دیدگاه اسلام در باره مرگ و اساسا نابودی چیست؟

اساسا مرگ نابود شدن نیست بلکه تحول، تغییر و انتقال از جایى به جایى و از جهانى به جهانى دیگر است. مرگ فنا و عدم نیست، بلکه رفتن از نشئه اى به نشئه دیگر است.
همانگونه که چشم به جهان گشودن را «تولد» مى نامیم، به انتقال از این دنیا به عالم دیگر « مرگ » مى گوییم. تولد و مرگ از این نظر هیچ تفاوتى با هم ندارند. هر دو، انتقال از مرتبه ناقص به مرتبه کامل تر است. این انتقال براى هر موجودى، از جمله انسان، لحظه به لحظه پیدا مى شود.
مرگ انسان مانند تولد طفل است. دنیا با تمام وسعت و زیباییش، با تمام حسن و جمالش در حقیقت نسبت به عالم آخرت، هم چون شکم مادر نسبت به دنیا است. اما همان گونه که تا طفل پا به جهان نگذاشته از واقعیت جهان خارج آگاه نمى شود، غالبا انسان نیز تا هنگام مرگ با عالم آخرت بیگانه است.
رسول اكرم (ص) فرموده است: شما براى نابودى آفریده نشده‌‏اید بلكه براى ماندن و باقى بودن بوجود آمده‌‏اید و با مرگ، تغییر مكان میدهید و از منزلى به منزل دیگر انتقال مى‌‏یابید.[۱]

اى مردم ما و شما براى بجا بودن آفریده شدیم نه براى نابودى ولى شما از خانه‏‌اى جابجا مى‏شوید پس توشه برگیرید براى آنچه كه بسویش مى‌‏روید و در آن جاویدانید.[۲]

و این انتقال برای عده ای، وارد شدن به بهترین مکان هاست و برای عده ای دیگر، عاقبت تلخ و دردناکی است. که در آن جا آرزوی نابودن شدنشان هرگز برآورده نخواهد شد:

یَقُولُ الْكافِرُ یا لَیْتَنی‏ كُنْتُ تُراباً؛(۴۰ نباء) كافر مى‌‏گوید: اى كاش خاك بودم (و مسئولیتى نداشتم).

امام حسین علیه السّلام به اصحابش مى‌‏فرمود: پایدارى كنید! اى گرامى زادگان، مرگ چیزى نیست جز پلى كه شما را از سختى و آسیب مى‌‏گذراند، و به بهشت عظیم و نعمتهاى جاودان مى‌‏رساند، كدامیك از شما دوست ندارد، كه از زندانى به قصر منتقل گردد. در حالى كه آن براى دشمنانتان همانند پلى است كه آنها را از كاخ به زندان و شكنجه‌‏گاه مى‌‏رساند. زیرا پدرم از پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله برایم بازگو كرد: دنیا زندان مؤمن و بهشت كافر است و مرگ پل مؤمنان به بهشت ایشان، و پل كافران به آتش سوزان دوزخ مى‌‏باشد، نه این را بمن دروغ گفته‌‏اند و نه من دروغ مى‌‏گویم.[۳]

[۱]. الحدیت-روایات تربیتى، ج‏۱ ص۳.
[۲]. كتاب الروضة در مبانى اخلاق، ص ۴۱۰.
[۳]. معانی الأخبار، ترجمه محمدى، ج‏۲، ص۱۹۶.