افراد ثروتمند می توانند با خرید حج و حتی نماز و ... برای خود بهشت را مهیا کنند، فقرا چه گناهی کرده اند؟

اولا: عبادت در شیوه خاصی منحصر نشده است که فقط ثروتمندان بتوانند به آن بپردازند و فقراء از آن محروم بمانند. بلکه عبادت انواع و اقسامی دارد که هر کسی می تواند انواعی از آن را انجام دهد. حدیث ذیل اشاره ای به همین مطلب است:

امام صادق (ع) می فرمایند: فقراء و مستمندان خدمت رسول خدا (ص) آمدند و عرض كردند: اى رسول خدا، همانا اغنیاء و توانگران (آن اندازه مال) دارند كه بنده آزاد كنند و ما نداریم؟ (و همچنین) دارند كه حج كنند و ما نداریم، و (نیز) دارند چیزى كه صدقه دهند و ما نداریم (و هم) دارند كه چیزى بدان جهاد كنند و ما نداریم (و در نتیجه ما بواسطه ندارى از ثواب این اعمال محروم و بى‏ بهره هستیم؟) پس رسول خدا (ص) (در پاسخ شان) فرمود: هر كه صد بار «اللَّه اكبر» بگوید بهتر است از آزاد كردن صد بنده، و هر كه صد بار «سبحان اللَّه» بگوید بهتر است از راندن صد شتر (براى قربانى كردن در حج) و هر كه خدا را صد بار حمد گوید بهتر است از فرستادن صد اسب با زین و لجام و سوار آن در راه خدا (براى جهاد) و هر كه صد بار بگوید: «لا اله الا اللَّه‏» در آن روز از نظر عمل بهترین مردم است مگر (از) كسى كه زیادتر گفته باشد.[۱]

ثانیا: صبر بر فقر و نداری، خود یکی از عوامل بزرگ سعادت است و فقرا از جهت فقرشان مزیت هایی دارند که ثروتمندان ندارند و این مطلب در روایات فراوانی مورد توجه قرار گرفته است که فقط به یک مورد از آنها اشاره می کنیم:

امام صادق علیه السّلام فرمود: هنگامى كه قیامت بر پا شود گروهى بر مى‏ خیزند و خود را به در بهشت مى‏ رسانند، و در مى‏ زنند، به آنها گفته مى ‏شود: شما چه كسانى هستید و چه مى‏ خواهید آنها مى‏گویند: ما فقراء و نیازمندان هستیم كه اینجا آمده ‏ایم، به آنها مى‏ گویند شما چرا قبل از حساب و میزان به اینجا آمده‏ اید، مى‏ گویند شما چیزى به ما ندادید تا از ما حساب بكشید، در اینجا خداوند مى‏ فرماید آنها راست مى‏ گویند راه دهید تا وارد شوند.[۲]

ثالثا: یکی از مسائل بسیار مهم در عبادت، کیفیت آن است. آیا تمام نمازهای معاویه و امثال او، به اندازه یک ذکر کسی مانند امیر المومنین (ع) قابل قیاس است در حالی که یک ضربت حضرت در جنگ از تمام عبادت جن و انس برتر است؟[۳]  پس نباید فریفته ظاهر عبادات شد و تصور نمود که با پول می توان حجم بیشتری از عبادات را انجام داد و از این طریق به بهشت نائل شد. آنچه بسیار کارآمد تر است، اخلاص است که فقیر و غنی می توانند آن را مراعات نمایند.

 رابعا: بعضی از عبادات با کمک پول انجام می شود. مثل ساختن مسجد، کمک به فقراء و ... که به نوبه خود بسیار ارزشمند هستند، اما عباداتی که با پول خریده می شود، مثل حج نیابتی، یا روزه و نمازی که پس از مرگ برای شخص انجام می شود و پول در آن موثر است و ... هرگز ارزش، نماز و روزه ای که خود فرد در زمان حیاتش انجام داده را ندارند! و این گونه عبادات اگر چه می توانند اثراتی داشته باشند، اما هرگز جایگزین اصلی که فوت شده نمی شوند. مثلا یکی از اثرات عمده روزه  تقویت جنبه غیر مادی انسان و کمک به رفع دلبستگی های مادی است، پس این عمل اگر توسط خود شخص انجام نگیرند، هرگز نمی تواند. یا نمازی که برای دوری از فواحش و نزدیک شدن به خدای متعال است، زمانی که نیابتا و پس از مرگ انجام می شود، هرگز این اثرات را ندارند. هر چند بی اثر نیست.

[۱]. الكافی، ج‏۲، ص ۵۰۵.
[۲].
بحار الأنوار ، ج‏۶۹، ص ۲۶.
[۳]. رک: مستدرك الصحیحین ج ۳ ص ۳۳.

دیدگاه‌ها

مطرح نکردید که اثرات نمازی که بعد از مرگ برای متوفی خوانده می شود چیست؟ یا حتی روزه و حج؟

تصویر soalcity

سلام
آنچه مسلم است اینکه اولا در حد عملی که خود شخص در زمان حیاتش انجام می دهد، نیست. ثانیا قطعا بی تاثیر نیست. و برای میت تا حدی مفید است. اما تعیین اثر دقیق آن، در وسع ما نیست. ضمن اینکه در موارد مختلف نیز یکسان نیست. ممکن است در جایی شخص مشتاق انجام حج بوده، اما مرگ مهلت را از او گرفته و حج نیابتی برایش انجام می دهند. و در جایی دیگر، شخص به حج بی اعتنا بوده و هرگز حاضر نبوده که پولی برای این امور خرج کند و چون پس از مرگ نمی تواند به گونه دیگری از پول هایش استفاده کند، وصیت کرده که برایش حج به جا آورند!

سلام
از طرفی هم انسان متول میتواند همه کارهای خیر را انجام بدهد و با پولش هم خانه های در اخرت برای خود بسازد پس انسان پولداری که دست به کار خیر است و اون هم از طریق اخلاص کامل به یقین یک مقدار جلوتر است جواب این چیست؟

تصویر soalcity

سلام
جواب این است که مزد الهی به اندازه سعی و کوشش است! و نه به اندازه میزان آورده ها:
وَ أَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‏ (۳۹ نجم) و اينكه براى انسان بهره ‏اى جز سعى و كوشش او نيست.
آنکه دو گوسفند داشته و یکی را برای رضای خدا داده است، با کسی که هزار گوسفند داشته و صد تا را برای رضای خداوند داده است، مساوی نیستند. و با توجه به ملاک قرار دادن سعی، آن کس که یک گوسفند داده، مرتبه بالاتری دارد.
پس آنکه متمول نیست، همچنان می تواند حتی در انفاق مالی، از متمولین جلوتر باشد.
علاوه بر اینکه عرض شد، خود فقر نیز، زمینه مساعدی برای کسب رضایت الهی است.

تصویر جواد1900

البته هر ثروتمندي توفيق انجام امور خير نظير زيارت،انفاق و ... را ندارد.
تازه هر كس در حد امكاناتش چه مالي چه جسمي ميتواند صاحب تكليف و پاداش و كيفر شود.

تصویر جواد1900

نظرم درسته؟

تصویر soalcity

بله داشتن ثروت یک مسئولیت است که می توان گفت در اکثر موارد نیز به نحو صحیح از آن بهره مند نمی شوند. یعنی وقتی نعمت بیشتری در اختیار کسی قرار می گیرد، به جای استفاده کردن از آن برای توشه آخرت به خوش گذرانی بیشتر در دنیا می پردازند.

تصویر جواد1900

چرا چنين است؟

نظرات