گفته اگر قطع ارتباط کنم، خودکشی میکنه! آیا من مقصرم؟

سلام. دختری ۱۹ساله هستم، دو سال پیش با پسری که ۹سال از خودم بزرگتر هست اشنا شدم در شبکه ی مجازی. وتا به امروز باهم در ارتباط بودیم.
از اول این سال من میخوام از ایشون جدا بشم چون مشکلات زیادی سر راه داریم و هیچوقت منتهی به ازدواج نمیشه
ولی اون خیلی اصرار میکنه و به خودش اسیب بدنی میزنه و من از ترس این مجبورا با روی خوش باهاش برخورد میکنم..
درسته ازش خوشم میاد ولی بالاخره وقتی آینده ای درکار نیست چرا باید باهاش حرف بزنم...
هر موقع بهش میگم میخوام جدا بشیم یا به خودش آسیب میزنه یا خیلی عصبی میشه و با من خیلی بد برخورد میکنه و من چیزی نمیگم
که بلکه تموم شه همه چی ولی فردا شب از دوباره میاد قسم میخوره معذرت میخواد جواب که نمیدم باز به خودش اسیب میزنه... اوایل اصلا اینطور نبود ولی حتی گاهی وقتی حرف جدایی میزنم کفر میگه.. من اصلا نمیدونم چطور راضیش کنم به جدایی...
خیلی باهاش حرف زدم که مشکلات ما اینها هست.. وابستگی زیاد تو هست.. خانواده هامون هست... ولی باز هم قبول نمیکنه ونهایت یه روز خبر نمیگیره فرداش دوباره التماسم میکنه..از طرفی هم من نمیخوام دلش رو بشکنم..
میشه راهنماییم کنین؟

با سلام خدمت شما کاربر محترم.
خواهر گرامی، اگر سوال از چگونگی قطع ارتباط عاطفی باشد، تا حدود زیادی پاسخ در متن ابتدایی این پست وجود دارد. پس به همان مراجعه کنید.
اما در خصوص موردی که شما با آن مواجهید، هرچند خودتان به دلایل مختلفی به این نتیجه رسیده اید که این فرد به درد شما نمی خورد و این وصلت نتیجه نخواهد داشت (و دوست داشتن تنها کافی نیست)، اما باز هم ما تأکید می کنیم این مورد به درد شما نمی خورد. جدای از شناخت بسیار ناقص و سطحی که در این مدت به دست آورده اید و قابل اعتماد نیستند، اکنون که زندگی یی تشکیل نشده رفتارهایی از این آقا سر می زند که شما از ترس به ادامه رابطه رضایت می دهید!!! پس تصور کنید که پس از ازدواج و در مراحل مختلف زندگی ، سختی ها و دشواری های اقتصادی، اختلافات احتمالی خانوادگی، تفاوتهای اعتقادی و فکری و... هزاران مسئله ریز و درشت دیگر که بایستی دو زوج با منطق و تفاهم و تفکر آنها را پشت سر بگذارند، ایشان چه عکس العملی خواهد داشت!!! قطعا این رفتار پرخاشگرانه و تکانشی ایشان مشتی از خروار آینده است!
اما اینکه چگونه به این رابطه پایان دهید. ابتدا باید بدانید که دلسوزی در اینجا هیچ جایگاهی ندارد. شما دو نفر در این رابطه (نادرست) هیچ حق شرعی، عرفی و اخلاقی یا قانونی بر یکدیگر ندارید. بنابراین هیچ جای دلسوزی نیست. حتی اگر ایشان خدای نکرده دست به خودکشی بزند شما به هیچ وجه مقصر نخواهید بود.
اما برای قطع این ارتباط دو راه دارید: یک این که تمام راههای ارتباط با ایشان را قطع کنید، نه به صورت حضوری نه تلفنی و نه پیامکی و مجازی و... هیچگونه راهی برای تماس نباشد، حتی اگر لازم شد شماره خود را تغییر دهید یا به مدت طولانی (مثلا یک سال یا بیشتر ) آن را کنار بگذارید.
دومین راه آنست که به ایشان بگویید به صورت کاملا رسمی و از طریق خانواده برای خواستگاری از شما و مطرح کردن خواسته خود اقدام کنند (فقط از طریق خانواده ها) و برای این مسئله هم یک مهلت کوتاه قرار دهید. و بگویید در غیر این صورت از ارتباط و قول و قرار با ایشان معذورید. با این کار هم از مخفی کاری اجتناب می کنید و هم ایشان محک زده می شود. و فرصت بهتر و بیشتر برای شما جهت تحقیق وجود دارد. اگر هم پاسختان از قبل مشخص باشد از این طریق میتوانید به صورت رسمی از طریق خانواده ها پاسخ منفی خود را اعلام کنید.
البته قطعا هر کدام از این مسیر ها سختی های خود را خواهد داشت. بالاخره وقتی مسیری را اشتباه می روید باید تبعات و دشواری های برگشت از آن مسیر یا رسیدن به مسیر اصلی و درست را به جان بخرید!
موفق باشید.