آیا در بهشت زمان وجود دارد؟
به نظر فلاسفه و عرفای اسلامی ، عالم خلقت دارای سه مرتبه وجودی است که عبارتند از:
۱.عالم مادّه ، که بارزترین خصوصیّت آن حرکت و زمان است.
۲. عالم مثال که عالمی است غیر مادّی ولی دارای شکل و رنگ و مقدار است.
۳. عالم عقل ، که منزّه از تمام آثار عالم مادّه بوده و علّت عالم مثال و عالم مادّه است.
و از جهت دیگر باید به حقیقت زمان توجه کنیم. هر موجودی که تغییر تدریجی دارد، دارای زمان است. چون زمان یک وجود مستقل در جهان خارج نیست. و حتما هم دقت دارید که زمان گردش عقربه های ساعت یا گردش خورشید و ... نیست. بلکه ما این ها را معیاری برای سنجیدن زمان در نظر گرفته ایم. همان گونه که متر مساحت نیست. بلکه وسیله ای برای سنجیدن مساحت هاست.
با توجه به دو نکته درمی یابیم که در آخرت نیز اجمالا زمان وجود دارد. اما مقیاس های زمانی در آن جا، با مقیاس های زمانی در این عالم مادی فرق می کند. چون تغییرات متفاوت است. و اشاره به این تفاوت زمانی در قرآن بیان شده است.
یُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّماءِ إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ یَعْرُجُ إِلَیْهِ فی یَوْمٍ كانَ مِقْدارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ؛[۱] امور این جهان را از آسمان به سوى زمین تدبیر مىكند سپس در روزى كه مقدار آن هزار سال از سالهایى است كه شما مىشمرید بسوى او بالا مىرود (و دنیا پایان مىیابد).
تَعْرُجُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ إِلَیْهِ فی یَوْمٍ كانَ مِقْدارُهُ خَمْسینَ أَلْفَ سَنَةٍ؛ [۲] فرشتگان و روح [فرشته مقرّب خداوند] بسوى او عروج مىكنند در آن روزى كه مقدارش پنجاه هزار سال است.
و اصل وجود زمان در آخرت مطابق ظاهر بسیاری از روایات است.
پیامبر (ص) فرمودند: در تفسیر این آیه كریمه: وَ نادَوْا یا مالِكُ لِیَقْضِ عَلَیْنا رَبُّكَ قالَ إِنَّكُمْ ماكِثُونَ؛[۳] ندا مىكنند اى مالك از خدا بخواه كه عذاب ما تخفیف داده شود یا این كه كار ما تمام شود و خداى متعال ما را بمیراند، فرمود: چهل سال این ندا را مىكنند و كسى به آنها جواب نمىدهد پس از چهل سال به آنها جواب داده مىشود كه شما اینجا باید باشید و مرگى براى شما نیست و عذاب شما دائمى است.[۴]
از حضرت ابى عبد اللَّه علیه السّلام روایت شده كه فقیران و تهى دستان مؤمنان در بهشت گردش میكنند چهل سال پیش از ثروتمندان.[۵]
از نبى اكرم(ص) روایت شده كه فرمود هر كس پسر بچهاى را از روى شهوت ببوسد خداوند او را یك هزار سال در آتش عذاب میكند.[۶]
جابر (جعفى) از امام باقر از پدرش از جدّش علیهم السّلام روایت كند كه رسول خدا (ص) فرمود: چون روز قیامت شود، و اهل بهشت در بهشت، و اهل دوزخ در دوزخ جاى گیرند، بندهاى هفتاد خریف- كه هر خریف هفتاد سال است- در آتش بماند، سپس از خدا- عزّ و جلّ- درخواست كند و خدا را بخواند و گوید: پروردگارا! بحقّ محمّد و اهل بیتش از تو مىخواهم كه مرا رحم كنى. خدا- جلّ جلاله- به جبرئیل وحى كند كه بسوى بندهام فرود رو، و او رااز آتش بیرون آور.[۷]
پیامبر (ص) : همانا بهشت سال به سال به جهت حلول ماه رمضان زینت و آرایش مىشود، چون شب اوّل ماه رمضان فرا رسد بادى كه آن را مثیره گویند از زیر عرش مىوزد كه برگ درختان بهشت را بهم مىزند و حلقه درهاى بهشت را مىكوبد.[۸]
امام حسین (ع) فرمود: بندهاى نیست كه در راه ما دو چشمش سرشك بارد، یا قطرهاى اشك از دو دیدهاش فرو ریزد جز اینكه خداوند بدان سبب یك حقب (هشتاد سال) او را در بهشت جاى دهد.[۹]
[۱]. سجده/۵.
[۲]. معارج/۴.
[۳]. زخرف/۷۷.
[۴]. ارشاد القلوب ج ۱ ص ۳۶
[۵]. ارشاد القلوب ج ۱ ص ۱۵۵
[۶]. ارشاد القلوب ج ۱ ص ۱۸۹
[۷]. امالی شیخ مفید ص ۲۱۸
[۸]. امالی شیخ مفید ص ۲۳۰
[۹]. امالی شیخ مفید ص ۳۴۱
نظرات