آیا هر چیز که باعث لذت می شود، حرام است؟

 حرام

لذت به معنای نبودن رنج و ملایمت یک امر با طبع انسان است. بنابراین نوع آفرینش انسان سبب شده است که از اموری لذت ببرد، و با توجه به این نکته هرگز نمی توانیم بپذیریم خدایی که خالق ماست، ما را به گونه ای آفریده تا از اموری لذت ببریم و سپس همه آن امور را برای ما ممنوع کرده است! بلکه خدای متعال نعمات مختلف خویش را آفریده تا ما از آنها بهره ببریم.

امام صادق (ع) در مناظره با ابوحنیفه می فرمایند:

- شنیده ‏ام كه این آیه را: ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعیمِ[تکاثر/۸] در روز قیامت به طور حتم از نعمتهای سوال می‏شوید»چنین تفسیر می‏كنی كه: خداوند مردم را در مورد غذاهای لذیذ و آبهای خنك كه در فصل تابستان می‏خوردند، مواخذه می‏كند.

- درست است، من این آیه را این طور معنا كرده ‏ام.

- اگر شخصی تو را به خانه‏اش دعوت كند و با غذای لذیذ و آب خنكی از تو پذیرایی كند، وبعد به خاطر این پذیرایی بر تو منت گذارد، درباره چنین كسی چگونه قضاوت می‏كنی؟

- می‏گویم آدم بخیلی است.

- آیا خداوند بخیل است (تا اینكه روز قیامت در مورد غذاهایی كه به ما داده، ما را مورد مؤاخذه قرار دهد)؟[بحارالانوار، ج ۱۰، ص ۲۲]

 

اما چند نکته دربار لذتها شایان توجه است:

۱- لذت حقیقی لذت پایدار است.

اگر انسان غذای خوشمزه آغشته به سم را بخورد، قطعا از آن لذت می برد، اما هیچ عاقلی به چنین لذتی دل خوش نمی کند. بنابراین انسان باید در انتخاب لذتها به پایداری آن توجه کند و لذت هایی زودگذر که تبعات پردامنه ای دارد را رها کند و اگر لذتی همراه با گناه باشد، مصادق بارز این گونه لذات است.

 

۲- دنیا عالم محدودیت هاست.

تزاحمات میان طلب های انسان ها، همچنین تزاحمات میان استعدادهای مختلف یک انسان، لازم می کند که در هر امری اعتدال رعایت شود. اگر غرق شدن در یک لذت سبب شود که بسیاری از استعدادهای انسان نابود شود، انسان باید از این امر اجتناب کند. همچنین جایی که لذت بردن یک فرد، به جامعه و سایر افراد ضرر و زیان وارد می کند، باید با تمسک به میانه روی، فضای جامعه را برای زندگی همگان مستعد کرد.

۳- لذت بردن بر هر انسانی لازم است.

نگاه های ناشی از افراط و تفریط هر دو غلط و نشانه جهالت است. انسان باید از لذات بهره مند شود تا بتواند شئون و کارهای مختلف خود را انجام دهد. از همین رو در روایات توصیه شده است که مومن یک بخش از زندگی خود را به لذات حلال مشغول باشد تا نیرو و توان لازم برای انجام سایر بخش های زندگی را داشته باشد.

 

۴- شیطان دشمن انسان و اغواگر اوست.

بعضی از امور حقیقتا لذتی به همراه ندارد و اگر صحیح نگریسته شود، رنج و مرارت است. اما دیدگاههای غلط و توهم آلود، سبب می شود که عده ای آن را امر لذیذ بدانند. در توضیح این نوع رفتار باید به جلوه بخشی شیطان توجه کرد که چگونه امور پلید را در توهم انسان زیبا جلوه داده و سبب گمراهی انسان می شود. به عنوان نمونه شرب مشروبات در حالی که طعم اصلی آن ناپسند و نتیجه آن نیز ناپسند است، برای عده ای جذاب شده در حالی که هیچ عاقلی، بی شعوری را لذت بخش نمی بیند!

 

بنابراین اسلام با لذت مخالف نیست بلکه بستر ساز بهره مندی از لذت های اصیل و پایدار برای انسان است و تنها لذتی از منظر اسلام مذموم است که بسیار گذرا و دارای تبعات سنگین است و لذت دیدن آن به دلیل اغواگری شیطان است.

دیدگاه‌ها

وقت بخیر .شرایط ازدواج موقت برای یک دوشیزه را برایم بگویید .من ۴۳سال دارم با آقایی ۵۵ ساله آشنا شدم ایشون خادم فرهنگی امام رضا
(ع) هستن ر ویرایش یکی از کتابها بهم کمک کرد .اعلام علاقه مندی کرد و از همان جلسه اول نشان داد . قبل از آن با اس ام اس و کاملا به صورت غریبه با ایشون رفتار میکردم .یک بار تنهایی مشهد رفتم ایشون به من نزدیک میشد و دست میزد بهم . بعد از یک ماه به اصفهان آمد و بیشتر به من نزدیک شد ولی نگذاشتم نزدیکی برقرار کنه . من چکار کنم هم دوستش دارم هم نمیدونم درسته یا نه . ازش خواستم اگه دوستم داره یه خونه برام تهیه کنه و تابه حال دو تا خونه با شرایط مناسب جور کرده . میخواد یه وام ۲۰ میلیونی بگیره بهش گفتم ۵ میلیون نقد دارم .الان که می بینم داره اقدام میکنه دارم میترسم چون میخواد برای همیشه برم مشهد و دفتر کار و ...را اصفهان به عهده منشی و ... بگذارم . در ضمن من می خواستم هر دو ماه ۱۰ روز برم مشهد نه برای همیشه . چکار کنم ؟ مادر و برادرهام در جریان نیستن .

تصویر مشاور شهر سوال

با سلام خدمت شما کاربر محترم شهر سوال. خوش آمدید.
خواهر گرامی، اگر مقصود شما از شرایط، به لحاظ شرعی است، باید عرض کنیم شرط ازدواج موقت از نظر اکثریت فقها،برای دوشیزگان، اجازه ولی (پدر، یا جد پدری در صورت فوت پدر) است. اگر هم دوشیزه نباشد که طبیعتا نیاز به اجازه پدر ندارد. اما در مورد صورتی که دختر خانم به اصطلاح رشیده باشد و به لحاظ تصمیم گیری و زندگی مستقل باشد، بایستی از دفتر مرجع تقلید خود (و یا بخش احکام همین سایت) جویای حکم آن باشید.
بنابراین به لحاظ شرعی با رعایت شرایط مذکور میتوانید به عقد ایشان درآیید و روابط شما مشکلی نخواهد داشت.
اما اگر از جنبه های دیگر سوال دارید، طبیعتا با توجه به شرایط خانوادگی، اجتماعی خودتان باید تصمیم بگیرید. ما این هشدار یا توصیه را داریم که اگر آقای مورد نظر شما دارای خانواده است، و این کار شما در روابط خانوادگی ایشان اثرات نامطلوب میگذارد، بهتر است از ازدواج با این مورد اجتناب نمایید.
اما در صورت تصمیم به ازدواج، طبیعتا رعایت جوانب احتیاط در رسمی بودن عقد (محضری بودن) و توجه به حق و حقوق خودتان (مثل مهریه) لازم است. ضمنا توجه داشته باشید که روابط شما (چه موقت و چه دائم و چه به صورتهای دیگر) منجر به ایجاد علاقه و احساسات عاطفی بین شما خواهد شد، بنابراین با توجه به این نکته تصمیم بگیرید.
موفق باشید.

نظرات