی همسطح باشید، این نکته را هم یادآور می شویم که این مسئله قابل بررسی است و مقصود این نیست که به صورت کاملا خط کشی شده و دقیق میزان درآمد و سرمایه های مالی دو طرف یکی باشد.بلکه نزدیک بودن و همسطح بودن حدودی هم قابل قبول است. به نظر ما برای تشکیل یک زندگی در ابتدای کار توان تهیه ملزومات وسایل زندگی، تهیه مسکن (اجاره یا خرید) و درآمد مداوم (داشتن شغل) میتواند کافی باشد که شما در صورت داشتن شغل به نظر می رسد توانایی تهیه مابقی را داشته باشید. اما این را هم میدانیم که با توجه به وجود فرهنگهای مختلف و سطوح مختلف اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و ... مقدار حداقلی برای شروع زندگی تنها با نظر بزرگان هردو خانواده قابل تعیین است. که البته توصیه ما و بزرگان ما و دین ما همواره به سهل گیری و برداشتن موانع از راه ازدواج است و نه بالعکس. اینها علاوه بر این است که خیلی اوقات از اقدام به ازدواج تا رفتن زیر یک سقف ممکن است ماه ها و یا سالها فاصله باشد. بنابراین شما بدون اینکه در ورطه علاقمندی و دلبستگی و به اصطلاح عشق و عاشقی نسبت به شخص مورد نظر بیفتید، بهتر است مطلب را با بزرگتر ها مطرح کنید و به صورت رسمی اولین قدم را جهت خواستگاری بردارید. مطمئنا نمیتوان ادعا کرد اولین جایی که خواستگاری می روید لزوما آخرین جا خواهد بود و ممکن است به دلیل عدم توافق دو طرف یا خانواده ها چندین بار به خواستگاری افراد مختلف بروید. بنابراین این ذهنیت را هم همواره در خود داشته باشید تا در صورت ناموفق بودن در هر مورد دچار سرخوردگی و ناامیدی نشوید.
توکل بر خدای بزرگ کنید و قدم در این راه پسندیده و مقدس بگذارید، انشالله خداوند نیز پشتیبان شما باشد.

نظرات