آیا فکر گناه نیز گناه است؟

فکر گناه

قبل از هر چیز باید به این نکته توجه کرد که قطعا فکر گناه زشت است و انسان را از قرب الهی دور می کند. و این مطلب در روایات متعددی مورد اشاره قرار گرفته است.

حضرت على(ع) می فرماید: کسى که در مورد گناهان زیاد فکر کند، گناهان او را به سوى خود مى کشند.[۱] همچنین ایشان می فرمایند: فرو رفتن و تفکّر در مورد چیزى، سرآغاز وجود و پیدایش آن چیز است.[۲]

در مثال بسیار زیبایی در روایتی زشتی فکر گناه این گونه بیان شده است:

عبدالله بن موسی بن جعفر(ع) از پدر بزرگوارش پرسید: آیا دو فرشته ای که خداوند بر هر انسانی گماشته هنگامی که فردی اراده گناه یا عمل صالحی بکند آنها را از اراده و قصد انسان با خبر می گرداند؟ امام فرمودند: آیا بوی مدفوع با بوی عطر یکی است؟ گفتم: نه فرمود: به راستی وقتی بنده ای قصد کار خوب می کند نفس او خوشبو می شود و از نفسش عطر بیرون می آید و زمانی که قصد گناه کند از نفسش بوی بد و گند درآید و چون آن کار را بکند زبانش قلم آن فرشته می شود و با آب دهان آن گناهکار، کار را برای او ثبت می کند.[۳]

بنابراین انسان باید فکر گناه را از خود دور کند. و آن را مساله ای بی اهمیت نشمارد.

 

فارغ از مساله فوق، بعضی مواقع منظور از فکر گناه قصد و عزم برای انجام آن است. که این نیز قطعا عواقبی در پی دارد. مثلا کسی که در ماه مبارک رمضان روزه گرفته، اگر قصد کند که روزه خود را افطار کند در حالی که وقت افطار نشده و مثلا قاشق به دست بگیرد، حتی در صورتی که چیزی نخورد، روزه او باطل می شود. یا در قرآن ماجرایی را بیان کرده که در اثر قصد زشت کاری، عقوبت شده اند:

«ما آنها را آزمودیم، همان گونه كه «صاحبان باغ» را آزمایش كردیم، هنگامى كه سوگند یاد كردند كه میوه‏ هاى باغ را صبحگاهان (دور از چشم مستمندان) بچینند. * و هیچ از آن استثنا نكنند *امّا عذابى فراگیر (شب هنگام) بر (تمام) باغ آنها فرود آمد در حالى كه همه در خواب بودند، * و آن باغ سرسبز همچون شب سیاه و ظلمانى شد! * صبحگاهان یكدیگر را صدا زدند، * كه بسوى كشتزار و باغ خود حركت كنید اگر قصد چیدن میوه‏ ها را دارید! * آنها حركت كردند در حالى كه آهسته با هم مى‏گفتند:» *  «مواظب باشید امروز حتى یك فقیر وارد بر شما نشود!» * (آرى) آنها صبحگاهان تصمیم داشتند كه با قدرت از مستمندان جلوگیرى كنند. * هنگامى كه (وارد باغ شدند و) آن را دیدند گفتند: «حقّاً» ما گمراهیم!»[قلم ایات/ ۱۷ تا ۲۶]

بنابراین قصد و عزم بر گناه در جایی که این قصد یک نوع عمل (مثل برنامه ریزی) باشد، می تواند عقوبت داشته باشد.

با توجه به دو نکته مطرح شده، مشهور این است که فکر گناه عقوبت ندارد. و در روایتی از امام صادق(ع) آمده است: همانا خداى تبارك‏و تعالى براى آدم در فرزندانش مقرر ساخته كه هر كه آهنگ كار نیكى كند و آن كار را نكند براى او یك حسنه نوشته شود، و هر كه آهنگ كار نیكى كند و بكند براى او ده حسنه نوشته شود، و هر كه آهنگ كار بد كند و آن را نكند بر او نوشته نشود، و هر كه آهنگ آن كند و انجام دهد یك گناه بر او نوشته شود.[۴]

[۱]. غررالحکم، ص ۶۲۳.
[۲]. غررالحکم، ص ۳۶۲.
[۳]. الكافی، ج‏۲، ص: ۴۲۹.
[۴]. الكافی، ج‏۲، ص: ۴۲۹.

دیدگاه‌ها

در قرآن دو آیه مشهور در خصوص حجاب آمده است؛ اولی در سوره نور، آیه سی و یکم، و دومی در سوره احزاب آیه پنجاه و نهم که هر دو از پوشش سر و موی صحبتی به میان نیاورده بلکه به پوشش سینه و گردن (فقط در سوره نور) اشاره می کند، و نزدیک ترین لفظ به معنای چادر کلمه "جلابین" در آیه پنجاه و نه سوره احزاب می باشد که معنای پارچه بلند و امثال آن را می دهد نه چادر متعارف در فرهنگ اسلامی ایران، و جالب آن که پوشش سر و موی جزء رسوم تلمودی یهودیت می باشد؛ تلمود، تفسیرها و برداشت ها و اضافات و حاشیه نویسی های تورات توسط ربن های یهودی است که اشاره به پوشش سر زن ها و تراشیدن موی آنهاست (با توجه به این که اسلام دینی است که بر افراد یهودی در عربستان نازل شد و آنها ذهنیت تلمودی و یهودی داشته اند) با همه اینها طبق تفسیر و نقد محی الدین ابن عربی در فتوحات مکیه جلد هفتم دو آیه ای مذکور طی فشار های پیاپی اعراب مسلمان آمد که در پاسخ پیامبر به آنها می گوید از من نخواهید و نپرسید که شریعت بر شما سنگین نشود.
ابن عربی در پایان اضافه می کند که اگر به غیرت باشد، محمد و پیامبراش از تو (مرد عرب) غیور تر اند، چه شد که غیرت تو بر خداوند پیشی گرفت؟
خیلی از تابوها و بایدها و هنجارهای خودساخته ما، از سر ناآگاهی و لغزش های فکری می باشند و چه بسیار موارد گوناگون و این چنینی!

تصویر soalcity

اولا دستور به حجاب و پوشاندن موي سر بسيار واضح در قرآن آمده است و قبل از اين فرهنگ غربي که برهنگي در آن بسيار جدي شده، هيچ کس اندک شکي در اين قضيه نداشت. اينکه مي گويد جلباب را به گونه اي بياندازيد که گردن را هم بپوشاند، خب جلباب کجا بوده که بايد گردن را بپوشاند؟ معلوم است که جلباب پارچه اي براي پوشاندن سر و موها بوده که دستور داده شده طوري استفاده شود که گردن هم پوشانده شود.

ثانيا حالا يهودي ها هم معتقد به حجاب باشند، کجاي اين اشکال دارد؟ دين يهودي ها از کجا آمده بود؟ آيا آن ريشه الهي نداشته است؟ معلوم است که دستورات تورات هم از جانب خدا بوده و اشکال اين جاست که برخي از تورات تحريف شد نه آنکه هر چه در تورات بوده غلط است.

ثالثا ابن عربي به فرض که اين مطالب را گفته باشد و شما مطلبش را درست متوجه شده باشيد. چه کسي گفته ابن عربي بر شما حجت است؟ آيا ابن عربي مافوق قرآن و حديث است؟

به هر حال اگر کسي بخواهد حقيقت را بيابد دستور حجاب خيلي روشن است قرآن حتي به صداي خلخال پاي زنان هم اشاره کرده و آن قدر صريح نسبت به عفاف و حجاب دستور داده که راه هيچ مخالفتي باقي نگذاشته مگر بهانه جويي هاي غير منطقي که هرگز تمام نمي شود.

با سلام و تشکر بابت زحمات فراوانتان
من دختری ۱۴ ساله هستم
مدتی آن قدر روی اسلام حساس شده بودم که حساسیت زیادم کار دستم داد
مثلا وقتی وارد مسجد یا مکان مذهبی میشدم به خاطر حساسیتم، صحنه های ناجوری که در یک فیلم یا هر فیلم و سایت و وبلاگ دیگری به چشمم خورده بود به ذهنم می آمد .....
چون وارد مکان مذهبی میشدم تمام حواسم به این بود که به چیز بدی فکر نکنم اما دقیقا همان چیز بد به سراغم می آمد
بار ها شده موقع نماز خواندن بدترین فکر ها به سراغم آمده بدترین صحنه هاو .....و من تنها کاری که می توانستم و می توانم بکنم طلب بخشش از خداوند است
مدت ها شب گریه میکردم از فردی خواستم در رابطه با این موضوع کمکم کند
او گفت حساسیتم را کنار بگذارم
با کنار گذاشتن حساسیتم و طلب بخشش و کمک خواستن از خداوند مشکلم تقریباحل شد
اما فقط یک سوال
آیا فکر های من همه گناه بوده و هست؟ یعنی همین فکر های ناجور وسط نماز و دعا که ناخود آگاه به ذهنم می آمد و برایم عذاب و شکنجه بود زیرا میترسیدم خدا مرا نبخشد گناه است؟
اگر گناه است بفرمایید بنده ی حقیر چه کنم؟

تصویر شهرسوال

سلام بر شما
افكار بدي كه بدون اختيار به ذهن انسان مي آيد،اگر چه مربوط به مسائل دين باشد، گناه و پليدي براي انسان ندارد و نبايد با آن ها درگير شد . نسبت به آن ها حساسيت نداشته باشيد. اگر به ذهن تان آمد، نگران نباشيد ،چون اين افكار در اختيار شما نيست. به نوعي وسوسه هاي شيطاني است.
در اسلام آنچه غير اختياري باشد، تكليف و عذاب ندارد. در كتاب "زمزم عرفان" از قول آيت الله بهجت (ره) نقل شده كه فرمودند:
افكاري كه به ذهن انسان خطور مي كند، يا با اختيار انسان است يا در اختيار انسان نيست؛ آنچه در نماز و عبادات مهم است، بايد سعي كنيد به اختيار خود، فكرتان را به جاي ديگر منصرف نكنيد؛ اما اگر بدون اختيار باشد، ايرادي نيست و به محض توجه، دوباره بر نماز متمركز شويد، تا كم كم در طول نماز حواستان جمع باشد.
كنترل افكار راه هاي‏ متعددي دارد. ولي نبايد پنداشت كه با اولين گام همه چيز درست‏ مي‏شود. بلكه كسي كه مي‏ خواهد زمام افكار خويش را به كف گيرد بايد با تمام توان به خودسازي بپردازد و با جديت اين راه را دنبال‏ نموده تا تدريجا به سمت هدف نزديك گردد.

سلام آیا باید از هر فکری جلو گیری کرد ؟ اینکه مدام به سر ما فکر میاد و بعد استغفار کنیم چ فایده داره چون بخشیده میشیم ؟ من فکر میکنم کنترل خطورات مال اولیا خداس درسته؟و اینکه اگر با اختیار و حواس جمع شک کنیم در انجام کاری بازم گناهه؟

تصویر شهرسوال

سلام دوست گرامی و تشکر از ارتباطتان با این مرکز

با عرض معذرت، متاسفانه امکان پاسخگویی از این سامانه دیگر مقدور نیست.

برای ارسال پرسش و دریافت پاسخ، از راه های ارتباطی ذیل استفاده بفرمایید. دوستان کارشناس در این بخش ها خدمت شما هستند:

۱) نسخه جدید "اپلیکیشن پاسخگو"

این برنامه را می توانید از این لینک دریافت کنید:
https://cafebazaar.ir/app/ir.pasokhgoo.app

۲) اگر امکان نصب و استفاده از برنامه فوق را ندارید، می توانید با مراجعه به این آدرس اینترنتی و ثبت مشخصات، پرسش خود را از طریق وبسایت مطرح نمایید:
https://user.pasokhgoo.ir

نظرات