دختر ۱۵ ساله بوده و به پسری ۱۸ ساله علاقه‌مندم
دختری هستم ۱۵ ساله که یک سال است با پسری ۱۸ ساله رابطه دارم. اما خانواده هر دو متفاوت هستند، به همین خاطر مادرم مخالف است؛ لذا رابطه‌ام را به هم زدیم، نه اس ام اس می‌دهم و نه زنگ میزنم. ایشان می‌گویند، صبر کن تا چند سال دیگر به خواستگاری‌ات بیایم. در ضمن علاقه شدیدی به وی دارم.
خدمت شما عرض شود که ازدواج یک اتفاق بسیار مهم در زندگی انسان است و هر گونه انتخاب احساسی و از روی علاقه های آنی و زود گذر باعث انحراف از مسیر انتخاب معقولانه و منطقی خواهد شد. متأسفانه شما قبل از اینکه وضعیت خانواده خودتان را از نظر رضایت و حساسیت های فرهنگی بررسی کنید، شروع به سرمایه گذاری روانی و به وجود آمدن علاقه به طرف مقابلتان کرده اید؛ و بعد از اینکه به صورت کامل وابسته شده اید الان دچار تعارض و سردرگمی بین دل خودتان و رضایت والدین شده اید. حتی به ندای منطقی و هشدار دهنده عقلتان که به شما فریاد می زند که شما با طرف مقابلتان از نظر شخصیتی و فرهنگی و خانوادگی متفاوت هستید را هم به دلیل این وابستگی گوش نمی دهید.
قطعا یک فرد ۱۸ ساله در اوج بی ثباتی هیجانی و مانند رودی است که جزر و مد فراوانی دارد و ممکن است بعد از گذشت مدتی گرایش به فردی دیگری پیدا کند و خواهان کسی دیگر باشد قطعا یک نوجوان تا سن ۲۳ سالگی ممکن است ثبات و پایداری احساسی و هیجانی را نداشته باشد. از طرفی مشکل شما آمدن یا نیامدن ایشان نیست، بلکه عدم رضایت والدین به دلیل تفاوت های فرهنگی است که این عدم رضایت منطقی است که با آمدن ایشان در سال های آینده این تفاوت ها برطرف نخواهد شد. از طرفی انسان ها هر چه که پا به سنین بالاتری می گذارند تغییرات شناختی به نفع عقل و منطق دارند و مشخص نیست بعد از گذشت چند سال ایشان همان احساسی را به شما داشته باشد که الان دارد و نکته دیگر بسیار از افرادی که قبل از ازدواج با شریک زندگیشان دوست بوده اند غیر از اینکه اختلافات و تفاوت های فردی ، شخصیتی و خانوادگی بعد از گذشت مدتی آشکار شده و دچار ناسازگاری می شوند، از طرفی دیگر دچار شک و بدبینی و نگرانی نسبت به تعهد قبل و بعد از ازدواج توسط شریکشان هستند و گاهی این احساسات منفی در قالب رفتارهای آزاردهنده نسبت به همسرشان آشکار می شود پس شما با یک درونگری باید به سرعت از این وابستگی خلاص شوید.
دیدگاه‌ها
آيا از ديد اسلام چنين رابطه
آيا از ديد اسلام چنين رابطه هايي حرام است ؟!
من هم وضع مشابهى با اين خانوم دارم ، درحاليكه مدتهاست دچار عذاب وجدان شدم و از اينكه وارد چنين رابطه اى شدم، پشيمانم . اما به دليل دلبستگى فراوان قادر به ترك اين رابطه نيستم .
لطفاً راهنماييم كنيد و از ديد اسلام به چنين رابطه هايي بيشتر توضيح دهيد.
باتشكر ...!
بسمه‌تعالی
بسمه‌تعالی
با عرض سلام، تحیت و تشكر از جنابعالی
ممكن است هر كسی مرتكب اشتباه گردد اما اشتباه بزرگتر این است كه بعد از متوجه شدن به آن اشتباه اصرار ورزیده شود.
در صورتیكه شرایط و موقعیت شما مستعد ازداوج با این فرد نیست، لازم است از تحمیل هزینه بیشتر به خود اجتناب نمایید و با دور اندیشی و تحمل سختی از ادامه و تعمیق این ارتباط خودداری نمایید.
هرچند غلبه بر وابستگی قدری دشوار است اما شدنی است و طبعا خواستن توانستن است و به قول معروف «ماهی را هر موقع از اب بگیری تازه است» و یا «جلوی ضرر را از هركجا كه بگیری منفعت است».
به این منظور لازم است؛
-گذشته را مرور كنید و هزینه‌هایی را كه تاكنون متحمل شده‌اید و فرصتهایی كه از دست داده‌اید را به صورت روزانه بنویسد
- هدف خود را از این كار به صورت شفاف بیان كنید و بعد از آن به این پرسشها پاسخ دهید؛ آیا چنین هدفی منطقی و درست است؟ در صورتیكه هدف شما منطقی باشد به این پرسش پاسخ دهید كه آیا این مسیر شما را به هدف می‌رساند یا خیر؟ این سوال و جوابها را بنویسید.
-تماس رو در رو و مواجهه حضوری را حذف كنید. (از دل برود هر آنچه از دیده برفت)
-از تماس تلفنی، پیامكی، ایمیل و... خودداری كنید
- كانالهای ارتباطی مانند شماره تلفن، ایمیل و را تغییر دهید
- از حضور در مكانهای خاطره‌انگیز خودداری كنید و هر چیزی از ایشان نزد خود دارید از بین ببرید.
- به آینده و فرصتهای پیش رو بیاندیشید.
- در مواردی برای ترك وابستگی، مراجعه حضوری به روانشناس الزامی است
و...
اما در ارتباط با حكم شرعی، توجه داشته باشید كه ملاك در جواز و عدم جواز ارتباط با نامحرم رعایت مرزهای ارتباطی است. لذا در صورتیكه ارتباطی زمینه‌ساز گناه و تحریك جنسی باشد، جایز نیست.
برای شما خواهر گرامی توفیق الهی را مسئلت دارم.
سلام. منم یه دختر ۱۵ ساله ام
سلام. منم یه دختر ۱۵ ساله ام که از ۱۳ سالگی یه پسری که ۶ سال ازم بزرگتره رو می دیدم و کمکم بهش علاقه مند شدم البته هیچوقت باهاش دوست نشدم یا احساس علاقه نکردم خیلی مغرور تر از این حرفام می خوام فراموشش کنم اون داداش دوستمه دلم می خواد از یادم بره چه جوری کاملا ریشکنش کنم. توی سن من ادم دوست داره مکز توجه به خصوص پسری باشه داره اذیتم می کنه این حس عاطفی کمکم کنید. ممنون
با سلام و تشکر
با سلام و تشکر
بهتر بود بیوگرافی بیشتری از وضعیت خانوادگی مخصوصا ارتباط والدین با هم دیگر و با شما را مطرح می کردید ممکن از با یک نگاه دقیقتری به خودتان متوجه نیازها و کمبودهای عاطفی شوید که به خاطر آن دچار وابستگی ذهنی و روانی به یک فردی شده باشید . اینکه فکرمی کنید در سن شما فرد نیاز داره که مرکز توجه باشه با توجه به پژوهش های روانشناختی نیست و از طرفی با وابستگی شما به این پسر به دلیل این نیاز (مرکز توجه ) نیست بلکه به دلیل نیازهایی است که در محیط خانه به وجود آمده و برآورده نشده .
برای اینکه از این وضعیت خارج شوید ابتدا باید خودتان رابیشتر بشناسید و نیازها و کمبودهای عاطفی خود را در شرایط مناسب برآورده کنید زیرا وابستگی باعث می شود شما تصمیم منطقی در زندگی نداشته باشید و در انتخاب همسر تحت تأثیر این احساس دچار مشکل شوید. وابستگی مانند عینک آفتابی حقایق را تیره و تار نشان می دهد. پس بعد از شناسایی نیازها در مرحله دوم رهایی از وابستگی، آسیب های وابستگی را بنویسید و مرور کنید. مرحله بعدی زیان و سودهایی که در این وابستگی به وجودآمده را تحلیل و بررسی کنید،در مرحله بعدی برای تمرین عملی ترک وابستگی شما باید محرک های بیرونی را از قبیل رفت آمد و مواجه شدن و... را حذف کنید، زمان هایی که شما به یاد ایشان می افتید را مدیریت کنید و سعی کنید با تمرکز یابی و توجه گردانی و سایر تکنیک های مدیریت فکر از آن تصاویر و خاطرات ذهنی به سرعت فاصله بگیرید، به هیج وجه مغلوب افکار تان نشوید و در صورت به ذهن آمدن این افکار فورا محل را ترک کنید. پس شما با یک سری تمرینات شناختی و عملی می توانید به تدریج از این وابستگی بی هدف و پوچ خلاص شوید موفق باشید.
با سلام و تشكر از راهنماييتون
با سلام و تشكر از راهنماييتون .
من بلافاصله بعد از پاسخگويى شما موضوع را با ايشان مطرح كردم ابتدا قبول كرد اما ساعتى بعد اظهار پشيمانى كرد . هر چه هم اصرار كردم كه به نفعت خودت هم هست زير بار نرفت و نهاياً تهديد به خودكشى كرد .
روز اول كه اين رابطه شروع شد من با خودم عهد كردم كه به اين دوستى به چشم تفريح يا تنوع در زندگى نگاه نكنم . به همين خاطر اصرار داشتم نماز بخواند و با دوستانش كه بيشتر الكلى بو اهل همه نوع خلافى بودند ، قطع رابطه كند كه الحمدلله در هر دو مورد موفق بودم . از طرفى خواهرش هم مرا تشويق ميكند كه به اين كار ادامه دهم .. واقعاً سر دو راهيه بدى گير كرده ام...
بسمه تعالی
بسمه تعالی
با عرض سلام و تحیت
قطع از نظر از شرایط و موقعیت شما و ایشان برای ازدواج، سوال مهمتری که پاسخ به آن ضروری به نظر میرسد این است که آیا ایشان معیارهای لازم در ابعاد شخصیتی، فرهنگی، اخلاقی و...را برای ازدواج با شما دارا هستند یا خیر؟
بر حسب توصیفات شما به نظر می رسد که حتی اگر شرایط ازدواج شما مهیا باشد، به خاطر تفاوتهای اخلاقی شما و همچنین صفات شخصیتی ایشان، چنین ازدواجی خلاف احتیاط است چرا که؛
۱- تغییرات اخلاقی ایشان قابل اعتماد نیست( منظور این نیست که ایشان ظاهر سازی می کنند بلکه منظور این است که چنین تغییراتی در سطح رفتار با گذشت زمان رنگ می بازد و شخص ممکن است به روال قبلی خود باز گردد. چرا که این تغییرات ناشی از انتخاب و شناخت نبوده بلکه معلول عواطف و احساسات است)
۲- قطع نظر از اینکه شما با ایشان از لحاظ عقیدتی چندان هم سطح به نظر نمی رسید، بر حسب تهدید ایشان به خودکشی؛ به نظر می رسد چنین فردی از لحاظ هیجانی فاقد ثبات است و صلاحیت ایفای نقش همسری را نه برای شما که برای دیگران نیز ندارد.
(البته اظهار نظر قطعی در این رابطه و همچنین شخصیت ایشان مستلزم مراجعه حضوری به یک روانشناس و ارائه مصاحبه و تست شخصیت و سلامت روان است).
بر این مبنا لازم است حضرتعالی فارغ از احساسات و عواطف، نسبت به آینده خود مسولیت بیشتری نشان دهید.
به انگیزه نجات و کمک به ایشان با آینده خود بازی نکنید هرچند که بارها با تهدید به خودکشی ایشان مواجه شوید و...
در پناه خدای سبحان موفق باشید.
من دختری ۱۵ ساله هستم از
من دختری ۱۵ ساله هستم از خانواده ای نسبتا مذهبی.حدود یه ساله که به طور مجازی با یه پسر دوست هستم که حدود ۷ سال از من بزرگ تره و شاید اوایل برایم فرقی با کسایی که ممکن بود هر روز در حد سلام کردن حال و احوال کردن باهاش رابطه داشته باشم بود.اما حدود ۳ ماهه که همش بهش فکر می کنم.چن روز قبل به هم ابراز علاقه کردیم و احساس می کنم اون همه جا همراهمه و منو می بینه.من هر چی درباره دوستی های مجازی می پرسم چیزایی میگن که طرف مقابل همیشه قصد سوءاستفاده داره یا خاطراتی اینچنینی رو می زارن.اما اگه یه درصد این پسر ،پسر خوبی باشه چی؟اگه اون هم مثل من وابسته شده باشه چی؟نمی دونم استخاره در این مورد درسته یا نه چون وقتی درباره ی استخاره تحقیق می کردم خوندم که ما شرایط استخاره رو نمیدونیم.نمی دونیم کی باید استخاره کنیم. و ممکنه استخاره درست نباشه در این شرایط.و من واقعا سر دوراهی موندم.حتی از این که باهاش قرار ملاقات بزارم می ترسم و اصلا هم خصوصیات ظاهری برام مهم نیس.دوستام می بینم که با پسرای دبیرستانی دوست میشن بهشون اعتماد دارن و شکست عشقی میخورن در اخر و ضربه بهشون وارد میشه.و چون اطرافم از این موارد زیاد می بینم به همه بدبین شدم.حتی یه بار هم تا یه مدتی رفتم و نیومدم. ما وابستگیم بیشتر شد و از وقتی برگشتم اون هم به من ابراز علاقه کرد.از طرفی در سایتی که با هم اشنا شدیم می تونستم بفهمم که همیشه در صفحه ی منه و حواسش به تک تک کاراریی که می کنم هس.شما بگید باید چیکار کنم؟من باید این رابطه رو قطع کنم؟اگه حتی یه درصد اونم به من علاقه داشته باشه چی؟
باعرض سلام و تشکر و عذرخواهی
باعرض سلام و تشکر و عذرخواهی از بابت تأخیر
خدمت شما عرض کنم بنده به عنوان مشاور و روانشناسی که سال هایی است چه تلفنی و چه حضوری مشاوره دارم ، وقتی متن شما را می خواندم احساس کردم چقدر صاف و صادقانه و بدون قصد پنهانی و به قول روان شناسان مکانیزم های دفاعی دقیقا آنچه احساس کرده اید را نوشته اید البته این سادگی شما ممکن است به دلیل فضا و محیط خانه و یا سن شما باشد . در کنار این سادگی به نظر می رسد نیازها و کمبودهای عاطفی که بیشتر نیاز به دوست داشتن و دوست داشته شدن و نیاز به توجه و آگاهی از علاقه طرف مقابل به خودتان به صورت انبوه و تراکمی وجود دارد گویا جایی از زندگی شما نیاز به توجه و درک و احترام آنطور که شما می خواستید نبوده است و الان به این صورت برای برآورده کردن نیازهاتان وارد فضای مجازی شده اید.شما می گویید نسبتا مذهبی در فردی که نسبتا مذهبی است روابط دختر و پسر جزء مسایل ممنوعه و حرام است حتی در حد سلام و علیکم چون هدفی منطقی در پشت این موضوع نیست. خب در این گفت و گو ها بعضی از افراد ممکن است گرایش بیشتری به همدیگر پیدا کنند و ادامه گفت و گو باعث صمیمیت بیشتر شده و اصل مجاورت باعث علاقه مندی می شود پس علاقه مندی یک چیز ماورایی و خدایی و الهام از غیبی و آسمانی نیست و شما فکر نکنید که خدا نیمه مکمل شما را به شما هدیه داده است نه فقط ادامه گفت و گو باعث وابستگی شما شده است. فکر کردن شما و نیاز به دیدن و ارتباط عاطفی و گفت و گو و اینکه بخواهید در کنار ایشان باشید نشانه وابستگی شماست. نکته دیگر هدف شما از این وابستگی چیست و هدف ایشان از این علاقه ای که شما فکر می کنید وجود دارد چون همه شما را دنبال می کنند در سایت های مختلف و... چیست ؟ اگر بر فرض مثال ایشان به شما علاقه داشته باشد در حالی که اگر داشت با صراحت و شفافیت می گفت و ابراز می کرد اما به هر حال با هر هدفی شما چه ازدواج و چه دوستی و هر چیزی آسیب های زیادی ممکن است متوجه شما شود . به طور کلی فضای مجازی فضای بسیار نا امن و ابراز علاقه های فضای مجازی به شدت بیمارگونه ، خودخواهانه ، فریبکارانه ، ناپایدار و از روی هوس است بنابراین بطور کلی بدانید کسی که در فضای مجازی ابراز علاقه کند و یا در بیرون در فضای حقیقی به جای استفاده از یک روش منطقی مانند گفت و گو با خانواده و درخواست خواستگاری رسمی اقدام نمی کند از نظر شخصیت دچار مشکلاتی است و زندگی ناپایدار و وابستگی زودگذری را برای خود و طرفی که دلخوش این احساساتش شده است فراهم کرده است. پس بهتر است شما نیازها و کمبودهای عاطفی و آن چیزی که باعث شده باورهای مذهبی خودتان را دور بزنید و یا دنبال استخاره رفتن برای کار حرام و غیر منطقی بروید را بشناسید و از روش مناسبی که این گونه خطرها به دنبال نداشته باشد برآورده کنید. نکته دیگر اینکه صرف اینکه شما وابسته شده اید هیچ چیزی مثبتی را به دنبال ندارد بلکه ممکن است در این وابستگی ها ، تفاوت های شخصیتی ، فردی ، خانوادگی و فرهنگی و سایر نقاط منفی دیده نشود یا کم رنگ دیده شود و یا بی اهمیت و نادیده به این حقیقت های تلخ دیده می شود که بعد از ازدواج و تشکیل زندگی و کاهش احساسات با ناراحتی و افسردگی به اشتباهتان پی خواهید برد ولی فرصت اول را شما از دست می دهید . پس شخصیتی که در فضا مجازی رابطه مستقیم و علاقه مستقیم دارد به درد زندگی نخواهد خورد و حتی همین ارتباط مجازی شما هم باعث به وجود آمدن بدبینی و نگرانی از تعهد و وفاداری شما خواهد شد کم نیستند مراجعینی که می گویند همسرم به محض اینکه کلید کامپیوتر را روش می کنم پرخاشگر و نگران می شود یا اجازه استفاده از اینترنت و ... را نمی دهد و زندگی ام پر از بدبینی و شکاکیت من به همسرم و همسرم به من شده چون شروع این زندگی زناشویی با ارتباط مستقیم بوده است. نکته دیگر اینکه شما به عنوان مادر آینده آیا به دخترتان اجازه ارتباطی که شما در فضای مجازی دارید را می دهید قطعا جوابتان نه خواهد بود چرا چیزی که برای پاره تنتان صلاح نمی دانید برای خودتان صلاح می دانید. نکته دیگر شما به عنوان مادر آینده توانایی و قادر بودن نهی فرزندانتان از ارتباطات دختر و پسر در فضای مجازی را خواهید داشت یا خیر ؟ پس با یک نگاه درونی و مسایل خودتان را می توانید به خوبی بشناسید و در مسیر مناسب و روابط مناسب به نیازهای درونی تان پاسخ بدهید و به هیچ وجه از فضای مجازی برای برآورده کردن نیازهای عاطفی و شخصیتی خودتان استفاده نکنید موفق باشید.
نظرات