آیا ارتباط دوستانه با کسی که قصد ازدواج داریم اشکال دارد؟

نکته مهم در حرام یا حلال شدن ارتباط، اولا تماس بدنی و ثانیا قصد لذت (جنسی ) است. از نظر شرع مقدس اسلام، هر گونه ارتباط بین دختر و پسر، قبل از ازدواج (و به طور کلی زن و مرد نامحرم)، اعم از ارتباط مستقیم و غیر مستقیم، اگر با قصد لذت (جنسی) باشد یا خوف فتنه و ترس افتادن به گناه در آن ارتباط وجود داشته باشد، جایز نبوده و اشکال دارد. اما ارتباط شغلی و حرفه ای و علمی و تحصیلی، اگر باعث فتنه و مفسده نشود و موازین شرع در آن رعایت شود، اشکال ندارد.
نکته دیگر این که تداوم ارتباطات عاطفی پیش از ازدواج، هرچند ممکن است لحظات خوشی برای طرفین به ارمغان بیاورد یا در مقاطعی موجب آرامش آنها شود، اما به مرور زمان این مسئله ذهن و روان و عواطف هر دو را درگیر تر کرده و بیش از پیش باعث رنج و عذاب خواهد شد. (به ویژه برای دختر خانم ها).
لذا در مواردی که تصمیم به ازدواج وجود دارد و طرفین فرد مورد نظر را یافته اند و احتمالا این علاقه هم دو طرفه است، ما پیشنهاد می دهیم با ملاحظه جوانب موضوع، به جای اینکه بخواهند مدتی روابط دوستانه داشته باشند و اقدام به ازدواج را تا چند سال دیگر تاخیر بیندازند، هم اکنون فرایند آن را شروع کنند. یعنی این موضوع را با خانواده ها درمیان بگذارند و پسر سعی کند پیشنهاد ازدواج را به صورت رسمی (یا غیر رسمی) فقط از طریق خانواده به خانواده دختر بدهد. البته ممکن است بگویید هنوز زود است و کارهایی لازم است که انجام دهیم... اما بدانید به طور عادی هم از زمانی که شما قصد کنید و گام اول را بردارید تا زمانی که این وصلت مقدس (به شرط مساعد بودن تحقیقات و همه مسائل) اتفاق بیفتد، شاید یکی دو سال یا بیشتر زمان بگذرد. بنابراین خانواده ها می توانند با مذاکرات بیشتر طوری زمانبندی کنند که دختر و پسر به گناه نیفتند و هم کم کم زمینه ها را برای ازدواج آماده تر کنند.