فضائل و خواص قرائت آیة الکرسی چیست؟

آیة الکرسی

در حدیثی شریفی چنین آمده است:
«حَدَّثَنَا الْحُسَيْنُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِيسَ رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا أَبِي عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي الْخَطَّابِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ جَعْفَرٍ الْأَزْدِيِّ عَنْ عَمْرِو بْنِ أَبِي الْمِقْدَامِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ الْبَاقِرَ (علیه السلام) يَقُولُ‏ مَنْ قَرَأَ آيَةَ الْكُرْسِيِ‏ مَرَّةً صَرَفَ اللَّهُ عَنْهُ أَلْفَ مَكْرُوهٍ مِنْ مَكْرُوهِ الدُّنْيَا وَ أَلْفَ مَكْرُوهٍ مِنْ مَكْرُوهِ الْآخِرَةِ أَيْسَرُ مَكْرُوهِ الدُّنْيَا الْفَقْر ...»[۱]
از امام باقر (علیه السلام) و در حدیث «عبد اللّه بن جبلة عن عمرو بن ابى المقدام عن محمد بن مروان عن‏ أبى عبد اللّه (علیه السلام) قال‏: من قرأ آية الكرسى،‏ دفع اللّه عنه الف مكروه من مكاره الدنيا ايسره الفقر ...» از امام صادق (علیه السلام) نقل شده که فرمودند: کسی که آیت الکرسی را بخواند، خداوند متعال، هزار چیز ناپسند را از وی در دنیا دور می‌کند که کوچک‌ترین و آسان‌ترین آن، فقر است.

همچنین از پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) در حدیث «مَنْ قَرَأَ آيَةَ الْكُرْسِيِّ فِي دُبُرِ كُلِّ صَلَاةٍ لَمْ يَمْنَعْهُ‏ دُخُولَ الْجَنَّةِ إِلَّا الْمَوْت‏»
نقل شده است که فرموده است که کسی که آیت الکرسی را بعد از هر نماز بخواند، تنها مرگ، مانع دخول وی در بهشت است.[۲]

در حدیث «عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ أَبِي مُحَمَّدٍ الْأَنْصَارِيِّ عَنْ أَبَانِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ‏ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ: شَكَا إِلَيْهِ رَجُلٌ عَبَثَ أَهْلِ الْأَرْضِ بِأَهْلِ بَيْتِهِ وَ بِعِيَالِهِ فَقَالَ كَمْ سَمْكُ بَيْتِكَ فَقَالَ عَشَرَةُ أَذْرُعٍ فَقَالَ اذْرَعْ ثَمَانِيَةً ثُمَّ اكْتُبْ آيَةَ الْكُرْسِيِ‏ فِيمَا بَيْنَ الثَّمَانِيَةِ إِلَى الْعَشَرَةِ كَمَا يَدُورُ فَإِنْ كَانَ بَيْتٌ سَمْكُهُ أَكْثَرُ مِنْ ثَمَانِيَةِ أَذْرُعٍ فَهُوَ مُحْتَضَرٌ وَ الْجِنُ‏ تَكُونُ فِيهِ تَسْكُن»[۳]
نقل شده که مردی نزد امام صادق (علیه السلام) آمد و گفت که اشخاصی (جن‌ها) با اهل بیت و عیالش، کارهایی انجام می‌دهند. امام صادق (علیه السلام) فرمود که ارتفاع اتاق خانه تو چه مقدار است؟ آن شخص گفت که ۱۰ ذرع (هر ذرعی در آن زمان، ۴۵ سانتی متر بود) است. امام صادق (علیه السلام) فرمود که هشت ذرع را بشمار و میان هشت و ۱۰ ذرع، دور تا دور آن، آیت الکرسی را بنویس. اگر اتاقی، ارتفاعش، بیش از هشت ذرع باشد، جن در آن حاضر شده و سکنی می‌گزیند.

در حدیث «مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي نَجْرَانَ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ أَحْمَدَ الْمِنْقَرِيِّ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ: إِذَا كَانَ بِامْرَأَةِ أَحَدِكُمْ حَبَلٌ فَأَتَى عَلَيْهَا أَرْبَعَةُ أَشْهُر فَلْيَسْتَقْبِلْ بِهَا الْقِبْلَةَ وَ لْيَقْرَأْ آيَةَ الْكُرْسِيِّ وَ لْيَضْرِبْ عَلَى جَنْبِهَا وَ لْيَقُلِ: اللَّهُمَّ إِنِّي قَدْ سَمَّيْتُهُ مُحَمَّداً فَإِنَّهُ يَجْعَلُهُ غُلَاماً فَإِنْ وَفَى بِالاسْمِ بَارَكَ اللَّهُ لَهُ فِيهِ وَ إِنْ رَجَعَ عَنِ الِاسْمِ كَانَ لِلَّهِ فِيهِ الْخِيَارُ إِنْ شَاءَ أَخَذَهُ وَ إِنْ شَاءَ تَرَكَهُ.»[۴]
از امام صادق (علیه السلام) نقل شده که هنگامی که چهار ماه از بارداری زن گذشت، مرد، او را رو به قبله نماید و آیت الکرسی بخواند و بر پهلوی او آرام بزند و بگوید: «اللهم إنی قد سمیته محمداً» (خدایا من او را محمد نامیدم) در این صورت، خداوند او را پسر قرار خواهد داد. اگر بعد از تولد، آن مرد بر همان اسم محمد باقی ماند که خداوند در او برکت می‌دهد و اگر از آن نام برگشت و آن را عوض کرد، خداوند اختیار دارد که آن فرزند را از او بگیرد یا آن را به او ببخشد.

پی نوشت:
۱- صدوق، محمد، الأمالی، ص ۹۸، ح ۶ / حضرمی، محمد بن مثنی، ضمن کتاب الأصول الستة عشر، ص ۹۲ ـ ۹۳
۲- شعیری، محمد، جامع الأخبار، ص ۴۵ ـ ۴۶
۳- برقی، احمد، المحاسن، ج ۲، ص ۶۰۹ ـ ۶۱۰، ح ۱۵
۴- كلينى، محمد، الكافي، ج ۶، ص ۱۱، ح ۱

نظرات