ازدواج با دختر همسن و نبود شراط مالي

پسری ۲۳ ساله هستم كه ۲ سال پيش به دختری در دانشگاه علاقه پيدا كردم و خيلي محدود و به سختي با ايشان دوست شدم و چون ايشان مي گفت فقط آشنايي قبل از ازدواج را قبول دارد، قصد بنده هم اين بود كه اگر ديدم به درد هم ميخوريم با ايشان ازدواج كنم ولي نه در آن سن.
ايشان گفتند حداكثر ۲ سال ميتونند صبر كنند ولي من فرصت بيشتري لازم داشتم اما با توجه به اينكه ايشان موافقت نكردند، صادقانه گفتم كه من ۲سال بعد - يعني امسال - نميتوانم و به ناچار بعد ۴ ماه قطع ارتباط كرديم.
در اين ۲ سال ايشان را دانشگاه مي ديدم. حالا كه ۲ ماه است درسمان تمام شده بعد ۲ سال هنوز به ايشان فكر مي كنم. در اين فكرم كه دوباره با ايشان تماس بگيرم و بخواهم حالا كه ۲سال بزرگتر شديم و درسمان هم تمام شده، جدي تر در مورد ازدواج صحبت كنيم ولي باز هم نه الان. من دنبال كارم، سربازی هم ندارم و ليسانسم را هم گرفتم ولي يك سال زمان ميخواهم كه هم از لحاظ مالي و هم از لحاظ بلوغ رفتاری و اجتماعي پخته تر شوم. لازم به ذكر است كه ايشان سه ماه از من كوچكترند. مشكلي دارد؟ از لحاظ هم كفو بودن هم در مسائل اقتصادي - فرهنگي - اجتماعي - اعتقادي و سياسي خيلي به هم نزديك و هم سطح هستیم. اما از لحاظ مالی و معیشتی وضع خوبی نداریم.

در رابطه با موضوع مطرح شده مطالب زیر را تقدیم می کنیم:
۱- یکی از جدی ترین آسیبها که می تواند پیوند زناشوییی را با چالش مواجه سازد عدم شناخت کافی از شخص مقابل است این امر سبب می شود که طرفین در انتخاب خود دچار اشتباه شوند. لذا ضروری است قبل از خواستگاری رسمی، طرفین وارد رابطه با یکدیگر نشوند چرا که ایجاد چنین ارتباطی می تواند دختر و پسر را از فضای منطقی و آگاهانه دور سازد و تصمیم آنها را بر عواطف و احساسات مبتنی کند. از آنجا که عواطف و احساسات پایدار نیستند و بسته به موقعیت دچار تغییر می شوند لذا تصمیمی هم که بر آن بنا نهاده شود سست و غیر قابل اتکاست. لذا تا می توانید سعی کنید از فضای احساسی فاصله بگیرید.

۲- یکی از مصادیق کفویت، تناسب در میزان سن و تحصیل است در این خصوص بهتر است( در پاره ای از مواقع رعایت نکردن این امر منجر به بروز مشکلاتی می شود ولی در برخی موارد منجر به مشکل خاصی نمی شود) که مرد از این دو جنبه نسبت به زن از رتبه برتری برخوردار باشد. در رابطه با میزان سن معمولا توصیه می شود که مرد بین ۲ تا ۶ سال از زن بزرگتر باشد.

۳- اینکه توانسته اید یک مرتبه شرایط خود را خوب درک کنید و اسیر احساسات نشده اید قابل تقدیر است یقینا شما مجددا می توانید تصمیمی منطقی اتخاذ کنید.
با توجه به شرایط شما، شاید چاره منطقی این باشد که ابتدائا از ایشان به طور رسمی خواستگاری کنید چه بسا خانواده ها با چنین ازدواجی (حتی اگر این موانعی که شما ذکر کردید وجود نداشت) از اساس مخالف باشند و نوبت به مسائل بعدی نرسد. اما در صورتیکه اصل این پیوند مورد پذیرش خانواده ها باشد شما می توانید شرایط خود را بازگو نمایید و از آنها بخواهید دوره عقد تا سرو سامان گرفتن شما به طول بیانجامد. اما به این نکته نیز توجه داشته باشید طولانی شدن دوره عقد هم می تواند زندگی مشترک را دچار حوادث و چالش نماید.

۴- مادامی که شما قصد دارید تا فراهم شدن شرایط مد نظرتان ازدواج را به تاخیر بیاندازید به نظر می رسد ضرورتی ندارد که شما تنها به این گزینه برای ازدواج فکر کنید، لذا هیچگاه بدون دلیلی منطقی دایره انتخاب خود را محدود نکنید.

دیدگاه‌ها

mamnoon

با عرض سلام و خسته نباشید پسری ۱۷ ساله هستم و عاشق دختری در فامیل شدم(دختر دایی مادرم)و اون همسن من هست،من خیلی عاشقش هستم و سالی یکی دوبار می بینمش هر دومون عاشق هم هستیم اما به خاطر کنکور به زور این علاقه رو کم کردیم ولی علاقه ی من دوباره برگشته اما من دو دل هستم و نمیدونم در آینده باهاش ازدواج بکنم یا نه چون اولا ایشون هم سن هستند(شش ماه کوچکتر)دوما بعضی اوقات یه کاری می کنه که خیلی من ناراحت میشم و حتی گریه می کنم(من خیلی کم گریه می کنم)در ضمن به خاطر این که دو دل هستم جدیدا فکر کرده من باهاش ازدواج نمی کنم و علاقش خیلی کمتر شده نسبت به من،از طرفی این دو دلی به خاطر این هم هست که خانواده ی ما زیاد خانواده ی مامان ایشون رو قبول ندارن و هم چنین از ایشون زیاد خوششون نمیاد(میگن رفتار هاش عجیبه،معاشرتی نیست و از این چیزا)ولی من عاشقشم خیلی دوستش دارم (البته ایشون خوشگل هستند و مهم ترین دلیل علاقه بنده به ایشون هست)نمیدونم چیکار کنم ایشون بدرد بنده می خورن یا نه و این که با وجود مورد قبول نبودن زیاد ایشون در آینده میتونم با ایشون ازدواج کنم یا نه و این که بهترین گزینه چی هست؟؟من سال یازدهم تجربی هستم( و همچنین ایشون) و بهش قول دادم که پزشکی قبول بشم.

تصویر شهرسوال

ضمن سپاس از ارتباط شما با اين مرکز و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما برادر گرامي!
ازدواج مهم ترين تصميم در سن جواني مي باشد. شما بايد با فکر و دقت و بررسي تناسب و کفويت با فرد مقابل براي ازدواج تصميم بگيريد. علاقه تنها براي ازدواج کفايت نمي کند و بايد با دختر مورد نظر تناسب داشته باشيد. بايد افکار و نگرش ها، خانواده و فرهنگ و عقايد شما و همچنين سن و تحصيلات و ... شما با هم تناسب داشته باشد.
در عبارتي فرموديد: «البته ايشون خوشگل هستند و مهم ترين دليل علاقه بنده به ايشون هست» در اين خصوص بايد عرض کنيم که زيبايي و حسن ظاهر، اگر چه يكي از صفات كاملا لازم و اساسي براي انتخاب همسر است ولي در عين حال تنها معيار ازدواج نيست. چرا كه فلسفه ازدواج رسيدن به آرامش رواني، كمال يافتن زن و مرد در كنار يكديگر و توليد نسل سالم و صالح براي اجتماع است. اگر ملاك تصميم گيري و انتخاب، فقط زيبايي ظاهري بدون توجه به ديگر معيارها باشد، نمي توان تضميني براي ادامه زندگي مشترك داشت. زيرا در انسان ها پس از مدتي معمولا آن طراوت و جاذبه هاي ظاهري افت كرده، شور و شهوت اوليه نيز فروكش مي كند و آن تنها امتيازي كه به خاطر آن (زيبايي) ازدواج صورت گرفته بود، كمرنگ مي شود آن گاه دلسردي ها و ناگواري ها، بهانه ها و ... شروع مي شود. و چون از ديگر معيارهاي اساسي مثل تدين و ايمان، اخلاق و ارزش هاي اخلاقي و ... خبري نيست زيربناي زندگي مشترك متزلزل مي شود و آن دلگرمي و انگيزه كافي براي زندگي سالم و با نشاط از بين مي رود. بنابراين به صرف زيبايي او نمي توان اکتفاء کرد و توصيه مي کنيم عاقلانه براي ازدواجتان تصميم بگيريد.
در مورد همسن بودن هم طبق تحقيقات، بهترين اختلاف سني بين دختر و پسر براي ازدواج ۳ تا ۶ سال مي باشد. كه با لحاظ اين اين تفاوت سني، زن و شوهر تفاهم بيشتري خواهند داشت و در نحوه تفكر، زندگي و سلايق، اشتراك بيشتري خواهند داشت و زمينه اختلاف سليقه و به تبع آن اختلافات زناشويي كمتر مي گردد.
در صورت اختلاف سني زياد يعني اينكه پسر اختلاف سني فاحشي نسبت به دختر داشته باشد مشكلاتي از جمله، عدم تفاهم كافي و عدم درك متقابل و اختلاف سلايق به وجود مي آيد. البته ممكن است بصورت استثناء اتفاق بيفتد كه زوجين در همه ملاك هاي ازدواج شرايط آرماني داشته باشند و شرايط ايده ال و كاملا مطلوبي داشته باشند كه معمولا بسيار نادر است و حتي با داشتن اختلاف سني زياد با كمال خوشي در كنار يكديگر زندگي كنند. ولي بصورت معمول اختلاف سني زياد باعث ناسازگاري و نارضايتي از زندگي زناشويي در آينده مي گردد. و توصيه نمي گردد. البته همسن بودن نيز در صورتي که ديگر معيارها به طور کامل برقرار باشد مشکل خاصي را ايجاد نمي کند ولي در حال حاضر چون هم سن شما براي ازدواج مناسب نيست و هم شرايط مطلوبي نداريد توصيه مي کنيم رابطه ي خود را با اين فرد قطع نماييد. اين کار هم به نفع ايشان است و هم به نفع شماست و موفقيت هاي بزرگي را در پي دارد.
موفق باشيد.

نظرات