تاریخ

شهر سوال ـ در رابطه با شناخت اهداف واقعه عاشورا، بهترین منبع وصیت نامه امام حسین علیه السلام، به برادرش محمدبن حنفیه، پیش ازحركت امام ازمدینه است؛ امام قبل ازحركت ازمدینه، وصیتنامه ای خطاب به برادرش محمدبن حنفیه نوشت وطی آن علت قیام ونهضت خود را اینگونه بیان فرمودند:

شهر سوال ـ در كتاب رجال كشى از زید شحام نقل میكند كه گفت: ما و گروهى از كوفى ‏ها در حضور امام جعفر صادق علیه السّلام نشسته بودیم كه جعفر بن عفان بحضور امام صادق(ع) مشرف شد. حضرت صادق(ع) وى را نزدیك خود جاى داد و به او فرمود:
اى جعفر! گفت: لبیك! خدا مرا فداى تو كند. فرمود: به من این طور رسیده كه تو خیلى خوب در باره امام حسین علیه السّلام شعر میگوئى؟ گفت: آرى فداى تو شوم. فرمود: پس شعر بگو! وقتى وى شعر گفت: امام صادق علیه السّلام به قدرى گریه كرد كه اشك‏هاى آن حضرت به گونه‏ها و ریش مباركش فرو ریخت و افرادى هم كه حضور داشتند گریان شدند.

شهر سوال ـبنابر آنچه در منابع تاریخی نقل شده هارون الرشید و متوکل عباسی چنین کاری را با قبر امام حسین(علیه السلام) انجام دادند و با زائران کربلا با شدت و وحشیانه بر خورد می کردند.ولی با این همه دشمنی ای که با اهل بیت(علیهم السلام) و نهضت آزادی بخش کربلا انجام داده اند،نتوانستند آن چراغ هدایت را خاموش یا حتی از نورش بکاهند.

شهر سوال ـ با مراجعه به تاریخ و بررسی حادثه شورش مردم بر علیه عثمان و محاصره خانه وی که به قتل او منجر شد،ثابت می شود که هیچ کس به اندازه امام علی(علیه السلام) در آن ماجرا از عثمان دفاع نکرده است

شهر سوال ـ چرا این قدر به این حادثه تاریخى که از نظر «کمّیّت و کیفیّت» مشابه فراوان دارد، اهمّیّت داده مى شود؟ چرا مراسم بزرگداشت این خاطره هر سال پرشکوه تر و پرهیجان تر از سال پیش، برگزار مى گردد؟