کسى که موقع غروب شب عید فطر بالغ و عاقل و هشیار است و فقیر و بنده کس دیگر نیست، باید براى خودش و کسانى که نان‏خور او هستند، هر نفرى یک صاع که تقریباً سه کیلو است، گندم یا جو یا خرما یا کشمش یا برنج یا ذرّت و مانند اینها به مستحقّ بدهد، و اگر پول یکى از اینها را هم بدهد کافى است ‏و تفاوتی بین انسان روزه دار و غیر روزه دار نیست.

گرچه مخارج افرادی مانند سربازها به عهده مراکزی است که در آن خدمت می‌کنند، ولی پرداخت زکات فطره بر عهده خودشان است و در صورتی که در آمدی برای پرداخت فطریه ندارند، از آنان ساقط می‌شود.

مراجع عظام تقلید؛ زمان وجوب زکات فطره را از غروب شب عید فطر دانسته و تأخیر پرداخت آن را به بعد از نماز عید جایز نمی دانند، اما اگر کسی نماز عید را نخواند، باید فطریه را تا ظهر عید پرداخت نماید. ولی اگر دسترسى به فقیر ندارد مى‌تواند مقدارى از مال خود را به نیّت فطره جدا کرده و براى مستحقى که در نظر دارد یا براى هر مستحقّی کنار بگذارد و باید هر وقت که آن را مى‌دهد نیّت فطره نماید. اما اگر موقعى که دادن زکات فطره واجب است، فطره را ندهد و کنار هم نگذارد، احتیاط واجب آن است که بعداً بدون این که نیّت ادا و قضا کند (به قصد قربت) فطره را بدهد.

اگر نيت روزه را قطع كند چنانچه قبل از ظهر دوباره نيت روزه كند روزه اش صحيح است درغير اين صورت باطل مي شود.