آیا برای جبران حق الناس می‌شود قرآن ختم کرد و ثوابش را هدیه کرد؟

با سلام
مهم این است که پول برداشته شده به صاحبش بازگردانده شود . مستقیم یا غیر مستقیم آن فرقی نمی کند .

با سلام و تشکر از دقت نظر شما
۱- رد مظالم بر طبق فتوای همه مراجع در تضییع حقوق مادی است و برای امور معنوی که عرفا قابل قیمت گذاری نیست ، باید طرف استغفار کند یا اگر هم می خواهد صدقه ای به نیت افراد بدهد ، این اختیاری است .
۲- به نظر ، توضیحی که در متن آمده گنگ نباشد . شما یک بار دیگر متن را بخوانید متوجه این نکته خواهید شد .
۳- برای پرداخت رد مظالم کافی است یک بار از مرجع تقلیدتان اجازه بگیرید و برای پرداخت های بعدی نیازی به اجازه جدید نیست.
موفق باشید

با سلام حضور شما خواهر گرامی
به هم زدن چنین رابطه ای و بر هم زدن چنین قول و قرارهایی ، نه تنها حق الناس محسوب نمی شود ،بلکه عین ثواب و خیر است .
نگران نفرین ها و غر و لندهای اون آقا پسر هم نباشید . چون علاقه مندی بی هدف نمی گذاره واقعیات رو خوب ببینه .
موفق باشید

با سلام
الان که دسترسی شما به صاحب ماشین امکان ندارد ، به اندازه خسارتی که به ماشین ایشان زدید ، از طرف ایشان ردّ مظالم یعنی صدقه به فقیر بدهید .
در این صورت شما از مدیونی این شخص بیرون می آیید .

با سلام و تبریک بخاطر داشتن این روحیه زیبای معنوی
دوست عزیز ، اگر آن شخص میانسال را می شناسید ، از خودش حلالیت بطلبید .
اما اگر ایشان را نمی شناسید و دیگر ایشان را نمی بینید ، بهتر است به نیات از ایشان استغفار کرده و برایشان صدقه بدهید .
بدین گونه ان شاالله این حق از عهده شما برداشته خواهد شد .

سلام
باید توبه نمود. اما توبه یعنی پشیمانی حقیقی که انسان را از ارتکاب مجدد، به طور جدی بازدارد.

چون ایشان را نمی شناختید ، همین که توبه کنید و واقعا پشیمان باشید ، انشاءالله گناه شما بخشیده خواهد شد .

با سلام خدمت شما خواهر گرامی
در درستی یا نادرستی رابطه ای که با یک نامحرم ایجاد کردید ، فعلا بحثی ندارم .
اما در پاسخ شما یاید عرض کنم حلالیت طلبیدن و ترس از نفرین طرف مقابل در جایی است که حقی از ایشان ضایع کرده باشید .
در موردی که شما گفتید چنین حقی از کسی ضایع نشده و حرفهای این گونه ای ایشان برای این هست که احساسات شما را برانگیزد تا شما ایشان را ترک نکنید .
اگر حس می کنید ایشان برای ازدواج با شما مناسب نیستند ، شجاعانه تصمیم به قطع ارتباط بگیرید و هیچ نگران نفرین و ... ایشان نباشید که اثری نخواهد داشت .
در نهایت اگر خواستید خیالتان آسوده باشد ، مقداری صدقه به فقیر بدهید که دفع بلای احتمالی هم کرده باشید .
موفق باشید

با سلام
احساسات پاک مذهبی و رعایت کردن حق الناس شما را می ستاییم .
اما پاسخ سوالات :
۱- شما وقتی کتابی می خرید مالک آن می شوید و می توانید به هر چند نفر که خواستید بدهید تا مطالعه کنند و هیچ اشکال شرعی ندارد .
۲ و ۳ - اگر حلالیت طلبیدن از آن دو نفر مشکل است یا ممکن است از شنیدن آن ناراحت شوند ، نیاز به گفتن به آنها نیست . به نیابت از آنها صدقه ای در راه خدا به فقیر بدهید و انشاءالله گناهتان بخشیده خواهد شد .

با سلام
گناهی که شما کرده اید با توبه و قصد عدم تکرار اون عمل انشاءالله بخشیده خواهد شد و نیاز به انجام کار دیگه ای نیست .

دوست عزیز ، اینها همه توجیهات شیطانه که می خواد شما رو به دیدن صحنه های جنسی بکشونه .
یه بار میگه فقط صحنه هایی که هر دو طرف راضین ، یه بار میگه ببین چطور به مردم تجاوز می کنن و ...
شما از اساس دور این جور سایت ها و فیلم های جنسی رو خط بکشید .

با سلام مجدد
اگر می خوایید خیالتون راحت بشه ضمن توبه و اظهار پشیمانی خودتون ، به نیابت از کسی که بهش تجاوز شده ، صدقه بدید و براش استغفار کنید .
موفق باشید

با سلام
ضمن اینکه گوشزد می کنیم که بر قراری این گونه روابط در محیط های مجازی اشتباه محض است ، خدمت شما عرض می شود که حق الناسی به عهده شما نیست .
هر دو طرف اشتباهاتی داشته اید که در بی دلیل رابطه محبت آمیز بین خودتان ایجاد کردید . رابطه ای که بر اساس احساسات و به دور از عقل و منطق هست .
اگر ایشان رسما به خواستگاری شما آمده بود و در اون صورت شما بیماری خودتون رو مخفی می کردید ، ایشون حق چنین اهعتراضی داشت .
اما با توصیفی که شما از نوع برقراری رابطه داشتید ، تمام کردن رابطه بهترین تصمیم شما بوده و نگران نفرین ها و ابراز ناراحتی های ایشون نباشید .

اگه کافر هم باشه براش دعا کنید که خدا اسباب هدایتش رو فراهم کنه و با حال کفر و بی دینی از دنیا نره .

با سلام
۱- ان شاءالله با کارهای خیری که برای آن افراد انجام داده اید ، دیگر حقی ازآنها به عهده شما نخواهد بود .
۲- حق الناس همیشه گرفتن یک شیء یا از بین بردن یک مال نیست . گاهی وقتها آزار روحی و روانی یک انسان حق الناس حساب می شود ( مثل کسی که با بلند کردن صدای پخش ماشین خود ، آسایش مردم را از بین می برد ) ؛ گاهی اوقات حرمت و آبروی کسی را پایمال کردن ، حق الناس هست ( مثلا غیبت کردن انسان مؤمن ) ، گاهی شنیدن و دیدن مسائل شخصی و خصوصی ای که طرف راضی نیست هم جزو حق الناس هست ( مثل دیدن همین صحنه های تجاوز که قطعا شخص راضی نیست که کسی این صحنه ها را ببیند ) .
پس برای همه این موارد انسان باید مراقب باشد و چنانچه در این گونه موارد حقی از کسی ضایع کرده ، در صدد جبران آن بر بیاید .

با سلام
تمام کارهایی که شما فرمودید جز تخلفات اداری است و چنانچه کسی کارمند یا کارگر سازمانی باشد باید طبق بخشنامه آن اداره یا شرکت رفتار نماید تا مدیون نگردد، و چنانچه تخلف کند باید دِینی که به گردن او می آید را ادا کند. برای ادای دِین باید با مسئول مربوطه سازمان یا مدیرعامل آن صحبت کند تا ایشان با توجه به اختیاراتی که دارند یا با مدیون مصالحه کنند یا از حقوق کم کنند یا هر کار دیگر که می دانند باعث رفع دین می شود را انجام دهند.
اما شما باید مساله ای را که پیش آمده حل کنید نه این که صورت مساله را پاک کنید، وکارهایی که باعث مدیون شدن می گردد را در محل کار انجام ندهید، مثلا همراه را در محل کار خاموش کرده یا در حالت بی صدا قرار داده، در روزهایی که می بینید کسالت دارید با گرفتن مرخصی هر چند بدون حقوق به سرکار نروید و یا مسائل دیگر که برای هر کدام راه حلّ های مختلفی وجود دارد.
موفق باشید.

با سلام
مطمئنا اذیت و آزار اطرافیان ، چه با پرخاشگری و چه با فحاشی و چه آزار و اذیت فیزیکی ، همه اینها جزو موارد ظلم و حق الناس هست و کسی که این کارها را انجام داده می بایست از کسانی که در این زمینه ها حقشان ضایع شده حلالیت بطلبد .

باسلام
اگر می توانید بایدصاحب پول را پیدا کنید وپول را به ایشان برگردانید یا از ایشان طلب حلالیت کنید، چنانچه از پیدا شدن صاحب پول ناامید هستید باید به عنوان مجهول المالک با اجازه مرجع تقلید خود از طرف صاحبش به فقیر صدقه بدهید.
لطفا در سوالهای بعدی نام مرجع تقلید خود را ذکر نمایید.
موفق باشید.

باسلام
این نکته را توجه کنید که هیچ نیاز نیست که هر چه در گذشته شما بوده را به ایشان بگویید . شما هیچ وظیفه ای در قبال ایشان ندارید که اسرار گذشته خود را فاش کنید .اما دورغ گفتن به هر دلیلی حرام می باشد و چنانچه به ایشان دروغ گفته اید باید استغفار کنید.
ازدواج و عقد شما صحیح می باشد و کارهای قبلی شما باعث باطل شدن عقد نیست.

باسلام
۱- این کارها به عبارتی غیبت می باشد که شخص نمی تواند از یک یک افراد آن قوم طلب حلالیت کند که اگر بتواند و مفسده نداشته باشد باید این کار را انجام دهد ولی چون در حالت عادی کار ناممکنی است، باید از کار خود توبه کند و برای آن قوم طلب استغفار کند، به همین مقدار کفایت می کند.
نکته: توبه شرایط دارد: الف) از کار خود پشیمان باشد. ب) دیگر قصد انجام دادن آن کار را نداشته باشد. ج) و در آخر استغفار کند(استغفرالله ربی و...)
۲- لطفا برای دریافت پاسخ مطابق با فتوای مرجع تقلید خود به لینک ذیل مراجعه نمایید.
http://www.soalcity.ir/node/2843

با سلام
۱- می تواند با تلفن عمومی یا به هر صورت دیگر اکانت های دزدیده شده را به ایشان برگرداند و نیازی نیست که حتما حضوری آنها را ببیند کما اینکه این اکانتها از طریق اینترنت قابل جابجایی و نقل و انتقال هستند.
۲- خودکشی کردن راه حل مساله نیست بلکه با این کار صورت مساله را پاک می کند که فقط انسانهای ترسو به دنبال حل مساله نمی روند، ایشان را دلداری داده و برای رسیدن به خدا و حل مشکلات زندگیشان کمک کنید.درضمن می توانید بخش مشاوره همین مرکز با شماره ۰۹۶۴۰۰ را به ایشان معرفی کنید تا از راهنمایی های کارشناسان مجرب مشاوره بدون پرداخت هزینه های بالا کمک بگیرد و ان شاءالله به زندگی مطلوب و عادی برسد.
موفق باشید.

با سلام
حق الناس را باید رفع نماید و چنانچه به واسطه حق الناس مالی از کسی ضایع شده است باید یا مال را به ایشان برگرداند یا اینکه رضایت ایشان را جلب نماید. در غیر این دوصورت حق الناس کما کان بر عهده انسان می باشد و همچنان باید در قیامت جواب گوی حقوق ضایع شده دیگران باشد.
موفق باشید.

با سلام
چنانچه غیبت شخصی را انجام داده باشد باید از ایشان حلالیت بطلبد ولی چنانچه با گفتن مطلب به ایشان مفسده ای به وجود می آید لازم نیست که از ایشان حلالیت بطلبد ولی باید برای آن شخص استغفار کند.
همچنین نیازی به خواندن قرآن یا فرستادن صلوات نمی باشد.
موفق باشید.

با سلام
در مورد سوالات شما باید عرض کنم که:
۱- چون سفر به گونه ای بوده است که شما را دعوت کرده اند و از اول گفته شده که شما میهمان مادر دوست خود هستید، بنابراین اگر هزینه ای هم داشته است بر عهده مادر دوست شماست.
۲- باید از مسئولان ذیربط خدمات رسانی به کارمندان سپاه سوال کنید، چنانچه مسئول هتل چنین اختیاری داشته است که شما را قبول کند هزینه ای بر عهده شما نیست ولی اگر مسئول هتل تخلف از قوانین سپاه عمل کرده است شما باید هزینه اسکان و خوراک خود را به حساب سازمان مربوطه واریز کنید.
موفق باشید.

با سلام
۱- اگر از شخصی حتی پدر و مادر یا فرزند غیبت کرده باشند باید از ایشان حلالیت بطلبند و در صورتی که گرفتن حلالیت مفسده ای دارد، نیازی به گرفتن حلالیت از ایشان نیست و فقط برای کسی که غیبت او را کرده اند استغفار نمایند.
۲- اینکه برای کسی که به بلوغ نرسیده یا دیوانه است گناهی نوشته نمی شود درست است ولی در صورتی که به واسطه کار خود حقی را ضایع کرده باشد یا آبرویی را لطمه دار کرده باشد، باید حقوق ضایع شده را به صاحبان آن حق بدهد و همچنین برای بردن آبروی مومن باید طلب حلالیت از آن شخص نماید و فقط حق الله است که خداوند تبارک و تعالی از طفل می بخشد نه حق الناس.
موفق باشید.

با سلام
اگر به واسطه کم رویی شما حق ایشان از بین رفته است مثلا شما را به عنوان فروشنده در جایی قرار داده و به واسطه کم رویی شما مشتری از خرید صرف نظر کرده و باعث ضرر شده باشد باید از ایشان حلالیت بطلبید ولی اگر فقط به این خاطر که به شما گفته و شما تغییر نکرده اید از شما ناراحت است، شما مدیون ایشان نیستید و نیاز به انجام دادن کاری نمی باشد.
موفق باشید.

با عرض سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

خداوند در آيات كثيري به گناهكاران و كساني كه به خود ستم كردند و خودشان را در معرض معصيت قرار دادند، توصيه كرده است كه توبه كنند و رابطه بين خود و خدا را اصلاح كنند.(۱)
چه كسي در وفاي به عهد راستگوتر از خداوند است؟ قرآن مجيد وعده داده كه خداوند توبه را از بندگانش مي‌پذيرد.(۲) بنابراين گناهكاري كه به گناه خويش اعتراف دارد و از آن پشيمان است و عزم جدّي بر ترك گناه دارد، با جبران گناهان گذشته از حق النّاس و حق اللَّه، به قبولي توبه خويش و رحمت و مغفرت خداوند اميدوار باشد.
آن چه شما مرتكب شده ايد يعني تجاوز و تعدي به حق الناس، گناهي است كه بايد جبران شود و از وي حلاليت و رضايت گرفته شود. يعني لازم است آن چه از اموال ديگران را بدون اذن تصرف كرده ايد و تضييع كرده ايد، به هر ترتيبي باشد، به ايشان برگشت داده شود. لذا در مورد سوال اگر مي توانيد به صورت مستقيم و در غير اين صورت از هر طريقي گر چه از طريق پست و انداختن در خانه، واريز به حساب و ... بايد اموال ايشان را به آنها برگردانيد. اگر يك جا نمي توانيد پرداخت كنيد كم كم پرداخت كنيد. در اين صورت ديني به گردن نداريد. خداوند نيز شما را مي بخشد.
و اگر صاحبان اموال فوت كرده اند، بايد به ورثة آنان برگردانيد و از آنان حلاليت بطلبيد. اگر به صورت مستقيم نمي‌توانيد، به طور غير مستقيم به آنها برسانيد. اگر به هيچ وجه قابل شناسايي نيستند، به نيت صاحبان اموال و با اجازة مرجع تقليد تان صدقه بدهيد.
لكن در طلب حلاليت بايد به نكته اي توجه كنيد و آن اين كه بر طلب حلاليت از حق الناس، نبايد مفسده اي بر رضايت طلبي از او مترتب شود، يعني طلب حلاليت از او موجب ايجاد فتنه، دلخوردگي و اذيت مجدد وي نشود. حال اگر حلاليت خواستن باعث كدورت و ناراحتي شديد و مفسده مي شود، بايد بعد از برگرداندن اموال، براي وي دعا و استغفار كنيد و به نيتشان كار خير انجام دهيد و ثواب آن را براي او هديه كنيد و از گناه خويش نيز توبه نماييد. با توبه حقيقي، خداوند گناهان را مي بخشد.

پي نوشت ها:
۱. بقره (۲) آيه ۱۶۰.
۲. شوري (۴۲) آيه ۲۵.

موفق باشید.

پرسشگر گرامی!
با سلام و تشکر از و تشکر از ارتباطتان با «شهر سوال».

وظیفه شما فقط استغفار و توبه واقعی از گناهان گذشته است. از خدا بخواهید دل آن ها را از شما راضی بگرداند. در ضمن صدقه دادن به نیت رد مظالم بسیار مفید است، یعنی صدقه بدهید به نیت برطرف شدن ظلم هایی که به گردن تان بوده است. استغفار برای صاحبان حق نیز موثر است.
خواندن مکرر دعای روز دوشنبه که در کتاب مفاتیح الجنان آمده(با توجه به معنای آن) توصیه می کنیم.

نکته مهم:
هر چه سریعتر عکس ها را حذف و محو کرده تا مبادا دست دیگری به آنها برسد.
خیال آنها را راحت کنید که عکس ها را نابود کرده اید و کاملاً ارتباطتان را با این فضا قطع کنید.

و در نهایت:
نکته بسیار مهم در این راه، استعانت از لطف و عنایتی است که خداوند نسبت به توبه کنندگان دارد؛ زیرا توبه واقعی همه مبغوضیت های گناه و عقوبات اخروی و آثار منفی آنرا در پیشگاه خداوند از بین می برد، همانطوریکه خداوند فرموده است: «اى بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده‏اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را مى‏آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.» [زمر،۵۳، قُلْ یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ.]
البته تمام سعی شیطان این است تا با ایجاد وسوسه و یأس موجبات دوری بندگان صالح را از خداوند متعال، مهربان و بخشنده فراهم نموده و آنها را چنان غرق در گناه و معصیت نماید که از رحمت و هدایت خداوند دور شوند. در حالی که خداوند همه بندگانش حتی گناه کاران و ظالمان را نیز دوست دارد. و خواهان هدایت و سعادت آنان است. البته از اعمال و کارهای ناشایست آنان بیزار است به همین جهت بهترین و عزیز ترین بندگان خود یعنی انبیاء و ائمه(علیه السلام) را برای راهنمایی هدایت آنان فرستاده و به همین دلیل است که دراین زمان یکی از عزیزترین اولیاء خود یعنی حضرت مهدی (عج) را زنده و در حال غیبت نگه داشته تا بتواند فارغ از مکر و توطئه دشمنان از طریق نائبان و نمایندگان خود آنان را در یافتن مسیر هدایت یاری رساند پس هیچ گناه کاری در هیچ شرایطی هر چند گناهان او زیاد باشد حق ندارد از رحمت پرودگار مأیوس باشد. چرا که یأس از رحمت خداوند ، سوء ظن به او و بزرگ ترین گناه است.
امید به رحمت پرودگار و ندامت و پشیمانی از گناهان و در نهایت توبه واقعی و خالصانه گامی مهم به سوی محبوب خدا شدن و راهی است هموار به سوی هدایت، که شیطان از آن نگران و ناراحت است.

موفق باشید.

با عرض سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

شوخی و مزاح از جمله عناوینی است که حتی در کتب روایی و اخلاقی هم می توانید آن را ببینید.
اصل مزاح خوب است و نه تنها خوب بلکه نیاز هم هست و پیامبر اکرم هم مزاح می فرمودند، مساله تازه ای نیست. نکته مهم اینجاست که چگونه و کجا و چطور باید مزاح کنیم.
خیلی ها مزاح می کنند و سبک می شوند. قدر و منزلتی میان دیگران ندارند. برخی هم می خواهند جایگاه خود را حفظ کنند و مزاح نمی کنند و انسانی خشک از آب در می آیند. اما افرادی هم هستند که در عین شوخ طبعی، محبوبیت و جایگاه اجتماعی هم دارند.

حالا چطور؟

الف) شوخی بایدبحق و منطقی باشد. شوخی به معنای بی ادبی، حرف لغو و بیهوده، سخن بیجا و نیش دار نیست بلکه شوخی و مزاحی که باعث آبروریزی یا فاش شدن اسرار دیگران شود، گناه است.
در محضر رسول خدا (ص) گروهی نشسته بودند. مردی از اصحاب برخاست تا بیرون رود، ولی فراموش کرد کفش های خود را ببرد.
چون به در رسید متوجه شد و بازگشت تا کفش های خود را بردارد، ولی یکی از اصحاب کفش های او را مخفی کرد.
مرد بازگشت و گفت: کفش های من کجاست؟ گفتند: ما کفش های تو را ندیدیم. حضرت متوجه آنان شد و فرمود: چرا مومنی را می ترسانید؟ عرض کردند: شوخی میکنیم. حضرت دو یا سه بار سخن خود را تکرار فرمودند: چرا مومنی را می ترسانید.

ب) شرایط زمان و مکان و روحیات شخص. بایدشرایط روحی،سنّی و موقعیت زمانی طرف رعایت شود. گاهی شخص مقابل، از نظر روحی آمادگی شوخی را ندارد؛ مانند شوخی با شخص بیمار یا در حال خواب و مطالعه. در این موارد نباید با او شوخی کرد.
بسیاری از کینه ها و برخوردها ابتدا از یک شوخی بیجا سرچشمه گرفته و کم کم به جاهای خطرناکی رسیده است.

ج) رعایت اعتدال در شوخی. یکی از نکاتی که در شوخی ها باید رعایت شود، رعایت اعتدال است همچون نمک غذا که اگر زیاد باشد، از شوری آن نمی توان آن طعام را خورد و اگر به اندازه باشد، غذا قابل استفاده است.

نتیجه گیری:
اگر همه شرایط و آداب شوخی کردن مراعات شود می توان امید داشت که شوخی به عنوان یک امر مثبت و سازنده اجتماعی دارای کارکردهای هنجاری در جامعه باشد و زمینه را برای ایجاد یا بروز آرامش روحی و روانی فراهم سازد.

و در آخر:
سعی کنید رضایت افرادی که از گفتار و رفتار شما ناراحت شده اند را بدست آورید و توضیح دهید که منظور خاصی نداشته اید. البته بگذارید شرایط مقداری بهتر شود و بعد این اقدام را عملی کنید. در هر صورت شما به وظایف صحیح خود عمل کنید و از روحیات دوستان هم مطلع باشید تا به مشکلی بر نخورید.

موفق باشید.

سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

گذشته ها گذشته است و با توبه ای که کردید مسایل تمام می شود.
اما در این میان اگر با چت ها و فضاهایی که ایجاد کردید، حق شخصی ضایع شده یا بی احترامی و توهینی به شخصی شده که مایه رنجش و آزار و اذیت شده است، می بایست(در صورت بوجود نیامدن فتنه و مشکلات) حلالیت بطلبید.

** اما جواب شرعی:
دروغ مصلحتی به معنای رایج نزد مردم ؛ حرام است.

موارد جواز دروغ مشخص است؛ از جمله آن وجود مصلحت اهم مثل حفظ جان مومن، ویا رفع نزاع بین دو مسلمان است و شامل موارد سوال شده نمی گردد.
امام ، استفتائات ،ج۲ ،گناهان کبیره س۴.

موفق باشید.

خواهر گرامی، سلام علیکم. به شهر سوال خوش آمدید. پاسخ شما در لینک زیر داده شده است:
http://www.soalcity.ir/node/1700#comment-11172
موفق باشید

باعرض سلام و تشکر
بهتر بود به محض مشاهده ورقه خودتان به معلم اطلاع می دادید تا دچار وسوسه برای تصحیح نشوید قطعا هر چه این اطلاع رسانی دیر تر اتفاق می افتد وسوسه بیشتر می شود . اگر امتحان تأثیر خیلی مهمی در رتبه علمی شما نداشته و باعث نمی شود که حق کسی واقعا ضایع شود و رتبه ای تغییر کند هیچ اشکالی ندارد البته به نظر می رسد رگه ای از وسواس در شما وجود دارد که با مشاوره بیشتر باید شناساییی و کنترل شود وسوسه تصحیحح و وسوسه احساس گناه تا کنون در شما شناسایی شده ان شاء الله با خودشناسی این مسأله حل شود موفق باشید.

با سلام
این مساله دو وجه دارد:

۱- صاحب را می شناسید:
اگر صاحب گاو را می شناسید باید گاو را از ایشان بخرید و پول را به ایشان بدهید هر چند توسط دیگری این کار را بکنید که ایشان شما را نشناسد و گاو را بکشید.
اما اگر صاحب را می شناسید و او هم گاو را فروخته است باید پول را به صاحب گاو بدهید و ایشان چون در معامله گاو پول آن را مالک نمی شده است باید پول را به خریدار برگرداند و در صورتی که خریدار را نمی شناسد باید پول گاو را به عنوان مجهول المالک با اجازه مرجع تقلید خودش از طرف صاحبش به فقیر صدقه بدهد.

۲- صاحب را نمی شناسید:
اگر شما صاحب گاو را نمی شناسید باید به عنوان مجهول المالک با اجازه و نظر مرجع تقلید خود(این مساله اختلافی است که قیمت کنونی گاو را پرداخت کنید یا اینکه مصالحه کنید) پول آن را از طرف صاحبش به فقیر صدقه بدهید.

در آخر اینکه شما از کار خود توبه کنید ان شاء الله اثر وضعی آن هم از بین می رود و خداوند تبارک و تعالی از گناه شما می گذرد.
موفق باشید.

با سلام
باید به مقداری که از اموال دیگران برداشته اید و صاحبان آن را نمی شناسید به عنوان مجهول المالک با اجازه مرجع تقلید خود از طرف صاحبش به فقیر صدقه بدهید.
موفق باشید.

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

از نشانه‌هاى رحمت و لطف وسيع الهى، نعمت توبه و پذيرش توبه از سوى خداوند است، توبه به معنى ترك گناه، بازگشت به سوى خدا و عذرخواهى در پيشگاه خداوند است.
عذرخواهى بر سه گونه است؛
گاهى عذر آورنده مى‌گويد: من اصلاً فلان كار را انجام نداده‌ام. گاهى مى‌گويد: من به آن جهت اين كار را انجام دادم. و گاهى مى‌گويد: اين كار را انجام دادم ولى خطا كردم و بد كردم و اينك پشيمانم. اين همان توبه است.

توبه در اسلام داراى شرايطى است؛ ۱- ترك گناه، ۲- پشيمانى از گناه، ۳- تصميم بر انجام ندادن دوباره گناه، ۴- تلافى و جبران گناه.(۱)
توبه همچون بيرون آوردن لباس چركين از بدن و پوشيدن لباس پاك و تميز است. توبه همچون شستشوى بدن آلوده و عطر زدن است.
قرآن در آغاز سوره هود مى‌فرمايد:
و ان استغفروا ربكم ثم توبوا اليه (۲)؛ و از پروردگار خود آمرزش بطلبيد، سپس به سوى او بازگرديد.
آوردن استغفار و توبه در يك آيه، حاكى از آن است كه اين دو با هم تفاوت دارند، اولى به معنى شستشو و دومى به معنى كسب كمالات است. انسان نخست بايد خود را از گناهان پاك سازد و سپس خود را به اوصاف الهى بيارايد، نخست هرگونه معبود باطل را از قلب خود بزدايد و سپس معبود حق را در آن جاى دهد، به قول حافظ:
تا نفس، مبرّا ز نواهى نكنى دل، آئينه نور الهى نكنى

استغفار و توبه در قرآن
توبه و استغفار در قرآن-در قرآن، ذات پاك خداوند، ۹۱ بار غفور، «بسيار آمرزنده» و ۵ بار غفّار، «بسيار بخشنده» ياد شده و در آيات بسيارى، مردم به استغفار و طلب آمرزش از درگاه خدا دعوت شده‌اند. و بيش از ۸۰ بار سخن از توبه و پذيرش توبه به ميان آمده است. در اينجا به ذكر چند آيه مى‌پردازيم:

۱- والّذين اِذا فَعَلوا فاحِشَة اَو ظلموا اَنفُسهم ذكروا الله فَاستَغفروا لِذُنوبِهم(۳)؛ و از نشانه‌هاى پرهيزكاران آن است كه: هرگاه مرتكب عمل زشتى شوند، يا به خود ستم كنند، به ياد خدا مى‌افتند و براى گناهان خود از خدا طلب آمرزش مى‌كنند.

۲- و من يَعمَل سُوء او يَظلِم نَفسَه ثُمّ يَستغفِرِ الله يَجد الله غَفوراً رَحيماً(۴)؛ كسى كه كار بدى انجام دهد، يا به خود ستم كند، سپس از خداوند طلب آمرزش نمايد، خداوند را آمرزنده و مهربان خواهد يافت.

۳- وعد الله الّذينَ آمَنوا و عَمِلوا الصّالِحاتِ لَهم مَغفِرةٌ و اجرٌ عظيم(۵)؛ خداوند به آنها كه ايمان آورده و عمل صالح انجام داده‌اند وعده آمرزش و پاداش عظيمى داده است.

۴- قُل يا عِبادِىَ الَّذينَ اسرفُوا على اَنفُسهِم لا تَقْنطوا مِن رَحمَة الله إنّ الله يَغفرُ الذُّنوبَ جَميعاً إنَّه هو الغَفورُ الرّحيم(۶)؛ بگو اى بندگان من كه بر خود اسراف و ستم كرده‌ايد، از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خدا همه گناهان را مى‌آمرزد و او بسيار بخشنده و مهربان است.

تعبيراتى كه در اين آيه آمده مانند: «بندگان من»، «نااميد نشويد»، «رحمت خدا»، «آمرزش همه گناهان»، «غفور و رحيم بودن خدا»؛ همه حكايت از وسعت دامنه استغفار و پذيرش توبه و گستردگى رحمت الهى مى‌كند، به خصوص تعبير به "عبادى"؛ «بندگان من»، كه بيانگر آن است كه همه از خوب و بد، بندگان خدا هستند و خداوند به آنها آنچنان مهربان است كه آنها را بندگان خودش خوانده است. بنابراين چشم‌انداز اميد به آمرزش، بسيار وسيع و گسترده است.
۵- و اِذا سَئَلكَ عِبادِى عَنّى فَانّى قَريبٌ اُجيبُ دَعوَةَ الدّاعِ اِذا دَعانِ فَليَستجيبوا لِى وليُؤمِنوا بى لَعلَّهُم يَرشُدون (۷)؛ هنگامى كه بندگانم از تو درباره من سوال كنند، (بگو) من نزديكم به دعا كننده به هنگامى كه مرا مى‌خواند پاسخ مى‌گويم، پس بايد دعوت مرا بپذيرند و به من ايمان بياورند تا راه يابند و به مقصد برسند.

پي‌نوشت‌ها:
۱- مفردات راغب، ص ۷۶.
۲- هود / ۳.
۳- آل عمران / ۱۳۵.
۴- نساء / ۱۱۰.
۵- مائده / ۹.
۶- زمر / ۵۳.
۷- بقره / ۱۸۶.

سلام
اگر حق مالی است باید هرچند به صورت ناشناس ویا با واسطه به صاحبش برگردانید یا برای او پست کنید یا به حسابش واریز کنید.
واگر جنبه مالی ندارد به طور کلی از آن شخص حلالیت بطلبید ولازم نیست بگویید به خاطر فلان کار حلال کن همین که به طور کلی بگویید کفایت می کند.

با سلام و تقدیر از روحیه بالای مذهبی شما
با توجه به شکی که دارید وبه آن شخص هم دسترسی ندارید،شما می بایست برای آن شخص طلب بخشش ومغفرت کنند وجز این تکلیفی ندارید.
نحوه استغفار برای ایشان هم به این گونه هست که به نیت ایشان ذکر « استغفر الله و اتوب الیه » را با نیت و توجه کامل برای ایشان بخوانید .

با سلام
بهتر است به وسوسه های شیطان گوش ندهید و اگر فکر می کنید از کسی حقی به گردن شماست ، برای ایشان استغفار کنید .
ان شاءالله خداوند خواهد بخشید و چیزی به عهده شما نخواهد ماند .

با سلام
لطفا نام مرجع تقلید خودتون رو بفرمایید .

با سلام
طبق فتوای آیت الله سیستانی کپی رایت اشکال ندارد ولی اگر تخلف از قوانین باشد جایز نیست(طبق قوانین کپی رایت تخلف از قوانین می باشد)
موفق باشید.

با سلام
اگر می دانسته که پدر و مادر او راضی هستند استفاده از وسایل منزل آنها برای او اشکال ندارد ولی اگر شک دارد که ایشان راضی هستند یا نه باید رضایت آنها را جلب کند.
موفق باشید.

با سلام
باید پول را به ایشان پرداخت کنید و یا اینکه با ایشان مصالحه نمایید و در صورتی که ایشان پول را نمی پذیرد یا این است که مبلغ بیشتری می خواهد و یا این است که کلا حق را بخشیده است که در هر صورت باید رضایت ایشان جلب گردد و الا حق الناس بر عهده شما می باشد و باید یا به ایشان یا در صورت فوت ایشان به ورثه ایشان پرداخت کنید.
موفق باشید.

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

هدف زندگی چیزی جز خداشناسی و خداپرستی و از این طریق رسیدن به قرب خداوند نیست. قرآن کریم می فرماید: «و ما امروا الا لیعبدوا الله مخلصین له الدین»(بینه، آیه ۵)
مردم هیچ ماموریتى ندارند جز این که دستورهاى دین را مخلصانه براى‏ خدا انجام دهند؛ یعنى فهمشان و عملشان براى خدا باشد و محصول اخلاص نیز لقاى الهی است. خلاصه پیام این آیه شریفه آن است که ما جز عبادت خدای متعال و قرب به او کاری در این دنیا نداریم. البته مفهوم و حقیقت عبادت بسیار فراگیر است و شامل تمام فعالیت های انسان در زندگی می شود. حتی خوردن و خوابیدن و ازدواج انسان بیرون از حیطه عبادت و پرستش خداوند نیست.
چه قدر این آیه زیبا است و چه مقدار تکلیف انسان را روشن می کند. دلیل آن هم این است که ما مخلوق مظهر خداوند هستیم و مظهر خدا کاری جز شناخت خدا و کسب رضایت خدا و ارتباط با خدا و قرب به خداوند ندارد. البته کمال و سعادت او هم در همین رابطه با خداوند است و از همین طریق به همه چیز می رسد. حتی ارتباط با خود و ارتباط با طبیعت و جامعه نیز در همین راستا، یعنی در راستای ارتباط با خدا و پرستش او توجیه می شود.
برای تحقق این منظور پیشنهاد می کنیم ابتدا روی شخصیت خودتان یک بازنگری داشته باشید (خودشناسی) و بعد برنامه ای را برای بازسازی خود (خودسازی) تنظیم نمایید و با تمام نیرو آن را در زندگی خودتان عملی کنید و در این مسیر از عالمان اخلاقی و اهل راه هم استفاده کنید.
اجمالا مهمترین اموری که در خودسازی و پی ریزی ساختمان وجودی انسان مومن و سالم دخالت دارند عبارتند از:
آگاهی و شناخت، ایمان به خدا، دین و رستاخیز، تقویت ارتباط معنوی با خداوند و تقید به وظایف واجب عبادی و اجتماعی.
لذا پیشنهاد می کنیم ابتدا در گذشته خودتان بازنگری داشته باشید و ببینید اگر مراحل ساخت خود را به طور سازمان یافته و مرتب طی نکرده اید نواقصی را که به نظر می رسد جبران کنید، انشاالله به حیاط طیبه، سالم و آرامی دست خواهید یافت.

*** به طور کلی عرصه های خودسازی عبارت است از:
۱- تقویت ایمان از طریق سیر مطالعاتی و افزایش اطلاعاتی که منتهی به آگاهی و بیداری می شود. در این زمینه متذکر می شویم شرکت در جلسات مذهبی و استماع سخنرانی ها و مواعظ و همچنین تلاوت مداوم قرآن کریم و خواندن روایات اسلامی و شرح زندگی بزرگان و اهل عرفان و سلوک و مباحث مربوط به معاد و رستاخیز نیز بسیار مفید است.
۲- پاکسازی و تهذیب نفس از عادت های بد و دلبستگی ها و وابستگی ها و اموری که مانع کمال و سیر و سلوک انسان به سوی خدا تلقی می شود، مانند پرخوری و پرخوابی و مانند آن.
۳- اصلاح صفات شخصیتی و پاک سازی دل و درون از رزایل اخلاقی و آراسته شدن به فضایل اخلاقی از طریق راهکارهای علم اخلاق و تمرین آن ها در معاشرت با مردم و رعایت اخلاق اجتماعی.
۵- تفکر شخصی در سوال های اساسی انسان که در بینش دینی مطرح می شود مانند, خداشناسی و انسان شناسی و هستی شناسی و دین شناسی و معاد شناسی.
۶- انجام وظایف عبادی و تحصیل صفت تقوی و پرهیزکاری, از طریق آشنایی با واجبات دینی و گناهان و پایبندی به احکام دینی.
۷- تقویت ارتباط عاشقانه با خداوند و اولیای معصومین(ع) و مومنان اهل ولایت و محبت, از طریق انجام مستحبات و زیارات و مانند آن.
در صورتی که این مسیر به درستی و عالمانه طی شود, به طور قطع حالات انسان دارای ثبات خواهد بود و دگرگونی ها و تحولات سامان یافته تر می شود و نگرانی ها رفع خواهد شد.

*** نکته نهایی:
"شما اگر بخواهید به شکل غیرمستقیم امر به معروف کنید، یکی از راه های آن این است که خودتان صالح و باتقوا باشید، خودتان اهل عمل و تقوا باشید. وقتی خودتان این طور بودید مجسمه ای خواهید بود از امر به معروف و نهی از منکر. هیچ چیز بشر را بیشتر از عمل تحت تاثیر قرار نمی دهد." (همان- ص ۲۳۸) اگر قبل گفتن عمل کنیم عمیق تر و سریع تر می توانیم در مخاطب خود اثر گذاشته و او را به پذیرش پیام خود متقاعد سازیم. علی (ع) می فرماید: "هرگز شما ندیدید که شما را به چیزی امر کنم مگر اینکه قبلاً خودم عمل کرده ام و من هرگز شما را از چیزی نهی نمی کنم مگر اینکه قبلاً خودم آن را ترک کرده باشیم" (نهج البلاغه- خطبه ۱۷۵)
بنابراین هر مصلحی اول باید صالح باشد تا بتواند مصلح باشد- "در مکتب انبیاء و اولیاء این را می بینیم، همیشه می گویند ما رفتیم (شما هم بیایید)" (همان- ص ۲۳۹)
در جنگ بدر رسول گرامی اسلام اول عزیزترین افراد خود را به میدان می فرستد علی (ع) و حمزه ی سیدالشهدا.
در روز عاشورا حسین بن علی (ع) قبل از همه نزدیکترین خویشان خود را ابتداء به سوی شهادت به میدان نبرد و جهاد می فرستد. آیا اگر امام، عزیزانش را در مدینه می گذاشت کسی معترض آنها می شد؟ ابداً. (همان- ص ۲۴۰) ولی اگر چنین می کرد، آیا امروز این چنین در ایجاد حرکت و حیات در بین مسلمانان و انسان های آزاده موثر بود؟ این اوج عمل بود، و اوج تأثیرگذاری
مرز امر به معروف و نهی از منکر کجاست؟
وقتی بخواهیم امر و نهی کنیم ولی جان و مال و آبرویمان در خطر باشد چه کنیم؟ پاسخ بطور اجمال این است: باید دید که آیا فساد و ضرر کدام بیشتر است.
رسول گرامی اسلام در این باره فرموده اند: وقتی دو حرمت با یکدیگر تزاحم و اجتماع پیدا می کنند، لزوماً باید حرمت کوچکتر را فدای حرمت بزرگتر کنیم.
مثلاً اگر برای پوست میوه ای که کسی در کوچه انداخته نهی از منکر کنید و بعد آن فرد فحش و ناسزا به شما بگوید و ... اینجا لازم نیست. اما در یک وقت هم هست که موضوع امر به معروف و نهی از منکر، موضوعی است که اسلام برای آن اهمیتی بالاتر از جان و مال و حیثیت انسان قائل است، می بینید قرآن به خطر افتاده است ....(همان- ص ۲۵۱) اینجا دیگر باید از جان و مال و آبرو گذشت و اسلام و قرآن را از خطر نجات داد.

موفق باشید.

باسلام
با توجه به اینکه هر شخصی پاسخگوی کارهای خودش می باشد و دیگران را به جای او ثواب و عقاب نمی کنند.
این شخص باید در زمان حیاتش طلبکاران خود را به بدهکاران حواله می داد و دیون را از خود رفع می نمود و اینکه الان فوت شده است، اگر مالی(خانه یا ماشین و یا ...) از ایشان به عنوان ارث باقی مانده باشد که بر ورثه واجب است قبل از تقسیم ارث دیون ایشان را رفع کنند و اینکه بر آنها واجب است بروند دنبال طلب های ایشان یا نه با توجه به اینکه مطلب جدید می باشد از دفاتر مراجع عظام استفتاء گردید و حداقل در ۱۴ روز آینده دوباره سوال را بپرسید تا پاسخگوی شما باشیم.
موفق باشید.

با سلام
همان طور که در بالا خدمت شما عرض کردم، طبق فتوای آیت الله سیستانی کپی رایت به خودی خود اشکال ندارد ولی طبق قوانین تخلف کرده است و استفاده از محصول کپی شده اشکال ندارد ولی کار حرامی انجام داده است و باید استغفار کند. در هر صورت هر چند که حق ظاهری به ایشان واجب نشده است ولی کار حرامی انجام داده است.
انجام دادن کار حرام و کوچک شمردن گناهان باعث جری و بی ملاحظه شدن انسان نسبت به انجام گناهان می گردد.
موفق باشید.

با سلام
با تشکر از اینکه راجع به شناخت دین پیگیری می کنید و برای شما مهم است که مدیون دیگران نشوید ولی همان طور که در بالا جواب شما را دادم، هر چند که طبق فتوای آیت الله سیستانی استفاده از آن باعث مدیون شدن به دیگران نمی گردد ولی باید توجه کنید که کار حرامی صورت گرفته است.
موفق باشید.

با عرض سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

اگرچه آدمى موجود اجتماعى است و به ارتباطات اجتماعى سخت نيازمند است از اين روي، انتخاب دوست و ارتباط با ديگران پاسخ آن نياز درونى انسان به شمار مى ‏آيد. انتخاب همسالان و همكلاسى ‏ها به عنوان دوست، مى ‏تواند نشان دهنده درايت و تعقل فرد باشد و زمينه رشد فكرى و اجتماعى و علمى‏اش را فراهم آورد؛ به عبارت ديگر، ما از طريق ارتباط با ديگران و انتخاب دوست كه به شكل‏گيرى شخصيت انسان مى‏انجامد، يكى از نيازهاى مهم زندگى خود را برآورده مى‏ سازيم و به رشد و تعالي خود در جنبه هاي مختلف مي پردازيم اما، اين را بدانيد كه رابطه دوستانه با ديگران، بايد يك رابطه دو طرفه و از روي اختيار و علاقه طرفيني صورت گيرد به همين خاطر، اگر دوست تان ديگر علاقه اي به ادامه رابطه دوستانه با شما ندارد و علي رغم اين كه شما از وي به خاطر اشتباهي كه مرتكب شده ايد، پوزش و بخشش طلبيده ايد. ولي او همچنان با شما سرد برخورد مي كند و رفتار قهر آميز دارد در اين صورت، دليلي بر ادامه رابطه دوستانه آن هم به شيوه يك طرفه وجود ندارد بنابراين، شما هم نبايد اصراري به ادامه رابطه دوستي داشته باشيد، بلكه مي توانيد به جاي وي، افراد ديگري كه معيارهاي دوستي با شما را دارند و شايسته دوستي و رفاقت هستند و به اصول و مباني دوستي آشنا هستند برگزينيد و با آنها رابطه دوستانه صميمانه اي داشته باشيد.

بهترين دوست كسي است كه زمينه رشد و ارتقاي فكرى، اجتماعى و علمى انسان را فراهم آورد و برطبق آموزه هاي ديني انسان را به ياد خدا بيندازد نه اين كه فكر و ذهن انسان را به خود مشغول كند و باعث افت تحصيلي، دلي مشغولي و مشغوليت ذهني فراوان، وابستگي رواني و برخي ديگر از آسيب ها و مشكلات ديگر گردد.

اين را بدانيد كه آنچه بايد بيش از لزوم داشتن ارتباط با ديگران و انتخاب دوست مورد توجه و حساسيت معقول قرار گيرد، ميزان و چگونگى ارتباط با همسالان، همكلاسى ‏ها، هم محله‌اي‌ ها، هم‌شهري‌ ها و در نهايت انتخاب دوست است.
اگرچه داشتن دوست و روابط دوستانه ضرورت دارد؛ ولى چگونگى آن از اهميت بيش‏ترى برخوردار است به گونه‏اى كه وقتى نحوه ارتباط به اصل مسأله آسيب رساند، براى حفظ امور مهم‏تر و حياتى‏تر، بايد از اصل ارتباط چشم پوشيد. پس بايد در ارتباط با ديگران، به ويژه انتخاب دوست و استحكام بخشيدن به روابط دوستانه، دقت و اهتمام جدى داشت تا به اصل زندگي شما آسيب وارد نكند و آن را مختل نكند.

موفق باشید.

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

بپذیرید که نتیجه مسخره کردن جز شکستن حرمت دیگران نیست در حالی که نزد خدا آبروی مومن از مالش محبوب تر و گرامی تر است .
استهزا در حقیقت چندین گناه از جمله اذیت کردن دیگران تحقیر و کوچک شمردن آنان عیب جویی و غیبت را درون خود جای داده و همه اینها گناه و حق الناس است.
بنابراین هرکس دیگران را مسخره کند همه این گناهان را انجام داده است.

*** درمانی برای مسخره کردن:
ملا مهدی نراقی در کتاب «جامع السعادت» برای دفع و معالجه مرض استهزا روش هایی بیان کرده است ؛ تمسخر کننده باید به این موضوع توجه داشته باشد که استهزا باعث ذلت و خواری او در پیشگاه خدای متعال، فرشتگان، پیامبران و همه مردم می شود. در روز قیامت نیز شرمسار و خجالت زده بار گناهان کسانی را که در دنیا استهزا کرده بر دوش کشیده وارد دوزخ می شود. بنابراین برای ریشه کن کردن این بیماری اخلاقی باید عوامل آن از بین ببرد. اگر استهزا ناشی از عدوات و تکبر باشد باید آنها را از خود برطرف کند تا خصلت مسخره کردن او از بین برود.
اگر استهزا ناشی از عدوات و تکبر باشد باید آنها را از خود برطرف کند تا خصلت مسخره کردن او از بین برود یا اگر هدف از انجام استهزا ؛ به دست آوردن مال دنیاست بداند که روزی رسان خدای متعال است و اگر دست از این عمل بردارد و تقوای الهی پیشه کند رزق و روزی اش چند برابر می شود.
علاوه بر معالجه علمی و شناختی؛ درمان عملی استهزا به این است که کلام و سخن نیکو به زبان بیاورد و خوش گفتاری را پیشه خود کند اگر این کار را تکرار کند تدریجا به گفتار خوش عادت می کند و آن حالت مسخره کردن دیگران به کلی از بین می‌رود علاوه بر این از شرکت در مجالس لهو و لعب که زمینه استهزا و تحقیر و تعرض به آبروی مردم را فراهم می کند خودداری کند تا عامل استهزا فراهم نباشد.

نکته مهم:
راههای توبه از انواع گناهان:
اگر انسان مرتکب گناهی شود و بخواهد توبه کند توبه­اش نسبت به آن گناه فرق خواهد کرد. گناهان به دو دسته اصلی تقسیم می­شوند: یا حق الله هستند (گناه بین بنده و خدایش) یا حق الناس (گناهی که میان او و بندگان خداست).
الف) حق الله: گناهانی که بین بنده و خدایش صورت می گیرد دو نوع است:
۱ . ترک طاعتهای واجب مثلاً نماز و روزه و زکات خمس و کفاره و غیره... و توبه از آنها کوشش در قضای آنهاست به هر اندازه که توانش باشد.
۲ . محرماتی که میان بنده و خداوند می­باشد.؛مانند شرب خمر، دروغ، گوش دادن به صداهای حرام و غیره. راه توبه از این نوع از گناهان پشیمانی و عزم قلب بر بازنگشتن به آنهاست تا ابد.
ب) حق الناس: گناهانی که میان او بندگانش می­باشد که امر آنها سخت تر و مشکل تر است. یا در مال است یا در آبرو. در مال، مثلاً کسی که مالی را دزدیده یا از بین برده آن مقدار که ممکن است باید به صاحبش برگرداند و اگر در دسترس نبود از طرفش صدقه دهد و اگر آن را هم نتوانست باید برایش از خداوند طلب آمرزش کند. در آبرو، مثلاً به کسی دشنام داده یا تهمت زده و یا غیبت کرده در این صورت باید طلب حلالیت کند و اگر می­ترسد با گفتن به طرف مقابل فتنه­ای ایجاد شود برای کسی که غیبت او را کرده یا دشنام داده یا تهمت زده از خداوند طلب آمرزش بکند. پس باید در صورت امکان طرف مقابل را راضی کند و اگر نتوانست صدقه بدهد و استغفارش را زیاد بکند و با تضرع از خداوند بخواهد تا در روز قیامت از او راضیشان کند تا از رحمت الهی دور نباشد.

موفق باشید.

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

يكى از محرّمات (كه از عوامل غيبت هم به شمار مى‏رود) مسخره كردن و استهزاء است و شك نيست كه سخريّه و استهزاء يكى از عواملي است كه بسيارى از اوقات انسان‏هاى ضعيف الايمان را وادار به غيبت مى‏كند. آرى، هستند كسانى كه به منظور بى اعتبار كردن ديگران از عامل تمسخر بهره مى‏گيرند و براى مجلس آرايى و خنداندن حاضران از آبرو و حيثيت ديگران مايه مى‏گذارند و با كارهايى از قبيل تقليد در راه رفتن، سخن گفتن، غذا خوردن و خلاصه به هر طريقى از اشاره و كنايه و... ديگران را به مسخره مى‏گيرند و از اين راه حس خودپسندى و انتقامجويى خويش را اشباع مى‏كنند و حد اقلّ با خرج كردن آبروى ديگران مستمعان و دوستان خود را راضى مى‏سازند و بدين جهت است كه قرآن كريم از اين عمل شديدا نهى كرده و آن را به عنوان ظلم و ستم مورد توبيخ و تهديد قرار داده است و امر به توبه مى‏كند و مى ‏فرمايد:
- يا ايُّهَا الَّذينَ امَنُوا لا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسى‏ انْ يَكُونُوا خَيْرا مِنْهُم وَ لا نِساءٌ مِنْ نِساءٍ عَسى‏ انْ يَكُنَّ خَيْرا مِنْهُنَّ وَ لا تَلْمِزُوا انْفُسَكُمْ وَ لا تَنابَزُوا بِالالْقابِ بِئْسَ الاسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الايمانِ وَ مَنْ لَمْ يَتُبْ فَاولئِكَ هُمُ الظّالِمُونَ.[حجرات، آيه۱۱]
اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد نبايد گروهى از مردان شما گروه ديگر را استهزاء كنند، شايد آنها كه مورد استهزاء واقع مى‏شوند بهتر از مسخره كنندگان باشند. و همچنين زنان يكديگر را مسخره نكنند، زيرا ممكن است زنان مسخره شده از آنها كه مسخره مى‏كنند بهتر باشند. و مبادا از يكديگر عيب جويى كنيد و زنهار از اينكه يكديگر را با القاب زشت و ناپسند ياد كنيد كه پس از ايمان آوردن، نامى كه نشان از فسق و فجور دارد بسيار زشت است و هر كس كه از اين رفتار توبه نكند ستمگر و ظالم است.

اينكه توبه كرده ايد جاي بسيار خوشحالي دارد. چرا كه گناه، منجلابي است كه هر چه كسي در آن بيشتر بماند بيرون آمدنش سخت تر است. حقيقت توبه و استغفار، پشيماني از گناه گذشته و عزم و تصميم بر تكرارآن در آينده است. اگر اين حالت براي كسي پيش آمد، اين نشانه توبه واقعي است و پذيرفته شدن توبه واقعي حتمي مي‌باشد. اگر توبه واقعي صورت گيرد، قبولي آن از طرف خداوند قطعي است، چون خداوند فرموده: «وَ هُوَ الَّذِي يقْبَلُ التَّوْبةَ عَنْ عِبادِهِ وَ يعْفُوا عَنِ السَّيئاتِ؛ (۱) او است كه توبه را از بندگانش پذيرا مي‏شود و گناهان را مي‏بخشد.» بلكه بالاتر از پذيرش توبه، توبه كنندگان را«دوست و محبوب»خود معرفي مي كند، چنان كه مي فرمايد: إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِين(۲) خداوند بسيار توبه كنندگان و پاكان را دوست مي دارد. اين وعده خداي مهربان است« وَ مَنْ أَوْفى‏ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّه»(۳) چه كسي به عهد و قولش از خدا وفادار تر است؟ قطعا هيچ كس. اين سخن همان خداي توبه پذير است كه مي فرمايد:« إِنَّ اللَّهَ لا يُخْلِفُ الْمِيعادَ» (۴) همانا خداوند از وعده خود تخلف نمي كند. بنا بر اين اگر گناه كار توبه واقعي كند براي انسان يقين حاصل مي‌‏شود كه توبه همان، و قبولي همان. هيچ حالت انتظاري براي قبولي توبه نيست. امام علي(ع) مي‏فرمايد:«به هر كس چهار چيز داده شود، از چهار چيز محروم نمي‏گردد: ۱- هر كس توفيق دعا پيدا كند، از اجابت آن محروم نخواهد بود؛ ۲- هر كس توفيق توبه به دست آورد، از قبولي آن محروم نمي‏گردد؛ ۳- هر كس به استغفار توفيق يابد، از بخشش گناهان محروم نخواهد بود؛ ۴- هر كس نعمت‏هاي الهي را شكرگزاري نمايد، از افزون شدن آن ها محروم نخواهد شد». (۵) و خداوند، مهربان تر از آن است كه اگر توبه كسي را پذيرفت، او را عقاب كند. چه در دنيا و چه در آخرت. اگر توبه شما از اين نوع توبه بوده كه حتما هم اينگونه است، ديگر نگران چيزي نباشيد و با توكل بر خدا به دنبال همسري مناسب براي زندگي خود باشيد. فراموش نكنيد كه اين گناه رازي بين شما و خداست نبايد آن را به هيچ كس حتي خواستگار و همسر آيندتان بگوييد. راهي كه در پيش گرفته ايد راه مباركي است ان شاءالله از اين به بعد در زمرۀ بندگان خوب خدا به حساب آييد.

پي نوشت ها:
۱. نحل (۱۶)، آيه ۳۲.
۲. بقره (۲)، آيه ۲۲۲.
۳. توبه( ۹)، آيه ۱۱۱.
۴. آل عمران (۳)، آيه ۹. ۵. نهج البلاغه، ترجمه فيض الاسلام، كلمات قصار ۱۳۰.

موفق باشید.

با سلام
۱- دیدن فیلم‌هاى مستهجن و حاوى منکرات، موجب تقویت هواهاى شیطانى نفس، تضعیف اراده و ایمان و زمینه‌ ساز ترتّب مفاسد و گناهان بوده و حرام است. نگاه به فیلم مبتذل – که بیشتر زنان غیرمسلمان در آن بازی می کنند- در صورتی که موجب تحریک انسان نشود، با توجه به این که دیدن این گونه فیلم ها شهوت برانگیز و مقدمه ارتکاب گناه است، نگاه به آنها حرام است.
۲- دیدن فیلم های شخصی یا جنسی دیگران چه راضی باشند و چه راضی نباشند حق الناس نیست ولی حرام می باشد.
۳- استمناء یا خودارضايي آن است که انسان با خود کاري کند و شهوت خود را تحريک کند تا مني از او بيرون آيد.خودارضايي حرام و گناه کبيره است و ضررهاي زيادی بر جسم و روح انسان وارد می کند. و در صورتی که این کار منجر به خروج منی شود ،فرد باید غسل جنابت انجام دهد و توبه کند. و اگر واقعا توبه کند و تصميم بر ترک بگيرد خداوند مي بخشد. برای درمان یا ترک این عادت شوم می تواند به راه کارهای ارائه شده در بند بعدی مراجعه نمایید.
براي درمان استمناء چند راه حل توصيه شده است:
الف- زود ازدواج كردن.
ب- روزه گرفتن.
پ- پرهيز کردن از محرك هاي جنسي(فيلم، سي دي و هر محرک جنسي ديگري).
ت- پر كردن اوقات فراغت با برنامه هاي مفيد.
ث- پيدا کردن دوستان خوب.
خ- اجرا کردن دستورات طبي مانند: (حمام با آب سرد، انجام تمرينات ورزشي، مصرف نکردن زياد گوشت و غذا هاي مقوي، نخوابيدن بر شكم يا پشت).
چ-ترس از خدا داشتن.
۴- نا امیدی از لطف خداوند گناهی بزرگ است، که سبب رفتارهای نابهنجار می‌گردد و روح نشاط زندگی را از فرد و دیگران سلب می‌کند. امیدواری با تلاش و تمرین به دست می آید. راه هایی که جوانه امید را در دل آدمی می‌کارد عبارت‌اند از:
الف- تفکر مثبت: مثلا با همراهی با زیبایی‌های زندگی و اندیشه در داشته‌ها و...
ب- محکم کردن پایه‌های اعتقادی و اخلاقی.
پ- توبه.
پ- اندیشه در خاطرات خوش گذشته.
ت- اندیشه در آینده ای روشن.
ث- شناخت صحیح دنیا.
ح- شناخت بهتر از سختی ها.
خ- صبر و شکیبایی.
چ- فعالیت مفید داشتن.
۵- در آخر از کار خود توبه کنید:
توبه به معنى ترك گناه، بازگشت به سوى خدا و عذرخواهى در پيشگاه خداوند است. توبه همچون شستشوى بدن آلوده و عطر زدن است.
توبه داراى شرايطى است:
اول: ترك گناه.
دوم: پشيمانى ازگناه.
سوم: تصميم برانجام ندادن دوباره گناه
چهارم: تلافى و جبران گناه.
انسان گناهکار باید سعی کند با روی آوردن به امور معنوي و انجام كارهاي خوب آلودگی گناه را از روح خود بزدايد و هر وقت ياد گناهان خود افتاد استغفار كند و از خداوند بخشش بخواهد در اين صورت خداوند مهربان و آمرزنده است.
موفق باشید.

با سلام
باید خود وسیله را به عنوان مجهول المالک با اجازه مرجع تقلید خودتان از طرف صاحبش به فقیر صدقه بدهید و دادن پول آن به فقیر کفایت نمی کند مگر اینکه به فقیر بدهید و از او بخرید.
موفق باشید.

سلام. به شهر سوال خوش آمدید. خواهر گرامی، پاسخ شما منفی است، حقی به گردن شما نیست و نگرانی شما بی مورد است. نه تنها حقی به گردن شما از این بابت نیست بلکه کار اشتباهی که از ابتدا انجام دادید یا به عبارت دیگر مسیر اشتباهی که رفته اید هرچند با هدف و نیت ازدواج بوده، خیلی زودتر از اینها باید اصلاح می نمودید. رابطه شما با ایشان در غیر مسئله ازدواج کاملا بی مورد و خطاست... اما با فرض نیت ازدواج نیز شما نباید دو سال رابطه با کسی میداشتید تنها و صرفا به بهانه اینکه قصد ازدواج دارید آن هم بدون هیچ اقدام عملی در این مورد. اگر واقعا قصد ازدواج داشتید باید این موضوع را با خانواده درمیان میگذاشتید و هم شما و هم ایشان به شکل رسمی قضد خودتان را ابراز می کردید و ادامه مراحل ازجمله خواستگاری، تحقیقات و غیره را دنبال می کردید. بنابراین اکنون که علاوه بر همه اینها، متوجه شدید ایشان مناسب ازدواج با شما نیستند، میتوانید با انگیزه قوی تر این رابطه را قطع کنید. قطع ارتباط به این معنا که نه شما و نه ایشان هیچ تماس یا پیامی به طرف مقابل ندهد. حتی اگر لازم شد، بهتر است شماره تماس خود را تغییر دهید... هرچند این قطع ارتباط پس از مدت طولانی رابطه، کار ساده ای نخواهد بود اما برای رسیدن به آرامش لازم است. در مسیر سختی ها از خدا کمک بگیرید و هرگاه مسیری را اشتباه رفتید به محض فهمیدن خطای خود از آن راه برگردید و رابطه با خدای مهربان را به هیچ قیمتی از دست ندهید و قطع نکنید.
برای شما آرزوی سلامتی و موفقیت میکنیم.

با سلام
برای کار که انجام داده اید استغفار کنید کفایت می کند.
موفق باشید.

با سلام
جواب همان بود که در بالا ذکر شد
موفق باشید.

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

ببینید به خاطر دوستی ای که با همسر این مرد دارید، شرایطتان سخت تر می شود و بیشتر در فضای آشکار شدن مسأله می روید.

اکثر خانم هایی که خیانت پیشه می کنند و با مردهایی که دارای همسر هستند ارتباط برقرار می کنند این کار را تنها به دلیل احساس قدرت انجام می دهند. با این کار احساس می کنند که قدرت آن را دارند تا مرد را از همسرش جدا سازند. البته گاهی اوقات این کار جواب نمی دهد و در اکثر موارد مرد از همسر اولش جدا نمی شود.
در چنین حالتی معمولاً مرد دوباره با احساس شرمندگی به سوی همسر اولش باز می گردد و سعی می کند که رابطه ای را که خراب نموده مجدداً بازسازی کرده و روابط خود را با همسرش بهبود بخشد. البته در برخی موارد هم دیده شده است که وقتی خانم با مردی متاهل ارتباط برقرار کرده، خودش هم نمی دانسته که این مرد متاهل است. برخی از مردهای متاهل در مورد وضعیت تاهل خود به خانم های دیگر دروغ می گویند.

به هر حال این امکان وجود دارد که چه مرد و چه زن هر کدام به نقطه ای برسند که احساس گناه به آنها دست بدهد و از خیانت کردن خود پشیمان بشوند. اگر این احساس گناه شدت پیدا کند، یکی از طرفین به این ارتباط پایان می دهد.
برخی از آقایون تنها به این دلیل که قادر به تحمل تعارض و دوگانگی در زندگی خود نیستند به یک چنین ارتباطی پایان می دهند. احساس گناه مانند کنه به جانشان می افتد و آنها را رها نمی کند. البته در این میان مردهایی هم وجود دارند که به هیچ وجه احساس گناه نمی کنند و هیچ تمایلی هم به بهبود رابطه از خود نشان نمی دهند. این قبیل افراد معمولاً از همسر اول خود جدا می شوند و سپس با معشوقه ی خود ازدواج میکنند. البته زمانیکه هیچ امیدی برای بهبودی رابطه به چشم نمی خورد، شاید طلاق بهترین گزینه ی انتخابی باشد.

همسر اول معمولاً در یک چنین شرایطی احساس خشم، و عصبانیت می کند و اغلب این حس را پیدا می کند که شاید تقصیر او بوده که همسرش به او خیانت کرده و به این امر فکر میکند که چه خطایی از او سر زده است؛ اما حقیقت اینجاست که همسر این آقا هیچ کار اشتباهی انجام نداده، خیانت به این دلیل اتفاق افتاده است که آقا تصمیم گرفته به همسر خود خیانت کند. مردی که خیانت می کند این کار را علیرغم میل باطنی همسر خود انجام می دهد.

اگر یک مردی از زندگی خود احساس رضایت نمی کند، باید درخواست طلاق بدهد نه اینکه به همسر خود خیانت کند. واقعاً جای تاسف است که چرا برخی از آقایون زندگی مشترک خود را آنقدرها که باید و شاید جدی نمی گیرند.

آسیب زمانی به حد اعلای خود می رسد که شوهر، زن دوم را باردار می کند. بارداری مشکلات را هزار مرتبه پیچیده تر می کند. این مسئله برای همسر اول غیر قابل تحمل است.

خیانت را تنها زمانی می توان بخشید که هر دو نفر تصمیم بگیرند که واقعاً به صورت صمیمانه بر روی از بین بردن آن کار کنند. برای اینکه فرد بتواند طرف مقابل را ببخشد، زمان لازم دارد. بازسازی اعتماد و اطمینان مستلزم گذر زمان است. اگر کسی که یک بار خیانت کرده بود، مجدداً این کار را انجام دهد، واقعاً جای تامل وجود دارد چراکه یک مرتبه از خطای او چشم پوشی شده و این بار دومی است که مجدداً یک چنین خطای نابخشودنی را تکرار می کند.

*** و در آخر اینکه:
در قدم اول سعي كنيد از اضطراب و نگراني و احساس بیش از حد و افراطی از گناه پرهيز نماييد، كه علل برخي ناهنجاري هاي رفتاري و اخلاقي همین افراط و تفریط ها، است. اگر در شرع، كيفرهايي براي گناهان بر شمرده شده، براي جلوگيري از ارتكاب گناه است؛ نه اين كه انسان، راه بازگشت و توبه را به روی خود بسته ببيند. از اين رو با نشاط و اميد ، راه درست تعیین شده از طرف خدا را طی نموده و از اشتباهات و گناهان خود توبه کنید.
هر گناهی هم اثر تکلیفی دارد و هم اثر وضعی.
اثر تکلیفی گناه با توبه حقیقی از بین می رود و به طور کلی پاک می شود.
توضیح : توبه هرگاه حقيقي و واقعي باشد و از اعماق جان برخيزد و جامع شرايط باشد و انسان از گناهي كه مرتكب شده احساس خجلت و ندامت كند و خود را در پيشگاه خدا شرمنده ببيند و در صدد كسب رضاي حق تعالي باشد، به يقين مقبول درگاه احديت واقع شده و آثار و بركاتش نمايان مي گردد. هر چند گناه بسیار بزرگ و شنیع زنا باشد . قرآن كريم مي فرمايد:
اي بندگان كه بر خود اسراف و ستم كرديد ، از رحمت خدا مأيوس نشويد كه خدا همه گناهان را مي آمرزد، زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است.

موفق باشید.

با سلام
شما در بخش نظرات زیر هر یک از مطالب سایت سوالتون رو مطرح بفرمایید ، کارشناسان ما پاسخ شکا را خواهند داد .

با سلام
اگر تولید کننده راضی نباشد استفاده از آن فیلم ها شرعا جایز نیست و چنانچه قبلا از این فیلمها استفاده کرده اید باید رضایت تولید کننده را جلب کنید.
موفق باشید.

با سلام
باید بر می گشتید و حداقل شماره ماشین را بر می داشتید ولی چون هیچ نشانی از صاحب آن ندارید باید به مقداری که یقین دارید به ماشین ایشان خسارت وارد کرده اید به عنوان مجهول المالک با اجازه مرجع تقلید خودتان از طرف صاحبش به فقیر صدقه بدهید و از کار خود استغفار کنید.
ان شاءالله خداوند تبارک و تعالی با انجام این کارها شما را مورد عفو خود قرار می دهد.
موفق باشید.

با سلام
اگر به واسطه زنا حقوق یا اموال شخصی تلف شده باشد زانی یا زانیه موظف است که جبران خسارت کند و با پرداخت صدقه یا کمک به افراد دیگر حق الناس از ایشان برطرف نمی گردد و رد مظالم و... در صورتی است که صاحب اموال را نشناسد ولی اگر نعوذبالله به واسطه رابطه با زن شوهر دار در منزل شوهر وارد شده و از اموال منزل ایشان استفاده کرده است به شوهر آن زن مدیون و بدهکار است و چون ایشان را می شناسد باید اموالی را که از ایشان تلف نموده است را برگرداند.
موفق باشید.

با سلام
در هر صورت حق الناس نیست و باید از کار خود توبه و استغفار نمایید.
موفق باشید.

با سلام
۱- نسبت به اینکه در عرف جامعه این مساله به وجود آمده است که تکثیر فیلمهای شبکه خانگی و... بدون رضایت تولید کننده شرعا و قانونا جایز نیست به همین علت هر چند که الان هم روی آن فیلم قید نکرده باشند، باید برای تکثیر و استفاده از آن از تولید کننده کسب رضایت کنید.
۲- اگر لوح اصلی فیلم (نه رایت و تکثیر شده) را از کسی بگیرید و ببینید اشکال ندارد.
۳- معمولا در تیتراژ اول یا آخر فیلمها شرکت تولید کننده فیلم را معرفی کرده اند و شما می توانید از آن طریق ایشان را پیدا کرده و کسب رضایت کنید.
موفق باشید.

با سلام
لطفا نام مرجع تقلید خود را ذکر کنید تا پاسخگو باشیم.
موفق باشید.

با سلام
۱- اگر بحث مالی نباشد مانند استفاده از کتاب نیازی به جبران ندارد ولی اگر از وسایلی که در عرف اجاره داده می شود و مالیت دارد باشد باید جبران کرد یا حلالیت گرفت.
۲- اگر چیزی را تلف کرده و یا از چیزی که مالیت دارد استفاده کرده باید پول آنها را به صاحب آن بدهد ولی نیازی نیست که شخصا و حضورا آن را به صاحب آن برگرداند بلکه می تواند در منزل ایشان قرار دهد یا به کسی بدهد که به ایشان بدهد.
۳- در مورد کتاب و مانند آن که قابلیت اجاره دادن ندارد و در عرف اجاره داده نمی شود چون اصلش باقی است و تلف نشده و اجاره هم داده نمی شود حق از بین نرفته است و نیازی به جبران کردن ندارد.
موفق باشید.

با سلام
۱- استفاده از اینترنت دیگران بدون اجازه آنها حق الناس و حرام است.
۲- باید اگر صاحب آن را می شناسید از ایشان حلالیت بطلبید یا به اندازه ای که از اینترنت ایشان استفاده کرده اید پول آن را به ایشان بدهید.
۳- اگر صاحب آن را نمی شناسید و از پیدا کردن ایشان نامید هستید باید پول آن را به عنوان مجهول المالک با اجازه مرجع تقلیدتان از طرف صاحبش به فقیر صدقه بدهید.
موفق باشید.

با سلام
پاسخ در سوال قبلی ذکر شده اگر سوال دیگری باقی مانده بفرمایید تا پاسخگو باشیم.
موفق باشید.

با سلام
۱- تغییردادن مرجع در صورتی که انتخاب مرجع با تحقیق و با علم به اعلمیت او بوده جائز نیست، مگر در صورتی که:
اول- از طریق شرعی یقین کنید مرجع قبلی شرایط لازم برای اعلمیت را از دست داده یا از ابتدا نداشته است.
دوم- با رعایت شرایط انتخاب مرجع تشخیص دهید که مرجع دیگری از او اعلم و با سوادتر است.
سوم- مرجع اعلم از دنیا برود که در این صورت باید از مرجع تقلید زنده اعلم تقلید نمایید.
۲- اگر شما بدون تحقیق مرجعی را انتخاب کرده اید باید با تحقیق و رعایت شرایط، انتخاب مرجع اعلم داشته باشید و الا تقلید شما کور کورانه بوده و صحیح نمی باشد.
۳- مجتهد اعلم را از سه‌ راه مى توان شناخت
الف) آن که خودانسان دارای شرائط،یقین کندفلان شخص اعلم است(فرد دارای شرایط برای احراز اعلمیت مرجع کسی است که خود علوم حوزوی را در سطوح عالیه تدریس می کند)
ب) آن که دونفرعالم عادل دارای شرائط تشخیص دهند.
ج) عده ای ازاهل علم که مى توانند مجتهداعلم راتشخیص دهندودر صورتی که ازاین راه به مرجع تقلیدنرسیدیدباتماس گرفتن از جامعه مدرسین حوزه علمیه قم کمک گرفته ومرجع خودرا مشخص کنید.۰۲۵۳۷۷۴۳۳۱۰
موفق باشید.

با سلام
اگر داروها را برای درمان خودشان می گیرند، در صورتی که داروها اضافه بیاید استفاده دیگران از آن داروها اشکال ندارد.
ولی اگر با دفترچه خودشان برای دیگران دارو می گیرند جایز نیست و به بانک بدهکار هستند.
موفق باشید.

با سلام
باید به مقداری که یقین دارید از دیگران پول نزد شما مانده است به آنها بر گردانید و اگر صاحبان آن را نمی شناسید باید به عنوان مجهول المالک با اجازه مرجع تقلید خودتان از طرف صاحبش به فقیر صدقه بدهید.
نیازی نیست که یکجا پرداخت کنید و می توانید در مدت زمان به فقیر پرداخت کنید.
موفق باشید.

با سلام
۱- اگر صاحبان حق را می شناسید باید حق آنها را بدهید یا از آنها کسب رضایت کنید حتی اگر از ترس آبرو می ترسید که پول را به آنها بدهید باید طی یک نامه یا از طریق دیگران پول را به دست ایشان برسانید و اگر صاحبان آن را نمی شناسید باید به عوان مجهول المالک با اجازه مرجع تقلیدتان از طرف صاحبش به فقیر صدقه بدهید.
۲- اگر حق مالیت ندارد مانند غیبت یا... باید از صاحب آن حلالیت بطلبید ولی اگر حلالیت طلبیدن مفسده دارد یا ترس از به گناه افتادن در آن است نیازی به حلالیت گرفتن نمی باشد وفقط برای صاحب حق طلب استغفار کنید.
موفق باشید.

با سلام
۱- جواب این قسمت در بالا داده شده است.
۲-مقداری را که دکتر برای صاحب دفترچه تجویز کرده بلا مانع است ولی مقداری را که برای شخص دیگر نوشته است را ضامن هستند و باید به بیمه یا بیمه گذار برگردانند.
موفق باشید.

با سلام
۱- اگر مغازه مال مادر شوهر بوده است شما به ایشان بدهکارید و باید الآن پول را طبق قانون ارث به ورثه بدهید ولی اگر مغازه پدر شوهر بوده باید به خو ایشان برگردانید.
۲- به هر صورت باید پول را برگردانید ولی نیازی نیست که بگویید یا اینکه حتما بفهمند و می توانید پول را در منزل یا مغازه قرار دهید.
۳- اگر پدر شوهر اجازه داده است که از وسایل ایشان استفاده کنید، رضایت همسر ایشان نیاز نیست مگر اینکه از اموال زن باشد نه اموال پدر شوهر.
موفق باشید.

با سلام
۱- اگر کسی حقی از دیگری ضایع کرده است باید حقوق ایشان را تماما برگرداند یا از ایشان حلالیت بطلبد.
۲- در بعضی از امور هست که غیر از اثر ظاهری اثر وضعی عمل نیز وجود دارد و شخص باید علاوه بر رفع دین از کار خود توبه کند.
موفق باشید.

با سلام
هر چند تجسس در زندگی دیگران حرام می باشد ولی هر گونه ارتباط (حضوری، چت، تلفنی یا....) با نامحرم چون مفسده دارد، حرام می باشد.
نیازی نیست که شما از ایشان حلالیت بطلبید و باید هر چیزی را که باعث ارتباط دوباره شما می گردد از خود دور کنید.
موفق باشید.

با سلام
شما باید اطمینان پیدا کنید که واسطه این مبلغ را به ایشان رسانده است .
وقتی مطمئن شدید دیگر تکلیفی ندارید .

با سلام
۱- اگر شخصی را که به ایشان سیلی زده اید را به هیچ وجه نمی توانید پیدا کنید، برای ایشان طلب استغفار کنید، کفایت می کند.
۲- اگر ماشینی را که شیشه آن را شکسته اید به هیچ وجه نمی توانید پیدا کنید، باید قیمت شیشه شکسته شده را به عنوان مجهول المالک با اجازه مرجع تقلید خودتان از طرف صاحبش به فقیر صدقه بدهید.
۳- باید مبلغی را که عرفا باید پرداخت می کرده اید و پرداخت نکرده اید را به اداره گاز بدهید تا دین شما برطرف گردد.
۴- باید از کار خود استغفار کنید و همچنین دیه آن اگر قبل از ۴۰ روز بوده است، به نظر مشهور مراجع ۲۰ مثقال طلا است را طبق قانون ارث به ورثه بچه پرداخت کنید.
همچنین کار شما چون حلول روح نشده بوده است، کفاره ندارد و پرداخت دیه کفایت می کند ولی باید استغفار کنید.
موفق باشید.

با سلام
اگر صاحب آن را می شناسید باید به ایشان برگردانید و نیازی نیست که خودتان به ایشان بدهید یا اینکه ایشان متوجه شوند به همین مقدار که کسی را اجیر کنید تا به او بدهد یا در منزلشان بگذارید بدون اینکه متوجه شوند کفایت می کند و راه دیگری غیر از این دو راه ندارید.
موفق باشید

با سلام
اگر یقین دارید که کارت از شخص دیگری بوده است ضامن هستید که آن را به صاحب آن بر گردانید ولی اگر به گونه ای بوده که از پیدا کردن صاحب آن ناامید هستید و می دانید صاحبش را پیدا نمی کنید باید به عنوان مجهول المالک، با اجازه مرجع تقلید خود از طرف صاحبش به فقیر صدقه بدهید و چون انداخته اید در صندوق و پیدا کردن آن کار آسانی نیست باید پول آن را به فقیر صدقه بدهید.
موفق باشید.

خواهر گرامی، سلام و به شهر سوال خوش آمدید. شرایط سختی را پشت سر گذاشته اید اما اکنون نیز با تصمیم گیری نادرست شرایط را برای خود سخت تر نموده اید. شما از یک طرف خود را از زندگی رنج آور خانوادگی (طبق گفته خودتان) به خیال خود رها ساختید و از طرفی وارد یک رابطه و زندگی جدید شده اید که با توجه به عدم علاقه به طرف مقابل میتواند همان دشواری و فشارهای عصبی گذشته و حتی اوضاع وخیم تری را برای شما رقم بزند. البته این مطالب طبق گفته های خودتان است و قطعا مشکل شما نیاز به برررسی کارشناسی دارد. به طور کلی دو راه را در پیش روی دارید. یکی این که تا پیش از عروسی و تشکیل زندگی، این عقد را به هم بزنید و راه دیگر این که سعی کنید با همین فرد که در ابتدای کار به وی علاقه ای نداشتید، زندگی کنید و تحت اشراف یک روانشناس معتبر و در صورت وجود زمینه های مثبت، رفته رفته خود را به زندگی با ایشان علاقمند تر کنید.
به شما توصیه می شود حتما به یک روانشناس باتجربه در امور خانواده مراجعه حضوری داشته باشید. مشکل شما هم برای تشخیص و هم برای ارائه راهکار، نیاز به حضور نزد یک کارشناس روانشناس دارد.
موفق باشید

با سلام
چون آدرس منزل را دارید باید دوچرخه را به همان جا ببرید و چنانچه صاحب خانه از آنجا نقل مکان کرده است باید با تحقیق مکان ایشان را پیدا کنید و دوچرخه را خودتان یا با واسطه شخص دیگر به ایشان برگردانید و اگر صاحب خانه را پیدا نکردید و نا امید از پیدا شدن او شدید باید دوچرخه را به عنوان مجهول المالک، با اجازه مرجع تقلید خودتان از طرف صاحبش به فقیر صدقه بدهید.
موفق باشید.

با سلام
نیازی نیست از ایشان حلالیت بطلبید و فقط باید از کار خود توبه و استغفار نمایید.
موفق باشید.

با سلام
اگر صاحب آن را می شناسید باید به ایشان برگردانید و نیازی نیست که خودتان به ایشان بدهید یا اینکه ایشان متوجه شوند به همین مقدار که کسی را اجیر کنید تا به او بدهد یا در مغازه ایشان بگذارید بدون اینکه متوجه شوند کفایت می کند و راه دیگری غیر از این دو راه ندارید.
در مورد مبلغ هم به همان مقداری که یقین دارید پرداخت کنید و اگر یقین ندارید به مقدار کمتری که می فرمایید بین ۴۰۰ تا یک میلیون پرداخت کنید کفایت می کند.
موفق باشید.

با سلام
وقتی تمکن مالی پیدا کردید پرداخت کنید ولی به این نکته توجه داشته باشید که حق الناس تنها چیزی است که بخشیده نمی شود مگر رضایت صاحبان حق را جلب کنید و چون انسان از زمان موت خود خبر ندارد بهتر است که در وصیت خود قید کنید که به ایشان فلان مبلغ را بدهکار هستید.
ولی به این نکته توجه داشته باشید با این که حق الناس بر ذمه شما است قبولی عبادات شما با خداست و این که عبادات را ترک کنید برای این که حق الناس دارید و عبادات مقبول نیست، چیزی نیست الا وسوسه شیطان، که بهترین کار شیطان ناامید کردن بنده است.
پس عبادات خود را کامل انجام دهید و به این وسوسه ها توجهی نکنید.
موفق باشید.

با سلام
اگر صاحب پول را می شناسید باید پول را به ایشان بدهید و نیازی نیست که حتما حضوری باشد بلکه می توانید از طرق مختلف اقدام کنید مانند اینکه در منزل ایشان قرار دهید یا به کسی بدهید تا به ایشان پرداخت کند ولی چون صاحب پول را می شناسید نمی توانید آن را صدقه بدهید.
موفق باشید.

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

چنانچه نمی توانید حلالیت بگیرید، سعی نمایید موارد زیر را عمل کنید؛ ان شاء الله خداوند شما را خواهد بخشید:

ابتدا برای گناه خود از خدا طلب مغفرت وآمرزش کنید. خداوند در قران می فرماید:
وَ أَنِ استَغْفِرُوا رَبَّكمْ ثمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ یُمَتِّعْكُم مَّتَعاً حَسناً إِلى أَجَل مُّسمًّى وَ یُؤْتِ كلَّ ذِى فَضل فَضلَهُ وَ إِن تَوَلَّوْا فَإِنى أَخَاف عَلَیْكمْ عَذَاب یَوْم كَبِیر؛ و دیگر این که از پروردگارتان آمرزش بخواهید سپس به درگاه او روی کنید تا شما را از بهره ای نیکو تا مدتی معین بهره مند سازد و به هر صاحب فضیلتی فضل او را (به تناسب کمالش) عطا کند. و اگر رویگردان شوید، من از عذاب روزی بزرگ بر شما بیمناکم»[۱]

وَ مَن یَعْمَلْ سُوءًا أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللَّهَ یَجِدِ اللَّهَ غَفُورًا رَّحِیمًا؛ كسى كه كار بدى انجام دهد یا به خود ستم كند، سپس از خداوند طلب آمرزش نماید، خدا را آمرزنده و مهربان خواهد یافت. [۲]

سپس برای شخصی که رنجانده و یا مورد ظلمی قرار داده اید نیز طلب آمرزش ومغفرت کنید؛ زیرا از پیامبر اکرم (صلوات الله علیه و آله) نقل است که حضرت فرمودند:

«مَنْ قَالَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ مُؤْمِنٍ خَلَقَهُ اللَّهُ مُنْذُ خَلَقَ اللَّهُ آدَمَ إِلَى أَنْ تَقُومَ السَّاعَةُ حَسَنَةً وَ مَحَا عَنْهُ سَیِّئَةً وَ رَفَعَ لَهُ دَرَجَةً؛ اگر کسی برای مؤمنین و مؤمنات طلب مغفرت کند، خداوند به عدد هر مؤمنی که از هنگام خلقت آدم تا قیامت خلق می‏کند، برای او سه چیز در نظر می‏گیرد؛ برایش حسنه می‌نویسد و از گناهانش می‌کاهد و بر مقامش می‏افزاید.»[۳]

و دیگر اینکه گاهی این بخش از دعای روز دوشنبه را که در مفاتیح الجنان آمده، با توجه بخوانید:

اللَّهُمَّ إنَّی أَسئَلُکَ فِی مَظَالِم عِبَادِکَ عِنْدِی فَأَیَّمَا عَبْدٌ مِنْ عَبِیدِکَ أَوْ أَمَةٍ مِنْ إمَائِکَ کَانَتْ لَهُ قِبَلِی مَظْلَمَةٌ ظَلَمْتُهَا إیَّاهُ فِی نَفْسِهِ أَوْ فِی عِرْضِهِ أوْ فِی مَالِهِ أوْ فِی أَهْلِهِ وَوَلَدِهِ أَوْغِیبَةً اغْتَبْتُهُ بِهَا أَوْ تَحَامُلُ عَلَیْهِ بِمَیْلٍ أَو هَوَىً أَوْ أَنَفَةٍ أَوْ حَمِیَّةٍ أََوْ رِیَاءٍ أَوْ عَصَبِیَّةٍ غَائِبَاً
کَانَ أَوْشَاهِدَ اًوَ حَیَّاً کَانَ أَوْ مَیَّتَاً فَقَصُرَتْ یَدِی وَضًاقَ وُسْعِی عَنْ رَدِّهَا إلَیْهِ وَالتَّحَلُّلَ مِنْهُ فَأَسْئَلُکَ یا مَنْ یَمْلُکُ الْحَاجَاتِ وَهِیَ مُسْتَجِیبَةٌ لِمَشِیئَتِهِ وَ مُسْرِعَةٌ إلى إرَادَتِهِ أَنْ تُصَلِّی عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تُرضِِیَهُ عَنِّی بِمَا شِئْتَ وَ تَهَبَ لِی مِنْ عِنْدِکَ رَحْمَةً إنَّهُ لا تَنْقُصُکَ الْمَغْفِرَةُ وَلاتَضُرُّکَ الْمَوْهِبَةُ یَاأَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ؛
خدایا از تو خواهانم در باره ستمی که به بندگان تو کردم و حقی که بر من دارند پس هر بنده ای از بندگانت(هر مردی از مردان) یاکنیزی از کنیزانت( هر زنی از زنان) که مظلمه ای از او بر من است که ستمی بر او کرده ام در جانش یا در عرض و آبرویش یا در مالش یا در حق خانواده اش و فرزندش و بدگوئی او را کرده ام یا تحمیلی بر او بسبب خواهش یا هوس یا تکبر یا خشمی یا خودنمائی یا عصبیت غایب بوده باشد یا حاضر یا زنده بوده یا مرده پس کوتاه آمده دستم وتنگ آمده توانم از جبران آن حقوق به سوی او وحلالیت خواستن از او پس از تو می خواهم ای کسی که مالک حاجتهائی و در آن اراده تو همه حاجتها مستجاب است و شتابانند به سوی اراده او که درود فرستی بر محمد و آل محمد واینکه راضی کنی او را از من به هر طوری که خواهی. و ببخشی برایم از نزد خودت رحمت؛ زیرا آمرزیدن از تو چیزی کم نمیکند و بخشیدن ضرری به تو نمی رساند ای مهربان ترین مهربانان.[۴]

[۱]. هود/۳.
[۲].نساء/۱۱۰.
[۳] بحارالأنوار،ج ۹۰، ص۳۹۱.
[۴]. برگرفته از مفاتیح الجنان.

موفق باشید.

با سلام
نباید پول را درون صندوق صدقات بیاندازید و باید حضورا به فقیر پرداخت کنید یا به شخص قابل اعتمادی بدهید و ایشان را وکیل کنید تا به فقیر پرداخت کنند.
موفق باشید.

با سلام
به همان مقدار که یقین دارید پرداخت کنید کفایت می کند.
موفق باشید.

با سلام
فقیر در شرع به کسی گفته می شود که در مخارج سالانه زندگی خود کم می آورد. (البته باید ذکر شود که شخصی که اسراف می کند و قناعت ندارد شامل این امر نمی شود)
حالا شما می توانید این فقیر را در فامیل یا همسایگان یا مومنین جستجو کنید و به ایشان پرداخت کنید.
موفق باشید.

با سلام
باید مبلغی را که یقین دارید از ایشان تلف شده است، پرداخت کنید و چنانچه الان تمکن مالی ندارید باید زمانی که تمکن پیدا کردید پرداخت کنید.
چنانچه ایشان را نمی شناسید باید مبلغ فوق را به عنوان مجهول المالک با اجازه مرجع تقلید خودتان از طرف صاحبش به فقیر صدقه بدهید.
موفق باشید.

با سلام
پدر و مادر شما هر دو بالغ و عاقل هستند و بهتر است که مادر خود را تشویق کنید تا به یک مشاور مراجعه کنند و از ایشان برای ابقای زندگیشان کمک بگیرند و همچنین با مشورت قاضی پرونده پدر را به مراجعه به یک مشاور تشویق کنید.
کارهایی که صورت گرفته هیچ کدام به عهده شما نمی باشد و پدر و مادر شما باید خودشان برای زندگی خود تصمیم بگیرند.
موفق باشید.

با سلام
کار شما تخلف از قوانین بوده ولی حقی بر گردن شما نمی باشد و بهتر است تمرکز خود را روی درستان داشته باشید.
موفق باشید.

با سلام
اگر معذرت خواهی از ایشان مفسده دارد نیازی نیست که از ایشان عذر خواهی کنید وفقط برای ایشان طلب استغفار کنید.
موفق باشید

با سلام
پرداخت به هر کسی که به نظر شما با شرایطی که راجع به فقیر ذکر شد، فقیر است کفایت می کند و نیازی نیست که به کسانی که دریافت صدقه را توهین می دانند پرداخت کنید.
موفق باشید.

با سلام
برای کاری که انجام داده اید نیازی به گرفتن حلالیت نمی باشد.
موفق باشید.

با سلام
با سقط کردن جنین چنانچه خود شما عامل سقط بوده اید، باید دیه آن را به ورثه پرداخت کنید.
نیازی نیست به شوهر بگویید که جلوگیری از بارداری را رها کرده اید و حامله شدید، هر چند کار شما اشتباه بوده است و بچه حاصل از ازدواج موقت مال زن است و پدر نسبت به این بچه مسئولیتی ندارد و شما به عنوان یک خانم تنها با مشکلات خاص خودش فقط با بچه دار شدن به مشکلات خود افزوده اید و با مشکلات خود را با این بچه اضافه کرده اید.
برای سقطی که انجام داده اید توبه کنید و دیگر با این شرایط(در ازدواج موقت) اقدام به بارداری نکنید، چون با این کار فقط باعث از بین رفتن اعتماد این آقا به خود می شوید.
موفق باشید.

با سلام
باید به مقداری که یقین دارید از دیگران پول نزد شما مانده است به آنها بر گردانید و اگر صاحبان آن را نمی شناسید باید به عنوان مجهول المالک با اجازه مرجع تقلید خودتان از طرف صاحبش به فقیر صدقه بدهید.
نیازی نیست که یکجا پرداخت کنید و می توانید در مدت زمان به فقیر پرداخت کنید.
موفق باشید.

با سلام
۱- هیچ یک از کارهایی را که در دنیا انجام می دهیم بدون تاثیر نیست.
۲- شما نسبت به تغییر اعتقادات آن خانم مسئول نیستید.
موفق باشید.

با سلام
آبی که از کف حمام نشت کرده و در منزل ایشان ریخته است پاک است.
موفق باشید.

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

مطمئنًا با فردي معتقد همراه فطرت پاك و طالب پاكي و نورانيت روبرو هستيم و اين صفات خوب شما را مي ستاييم.
«غيبت»؛ يعنى، عيب و نقطه ضعف‏هاى كسى را پشت سر او بازگو كنند، به طورى كه اگر بشنود ناراحت شود و بدش بيايد (نمى‏خواهد آن عيوب و نقطه ضعف‏ها به گوش ديگران نرسد و آبرويش از بين برود). اين از گناهان بزرگ است كه در قرآن از آن به خوردن گوشت برادر مؤمن تعبير شده است و در روايات هم تعبيرات شديد اللحنى نسبت به غيبت كننده آمده است.
امام على عليه السلام مي‌فرمايند : از غيبت كردن بپرهيز؛ كه اين كار ، تو را نزد خدا و مردم مبغوض مى سازد و پاداشت را بر باد مى دهد. و فرمود:خردمند، كسى است كه زبانش را از غيبت نگه دارد. (ميزان الحكمه ج۸ ص۵۷۶ ) عقل حكم مي‌كند كه انسان از كاري كه برايش ضرر دارد دوري كند.
امام على عليه السلام مي‌فرمايند : خودت را به غيبت كردن عادت مده؛ زيرا شخص معتاد به غيبت گويى گناهش بسيار بزرگ است. (همان) و امام زين العابدين عليه السلام ـ وقتى شنيد كه مردى غيبت مى كند ـ فرمود : هر چيزى نانخورشى دارد و نانخورشِ مردمان سگ صفت، غيبت است.(همان ص ۵۷۸) واقعا تعبير عجيبي است. اگر متوجه باشيم كه سمت چه گناه خطرناكي رفته ايم آيا ديگر اين كار را تكرار ميكنيم؟
امام على عليه السلام در مورد منشأ غيبت كردن مي‌فرمايند : كسانى كه خود عيب دارند، علاقه مند به شايع كردن عيبهاى مردم هستند ، تا جاىِ عذر و بهانه براى عيبهاى خودشان باز شود.(همان ص۵۸۰) در حاليكه به ما گفته شده به جاي توجه به عيوب مردم در صدد اصلاح خود باشيد. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : غيبت كردن در [نابودى] دين مرد، زودتر كارگر مى افتد تا بيمارى خوره در اندرون او. و فرمود: هر كس از مرد يا زن مسلمانى غيبت كند، خداوند تا چهل شبانه روز نماز و روزه او را نپذيرد مگر اين كه غيبت شونده او را ببخشد. (همان ص۵۸۱)
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در حديث تكان دهنده‌اي مي‌فرمايند : روز قيامت فردى را مى آورند و او را در پيشگاه خدا نگه مى دارند و كار نامه اش را به او مى دهند، اما حسنات خود را در آن نمى بيند. عرض مى كند : الهى! اين كار نامه من نيست! زيرا من در آن طاعات خود را نمى بينم! به او گفته مى شود : پروردگار تو نه خطا مى كند و نه فراموش. عمل تو به سبب غيبت كردن از مردم بر باد رفت. سپس مرد ديگرى را مى آورند و كار نامه اش را به او مى دهند. در آن طاعت بسيارى را مشاهده مى كند. عرض مى كند : الهى! اين كار نامه من نيست! زيرا من اين طاعات را به جا نياورده ام! گفته مى شود : فلانى از تو غيبت كرد و من حسنات او را به تو دادم.(همان)
دوست گرامي ، با وجود اين همه گرفتاري و مصيبت كه از ناحيه غيبت به انسان مي‌رسد آيا نبايد تصميم جدي براي ترك غيبت بگيريم؟ البته سوال شما نشان دهنده وجود چنين تصميمي در شما است. پس هر زماني كه به فكر غيبت افتاديد اين روايات را در فكر خود مرور كنيد و تصميم خود را در ترك غيبت جدي كنيد.
براي كنترل نفس و تسلط بر خود، بايد انسان كمي سختي بكشد. يعني چي؟ يعني با دلش و خواسته‌هاي آن مخالفت كند. اگر هميشه خودمان را عادت داديم كه هر چه دلمان خواست بگوييم چشم، هر كاري دلمان خواست انجام داديم، آنوقت وقتي در جايي مثل همان مورد كه گفتيد بخواهيم جلوي آن را بگيريم حرفمان را گوش نمي‌دهد. بايد با يك برنامه‌ي منظم اراده خود را تقويت كنيم تا نفس و دل ما، از ما فرمان ببرد.
اصولا زياد حرف زدن باعث افتادن در گناه مي‌شود. لذا توصيه شده از حرف‌هاي اضافي بپرهيزيد. راهي كه مرحوم آيت الله قاضي ره استاد اخلاق بزرگاني مثل مرحوم علامه طباطبايي و آيت الله بهجت انجام مي‌دادند اين بود كه نقل شده پانزده سال سنگ ريزه‌اي در دهان داشتند تا هميشه متوجه باشند كه حرف بيهوده نزنند. هر كجا سخن لازمي بايد مي‌گفتند سنگ ريزه را خارج مي‌كردند و سپس دوباره آن را در دهان مي‌گذاشتند.
نمي‌گويم شما هم همينطور عمل كنيد اما به جدّ از سخنان بيهوده و بي‌خاصيت پرهيز كنيد و قبل از هر سخني در مورد فايده داشتن آن و ضروري و منطقي بودنش و همچنين از دور بودنش از گناه بيانديشيد. گناهان بسياري براي زبان وجود دارد كه بايد از آنها دوري كرد.
براي پرهيز از غيبت, بايد راهكارهاي زير به دقت عمل شود:
الف. شناخت ريشه هاي غيبت و مبارزه با آن ها: ابتدا بايد ريشه هاي غيبت را بشناسيد, سپس با آن ها مبارزه كنيد. امام صادق (عليه السلام) ريشه غيبت را در ده چيز مي دانند كه ما به تعدادي از آن ها اشاره مي كنيم :
شفاي غضب: گاهي از کسي ناراحت هستيد و براي تخليه و تشفيه غضب خود وارد غيبت کردن مي شويد.
همياري با ديگران: يعني عده اي مشغول غيبت باشند و ما به هر دليلي آنان را كمك مي كنيم .
تهمت: اين مورد حداقل مي تواند دو معنا داشته باشد: يكم اين كه شخصي به ما تهمت زند و ما هم غيبت او را بكنيم; مثلا بگوييم: «اگر فلاني اين عيب و آن عيب را نداشت به ما تهمت نمي زد». دوم: اين كه ما مي خواهيم به شخصي تهمت بزنيم, ولي اول با غيبت, جاده را صاف مي كنيم; مثلا مي گوييم: «فلاني چنين حرف زشتي را زد. اصلا او آدم بد زبان و كينه توزي است».
سوئ ظن و بدگماني يکي از ريشه هاي غيبت است.
حسد يکي از ريشه هاي غيبت کردن انسان نسبت به محسود است.
سخريه گاهي انگيزه غيبت وجود چيزي در طرف است که زمينه مسخره کردن او مي شود و انسان را به غيبت مي اندازد. (ميزان الحكمه, ج ۷, ص ۳۴۸, روايت ۱۵۲۲۹)
پس بايد ابتدا غيبت را ريشه يابي كنيد, سپس با شيوه هاي مناسب, ريشه غيبت را از بين ببريد.
ب. تفكر در آيات و روايات مذمت غيبت: بايد هر روز اين آيات و روايات را به قصد پندگيري مطالعه كنيد. هرگز گذرا و بي تائمل نگذريد; اين مطالعه كم و مستمر, به مرور زمان , مذمت غيبت را از اعتقاد به باور تبديل مي كند و وقتي باور آمد, جرائت بر غيبت يا از بين مي رود و يا كم مي گردد.
ج . تفكر در مرگ: بنابر روايات, انديشيدن به مرگ, براي تهذيب و خودسازي بسيار سودمند است. انسان مرگ انديش , نه تنها از گناه دست مي كشد, بلكه از تجملات و زوايد دنيا نيز متنفر مي شود.
د. ترك زمينه غيبت: گاهي دوستان خاص, حرف هايي خاص, مجلسي خاص يا... زمينه غيبت كردن يا شنيدن آن را فراهم مي كنند. اگر نمي توانيد از غيبت نهي كنيد و يا زيركانه مسير حرف ها را عوض كنيد, بايد چنين محيطهايي راترك كنيد و گرنه غيبت كردن برايتان عادي مي شود.
ه. مراقبه و محاسبه: پيش از سخن گفتن بر آنچه مي خواهيد بگوييد, دقت و تائمل كنيد اگر غيبت است, ترك كنيد. اين مراقبه را بايد تا وقتي انجام دهيد كه غيبت ترك شود. شبانگاه به محاسبه بپردازيد. اگر غيبتي از شما صادر نشده است, خدا را شاكر باشيد و اگر - پناه بر خدا - غيبتي كرده ايد, هم براي خود و هم براي غيبت شونده استغفار كنيد و دوباره تصميم بر ترك غيبت بگيريد. در آخر تاكيد مي كنيم كه اين راهكارها را دقيقا به كار گيريد تا به نتيجه مطلوب برسيد و گرنه بدون عمل بهترين راهكارها هم عقيم مي ماند.
براى ترك غيبت بايد اراده‏اى جدى و قوى داشته باشيد و از شنيدن يا گفتن هر غيبتى و تهمتى هر اندازه هم به نظرتان كوچك و سطحى مى‏آيد اجتناب ورزيد؛ زيرا در روز قيامت جوابى براى آن نخواهيد داشت. در اين رابطه به برنامه‏اى كه پيشنهاد مى‏شود به مدت چهل روز عمل كنيد و نتيجه را در صورت تمايل براى ما ارسال داريد. اميد است ان‏شاءاللّه‏ بر اين گناه غالب شويد:
۱) هر ده روز يك بار بحث غيبت را در كتاب گناهان كبيره مطالعه كنيد.
۲) هر روز صبح با خدا «شرط» كنيد كه امروز غيبت نمى كنم. در طول روز كاملا مراقب رعايت اين شرط باشيد و جدا بكوشيد حتى براى يك بار هم از آن تخلف نكنيد؛ شب‏ها قبل از خواب، اعمال روزتان را مورد بررسى قرار دهيد. اگر مرتكب غيبت شده‏ايد تعداد دفعات آن را ثبت كنيد و براى مبارزه با آن توبه نماييد و براى خود تنبيهى قرار دهيد؛ مثلا تصميم بگيريد با دوستى كه نزد او بيشتر غيبت مى‏كنيد يك روز رفت و آمد و گفت وگوى غيرضرورى نكنيد، يا در جايى كه بيشتر غيبت هست شركت نكنيد يا يك روز، روزه بگيريد.
در رابطه با افراد خانواده و ديگر افراد نيز در صورت امكان آنها را امر به معروف نموده و از عواقب ارتكاب غيبت بر حذر داريد و بهتر است رواياتى كه از طريق معصومين(عليهم السلام) در مورد عقوبت غيبت كننده وارد شده براى آنها بخوانيد مانند آن حديثى كه مى‏فرمايد: شخص غيبت‏كننده اگر با توبه بميرد (و كارهاى ديگرش هم پذيرفته شود) از جمله آخرين كسانى است كه به بهشت مى‏رود و اگر بدون توبه بميرد از جمله اولين كسى است كه وارد جهنم مى ‏شود.

پيروز و موفق باشيد.

با سلام
اگر با کاری که انجام داده اید حقی(مالی یا...) از ایشان ضایع کرده اید، باید جبران کنید یا رضایت ایشان را جلب کنید و در غیر اینصورت نیازی به جبران نیست.
اگر حق الناس نباشد خدا شما را می بخشد ولی اگر حق الناس باشد باید زضایت صاحب حق را جلب کنید.
موفق باشید.

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

باید سراغ یک مشاور متخصص بروید تا از نزدیک به مسأله شما رسیدگی کند، زیرا نیاز به بررسی ابعاد مختلفی دارد.
حساسیت داستان شما بسیار بالاست و باید با دقت تمام پیگیر باشید.

اما راهکارهايي که براي اين گونه ارتباطات ارايه مي شود عبارتند از:
الف: قطع رابطه مخصوص مرد:
۱- مردي که در اين وضعيت قرار دارد، بايد سعي کند خودش را به جاي همسر اين خانم قرار بدهد. اگر بدترين مرد روي کره زمين بود، آيا باز هم به زنش اجازه رابطه عاطفي مي داد؟
۲-درباره خيانت مردي كه با همسرش در ارتباط است، با خود صحبت کنند.
۳- مرد بايد بداند زماني که آن زن از طريق غير همسرش به نيازهايش مي رسد و تخليه هيجاني و روحي مي شود ،به طور ناخودآگاه ديگر حال و حوصله همسرش را ندارد . نيازهاي همسرش برآورده نشده مي ماند . ممکن است به گناه کشيده شود.
۴- قدري به پايين بودن تعهد و پايبندي و بي وجدان بودن اين خانم متأهل فکر کند . با خود بگويد: اگر اين خانم همسر من بود و ما با هم اختلاف داشتيم، آيا به ايشان اجازه اين رابطه را مي دادم؟ پس سبک حل مسأله و مشکلات زناشويي ايشان حقيقتا غير عادي است . آيا بهتر نبود تکليفش را با همسرش را از روش هايي مانند مشاوره خانواده و يا نهايتا با طلاق روشن مي کرد؟
۵- از آن جا که خورشيد هميشه پشت ابر نمي ماند، اگر روزي اين رابطه برملا بشود، چه اتفاقي مي افتد؟

موفق باشید.

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

ممکن است برای هر کدام از ما اتفاق افتاده باشد که به هر دلیل و به هرشکلی از کودکی حق الناسی بر ذمه مان ، باقی مانده باشد؛ البته کودک تکلیفی ندارد ولی باید بعد از بلوغ آن حقوق را ادا نماید.

به عنوان مثال اگر مالی را از کسی برداشته باشیم،
امام، بهجت، صافی و نوری: اگر از پیدا کردن صاحبش مأیوس هستید، باید آن را با اجازه ی مجتهد، از طرف صاحبش به فقیر صدقه بدهید.
تبریزی، خامنه ای، سیستانی، فاضل، مکارم و وحید: اگر از پیدا کردن صاحبش مأیوس هستید، باید آن را از طرف صاحبش به فقیر صدقه بدهید و احتیاط واجب آن است که با اجازه مجتهد باشد.

موفق باشید.

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

براى جبران غیبت‏هایى كه در گذشته مرتكب شده‏ایم، اگر غیبت شونده از دنیا رفته است، باید توبه كرده و از درگاه خداوند عذرخواهى كنیم كه البتّه خداوند توبه‏پذیر است؛ امّا در صورتى كه او زنده و در قید حیات است، اگر به او بگوییم كه ما غیبت تو را كرده‏ایم ناراحت مى‏شود، به گفته بعضى مراجع تقلید(۱۱۳)، نباید به او گفت، بلكه باید بین خود و خداوند توبه كرد و اگر امكان دسترسى به شنوندگان غیبت است، به نحوى با ذكر خیر و تكریم آن فرد، تحقیر گذشته را جبران كنیم واگر غیبت‏شونده ناراحت نمى‏شود از خود او حلالیّت بخواهیم.
شیخ طوسى در شرح تجرید، بر اساس حدیثى از پیامبرصلى الله علیه وآله مى‏فرماید: اگر غیبت شونده، غیبت را شنیده است، جبران آن به این است كه نزد او برویم و عذرخواهى كرده و حلالیّت بخواهیم؛ امّا اگر نشینده است، باید هرگاه یادى از غیبت شونده كردیم، براى او استغفار نماییم. «انّ كفّارة الغیبة أن تستغفر لمَن اغتبتَه كلّما ذكرتَه»(۱)
۱۱۳) از حضرت آیةاللَّه گلپایگانى‏قدس سره پرسیدم: آیا لازم است به دیگران بگوییم كه ما غیبت شما را كرده‏ایم تا ما را حلال كنند؟ فرمود: نه، زیرا او ناراحت مى‏شود و ناراحت كردن مسلمان، خود گناه دیگرى است. پس جبران غیبت، استغفار است و حلالیّت خواستن در همه جا لازم نیست.

۱) وسائل، ج‏۸ ، ص‏۶۰۵.

موفق باشید.

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

خداوند در آیه ی ۴۹ ازسوره ی مبارکه حجر خطاب به پیامبرش صلى الله عليه وسلم می فرماید:"نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ"که به بندگانم بگو و بشارت بده و این خبر یقینی و اطمینان بخش من را به بندگان من برسان که من غفور و رحیم هستم.
همچنین در در سوره ی نساء آیه ی ۱۰۶ می فرماید: " واستغفر الله إنّ الله کان غفورا رحیماً؛ از خدا مغفرت بخواه، خدا بخشاینده ورحیم است." و در سوره ی غافر آیه ی ۵۵ می فرماید :" واستغفر لذنبک وسبّح بحمد ربّک بالعشی والإبکار؛ برای گناهت طلب مغفرت نما و خدا را عصر گاهان وصبحگاهان با ثنای او، تنزیه کن."
غفار ،غفور و کلماتی که بر وزن "غ ف ر" هستند معنی پو شاندن می دهند پس مغفرت یعنی اینکه خداوند تمام آثار گناهانمان را بپوشاند .
البته این چند شرط دارد :
در صورتی است که ما از خداوند طلب مغفرت کرده باشیم.
آن فرد آن قدر گناه انجام نداده باشد که با او عجین شده باشد زیرا آدمی هنگامی کاری را به طور مداوم و زیاد انجام دهد با ذات او عجین می شود.

موفق باشید.

کاربرگرامی، سلام. به شهر سوال خوش آمدید. هرچند شنیدن اشتباهات گذشته دوستانمان امری ناخوشایند است اما این را بدانید که پذیرش یک اشتباه یا خطا مقدمه رفع آن است، همانطور که پذیرش گناهکار بودن مقدمه توبه است. امیدواریم شما باتوجه به آگاهی نسبت به اشتباه بودن اینگونه رابطه ها، دیگر مرتکب چنین مسائلی نشوید. در مورد تقصیر شما نسبت به مسائل تحصیلی ایشان نمیتوانیم قضاوتی داشته باشیم چون اطلاعات دقیق و کافی نداریم. در این خصوص هم ممکن است شما مقصر باشید هم ممکن است نباشید یا موارد مختلف با هم متفاوت باشد. اما به طور کلی هرچند شما ممکن است شروع کننده یک رابطه بوده باشید و به لحاظ اخلاقی در این بخش مقصر باشید اما ایشان به هر حال مجبور نبوده اند و هر زمانی میتوانستند این مسیر را ادامه ندهند. بنابراین ضمن اینکه کاملا بی تقصیر نیستید اما نمیتوان دلیل تمام شکست های تحصیلی و غیره ایشان را در این مدت به شما نسبت داد. اما در مورد افشای رابطه واقعا کار مناسبی نکردید. افشای گناه (چه در مورد خود شما چه دیگران) امری ناپسند است. به هر حال در مورد کاری که انجام شده و در کنترل شما نیست بیهوده نیاندیشید ولی با استعانت از خدای مهربان سعی در اصلاح مسیر پس از این داشته باشید. بابت پاسخ در اینجا هم پوزش میطلبیم چون کارشناسان پاسخگو دسترسی به اطلاعات شخصی کاربران ، ازجمله ایمیل، ندارند.
برای تان آرزوی موفقیت و سلامتی داریم (ضمنا در مورد حکم شرعی، کارشناس احکام پاسخگوی شما خواهند بود)

با سلام
اگر صاحبان آن را نمی شناسید و نمی توانید به هیچ وجه آنها را پیدا کنید باید مقداری که یقین دارید استفاده کرده اید و بدهکارید را به عنوان مجهول المالک با اجازه مرجع تقلید خودتان از طرف صاحبش به فقیر صدقه بدهید.
موفق باشید.

با سلام
اگر توپ را در مکان عمومی پیدا کرده اید که از پیدا شدن صاحب آن نا امید هستید باید آن توپ را به عنوان مجهول المالک با اجازه مرجع تقلید خودتان از طرف صاحبش به فقیر صدقه بدهید و اگر توپ از بین رفته باید قیمت آن را به فقیر صدقه بدهید و انداختن پول آن در صندوق صدقات کفایت نمی کند.
موفق باشید.

با سلام
اگر باعث تضییع حقوق دیگران شده خید باید رضایت آنها را به دست بیاورید هر چند با عذر خواهی از تک تک آنها باشد..
موفق باشید.

با سلام
حق الناس تنها چیزی است که بخشیده نمی شود مگر با کسب رضایت صاحب حق و شما باید حق را به هر صورتی است به صاحب اصلی آن برگردانید هر چند متحمل پرداخت هزینه شوید یا اینکه رضایت او را جلب کنید.
موق باشید.

با سلام و تشکر از ارتباط با این سایت
با توجه به توضیحاتی که دادید ، تنها کاری که شما فعلا می تونید برای زندگی این دوستتون انجام بدید ، دعای خیر در حق خودش و خانوادش و دادن صدقه به فقیر به نیابت از اوناست .
مطمئن باشید همین خیر خواهی و صدقه شما تاثیر خوبی در زندگی اونا خواهد گذاشت .
موفق باشید

با سلام
باید اشخاصی را که می شناسید پول را به خودشان بدهید و نیازی نیست که بگویید قبلا از شما برداشته ام و حتی می توانید در منزل آنها بگذارید ولی پول هایی را که صاحبان آن را نمی شناسید و نمی توانید آنها را به هیچ صورت پیدا کنید، باید به عنوان مجهول المالک با اجازه مرجع تقلید خودتان از طرف صاحبش به فقیر صدقه بدهید.
موفق باشید.

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

با توجه به این که غیبت از حقوق الناس است، بنابر این در مرحله اول باید از غیبت شونده رضایت گرفت، آن گاه به درگاه الاهی از این گناه توبه کرد. اما اگر رضایت گرفتن از غیبت شونده به هر دلیلی ممکن نباشد و یا این که گفتن به او موجب مفسده ای مهم تر می شود و ... که در این صورت با توجه به روایات معصومان (ع) باید برای او استغفار نمود و این کفاره غیبت او است.

در این باره به دو روایت اشاره می کنیم:

۱. امام صادق (ع) می فرماید از پیامبر (ص) پرسیده شد: کفاره غیبت چیست؟ حضرت فرمود: هر وقت یادت آمد، برای او از خداوند طلب آمرزش کن. [۱]

۲. امام صادق (ع) در روایت دیگر می فرماید: اگر غیبت کردى و خبرش به غیبت شده رسید، پس راهى نمی ماند جز حلالیت خواستن از او، امّا اگر خبرش به او نرسیده، از خداوند برایش طلب آمرزش کن. [۲]

[۱] مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، ج ۷۲، ص ۲۴۱، مؤسسة الوفاء، بیروت، ۱۴۰۴ هـ ق.
[۲] . همان، ۲۴۲.

موفق باشید.

با سلام و تشکر از راتباطتان با شهر سوال!

براى جبران غیبت‏هایى كه در گذشته مرتكب شده‏ایم، اگر غیبت شونده از دنیا رفته است، باید توبه كرده و از درگاه خداوند عذرخواهى كنیم كه البتّه خداوند توبه‏پذیر است؛ امّا در صورتى كه او زنده و در قید حیات است، اگر به او بگوییم كه ما غیبت تو را كرده‏ایم ناراحت مى‏شود، به گفته بعضى مراجع تقلید(۱)، نباید به او گفت، بلكه باید بین خود و خداوند توبه كرد و اگر امكان دسترسى به شنوندگان غیبت است، به نحوى با ذكر خیر و تكریم آن فرد، تحقیر گذشته را جبران كنیم واگر غیبت‏شونده ناراحت نمى‏شود از خود او حلالیّت بخواهیم.
شیخ طوسى در شرح تجرید، بر اساس حدیثى از پیامبرصلى الله علیه وآله مى‏فرماید: اگر غیبت شونده، غیبت را شنیده است، جبران آن به این است كه نزد او برویم و عذرخواهى كرده و حلالیّت بخواهیم؛ امّا اگر نشینده است، باید هرگاه یادى از غیبت شونده كردیم، براى او استغفار نماییم. «انّ كفّارة الغیبة أن تستغفر لمَن اغتبتَه كلّما ذكرتَه»(۲)

پی نوشت:
۱) از حضرت آیةاللَّه گلپایگانى‏قدس سره پرسیدم: آیا لازم است به دیگران بگوییم كه ما غیبت شما را كرده‏ایم تا ما را حلال كنند؟ فرمود: نه، زیرا او ناراحت مى‏شود و ناراحت كردن مسلمان، خود گناه دیگرى است. پس جبران غیبت، استغفار است و حلالیّت خواستن در همه جا لازم نیست.
۲) وسائل، ج‏۸ ، ص‏۶۰۵.

موفق باشید.

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

نفرین یک نوع دعا در مورد دیگران است و همان شرایطی که برای اجابت دعا به طور کلی لازم است در مورد نفرین نیز باید تحقق یابد تا این دعا به اجابت برسد . از جمله این شرایط این است که این دعا حکمت الهی را نقض نکند و با حکمت حق تعالی منافات و تناقضی نداشته باشد . دعای خیردر حق دیگران چون با حکمت الهی و خواست و مشیت او هماهنگ و همساز است معمولا زود به درجه اجابت می رسد ولی دعا بر ضد دیگران که ناشی از تصور غلط انسان در مورد مقصر بودن و گناهکار بودن آن فرد است دعایی ناسازگار با حکمت خداوند است و خداوند نفرین بی اساس و بی مورد را در مورد فرد نفرین شده اجابت نمی کند .

توضیح اینکه:
خداوند نسبت به بنده‏اش مهربان است تا آخرین مرحله به انسان فرصت مى‏دهد هرگز مانند جباران فوراً اقدام به انتقام و مجازات نمى‏كند بلكه رحمت واسعه الهى همیشه ایجاب مى‏كند كه نهایت فرصت به انسان گناهكار داده شود : «و اگر مى‏خواست آنها را به اعمالشان مجازات كند هر چه زودتر عذاب را به آنها مى‏فرستاد » (سوره كهف آیه ۵۸)
امام على(ع) مى‏فرماید: «اگر خدا به ستمگر مهلت دهد كیفر او هرگز فراموش نمى‏شود و او بر سر راهش و در گلوگاه او آن‏جا كه آب دهان فرو برده مى‏شود و استخوان گیر مى‏كند در كمین است.» (میزان الحكمه، جلد ۷، ص ۳۳۷۵) . پس مهلت دادن بر ستم ستمگر به معناى نادیده گرفتن ستم او نیست چه بسا ستمگر چنین تصور كند كه خدا او را به خودش وا گذاشته است. مثلاً خداوند به فرعون چهل سال مهلت داد بعد از این مدت او را به عذاب آخرت و دنیا گرفتار كرد. و از طرفى سنت خداى سبحان در دنیا بر این جارى است كه از ظالم به وسیله ظالم دیگر انتقام مى‏گیرد. بنا براین ظالم كیفر ستم خودش را مى‏بیند یا در دنیا باز تاب اعمالش را توسط ظالم دیگر و یا سایر عوامل مى‏بیند و یا در آخرت به كیفر اعمالش مى‏رسند خلاصه انتقام از ظالم گرفته مى‏شود چه در دنیا و چه در آخرت و چه در دنیا و آخرت با هم نتیجه این كه خداى سبحان در كمین ستمگر در دنیا و آخرت است و مسئله مهلت دادن هم گاهى براى زیادى گناه است و گاهى براى تو به و جبران گذشته مى‏باشد.

اما وظیفه ما
وظیفه ما این است که مواظب باشیم و گاه و بیگاه به هر بهانه ای به نفرین لب نگشاییم مخصوصا والدین محترمی که گاه از سر عصبانیت فرزندان دلبندشان را نفرین می کنند ، تصور کنید یکی از این نفرین ها کارساز شود چه خواهد شد؟ گفتیم نفرین بی جا گاه به خود شخص بر می گردد پس باید در این مسأله جوانب احتیاط را کاملا رعایت کرد تا مبادا آثار سوء نفرینمان گریبانگیر خودمان شود.

موفق باشید.

با سلام
۱-این ارتباط شما چون احتمال بروز گناه در آن بوده است حرام بوده است.
۲-حالا هم که این رابطه ترک شده و یکی از طرفین به وعده خود عمل نکرده است حقی بر دیگری ندارد و حق الناس به وجود نیامده است.
۳-در کلام اهل بیت علیهم السلام است که می فرمایند از دهان مومن دشنام و نفرین خارج نمی شود هم چنانکه خودشان نیز همین رویه را داشته اند.
موفق باشید.

با سلام
اگر رفتن به سوریه واجب باشد نیازی به اجازه پدر و مادر نمی باشد ولی اگر واجب نباشد، چنانچه این کار شما باعث اذیت و آزار پدر و مادر می گردد نمی توانید آن را انجام دهید.
موفق باشید.

با سلام
از پدر و مادر خود حلالیت بطلبید و آنها نیز حتما می بخشند.
اما برای تهمتهایی که زده اید باید از طرف مقابل حلالیت بطلبید ولی برای غیبت هایی که کرده اید، چنانچه گرفتن حلالیت باعث ایجاد مفسده می گردد، نیازی نیست که حلالیت بطلبید و فقط برای کسی که غیبت او را کرده اید استغفار کنید.
برای حق الناس هایی که انجام داده اید، چنانچه مالی از طرف مقابل تلف شده است باید به ایشان برگردانید یا اینکه از ایشان حلالیت بطلبید.
موفق باشید.

با سلام
باید به مقداری که یقین دارید برداشته اید به آنها برگردانید و نیازی نیست که حتما به آنها بگویید بلکه می توانید پول را داخل دخل بگذارید.
حق الناس چیزی است که یا باید حق را برگردانید و یا اینکه از صاحبان حق حلالیت بطلبید و راه دیگری برای بخشش آن وجود ندارد.
موفق باشید.

با سلام و تشکر از ازتباطتان با این سایت
۱- اگر صاحب کار شما خودش اجازه گرد کردن ارقام رو داده ، یعنی این که درباره خرده پول ها راضی بوده . بنابر این حق به عهده شما نیست .
۲-اگر جلو اناختن نوبت بعضیا باعتضایع شدن حق بقیه می شده ، شما مدیون هستید . برای این کار خوبه که مقداری پول به نیت ردّ مظالم ، به فقیر بدهید .
۳- پاسخ همان شماره دوم هست .
موفق باشید

سلام

ابتدا باید توبه و استغفار کنید.

و می توانید آنها را دعوت کنید و بدهی خود را مثلا به عنوان هدیه به آنها بدهید(لازم نیست که اصل موضوع را به آنها بدهید.)
توجه داشته باشید که باید هزینه چادری را هم که به فقیر داده اید به صاحبش بدهید.

شما باید خود ماشین حساب را به صاحبش بدهید و نمی توانید آن را به فقیر بدهید.

در مورد پولهایی که از خاله خود برداشته اید چون ایشان الان زنده هستند یا باید از ایشان حلالیت بطلبید و یا اینکه حقش را به هر نحوی که می دانید و می توانید به او بدهید.
و در مورد پولهای شوهر خاله شما باید این پول را به ورثه شوهر خاله بدهید و نمی توانید همه آن را به خاله بدهید.

شما احتیاطا باید این بدهی ها را به قیمت روز محاسبه کنید و به طلبکاران پرداخت کنید.
.

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

از نشانه‌هاى رحمت و لطف وسيع الهى، نعمت توبه و پذيرش توبه از سوى خداوند است، توبه به معنى ترك گناه، بازگشت به سوى خدا و عذرخواهى در پيشگاه خداوند است.

هر چه بوده تمام شده است، از این پس این کار را انجام ندهید.

موفق باشید.

پاسخ :
با سلام وتشکر .
در ابتدا باید اشاره شود اين کار از نشانه ‏هاي مودّت و دوستي آن جناب و ولايت او است و بر خوبي و رُجحان آن دلالت دارد آنچه در مدح صدقه دادن و نماز خواندن به نيابت از ساير مؤمنين وارد گرديده زيرا که مولاي مؤمنين افضل افراد آنان است، و صدقه دادن از سوي او از صدقه دادن به نيابت از آنان بهتر و برتر مي‏باشد، اضافه بر فحواي دليلي که در مورد نيابت کردن از امام‏ عليه السلام در حج و طواف و زيارت و وصدقه دادن و ... وارد شده، که اگر کسي آن روايات و مانند آن‏ها را جستجو نمايد رجحان داشتن انجام هر گونه عمل صالح به نيابت از آن جناب - صلوات اللَّه و سلامه عليه - را خواهد دانست.
و سيد اجل علي بن طاووس‏ رحمه الله در کتاب کشف المحجة فرزندش را سفارش و امر کرده به انجام اموري که مربوط به آداب و وظايف او نسبت به مولايمان صاحب الزمان‏ عليه السلام است، تا آنجا که گفته: «... پس در پيروي و وفاداري و تعلق خاطر و دلبستگي نسبت به آن حضرت‏ عليه السلام به گونه‏ اي باش که خداوند و رسول او صلي الله عليه وآله و پدران آن حضرت و خود او از تو مي‏ خواهند و حوايج آن بزرگوار را بر خواسته‏ هاي خود مقدم بدار هنگامي که نمازهاي حاجت را به جاي مي‏ آوري، و صدقه دادن از سوي آن جناب را پيش از صدقه دادن از سوي خودت و عزيزانت قرار ده، و دعا براي آن حضرت را مقدم بدار بر دعا کردن براي خودت، و نيز در هر کار خيري که مايه وفاي به حق آن حضرت است آن بزرگوار را مقدم بدار، که سبب مي‏شود به سوي تو توجه فرمايد و به تو احسان نمايد.... [۱] . اضافه بر اين‏که اين کار از اقسام صله امام‏ عليه السلام است، و فضيلت صله امام ‏عليه السلام ان شاء اللَّه تعالي خواهد آمد.
و بر اين مقصود و بر اين‏که صدقه دادن و مانند آن صِلِه است دلالت مي‏کند خبر علي بن ابي‏ حمزه که در وسائل و بحار و غير آن روايت آمده که گفت: به حضرت ابوابراهيم [موسي بن جعفرعليه السلام] عرضه داشتم: از سوي زندگان و مردگان از خويشاوندان و دوستانم حج به جاي آورم و نماز بگزارم و صدقه بدهم؟ فرمود: آري، از سوي او صدقه بده و نماز بگزار و به سبب صله و پيوندت نسبت به او پاداش ديگري برايت خواهد بود. [۲] . طبق این گونه آموزه ها معلوم می شود صدقه دادن به نیت امام زمان ویا هدیه ثواب آن به حضرت ویا از باب توسل به آن حضرت مفید وموثر است .

پی نوشت:

[۱] کشف المحجة، ۱۵۲ و ۱۵۱، فصل ۱۵۰.

[۲] وسائل الشيعه، ۳۶۷:۵، ح ۹.

سلام

تشکر از ارتباط شما

باید توبه و استغفار کند و حلالیت طلبیدن هم لازم نیست برای خود و آن خانم طلب مغفرت کند.

سلام

تشکر از ارتباط با شما

این کار شما حرام بوده و باید توبه و استغفار کنید.

سلام

شما باید از پدر خانواده که خسارت را به او وارد کرده اید حلالیت بطلبید یا اینکه قیمت آن را به هر نحوی که می دانید و می توانید به او برسانید.

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

پرسشگر گرامی،
به صورت کلی می بایست گفت:
اگر حلالیت و رضایت طلبیدن از آن ها مشکلاتی را به همراه دارد برای آن ها استغفار و دعا کنید.

نکته مهم:
زین‌العابدین، امام‌العارفین، آقا علی‌بن‌‌الحسین می‌فرمایند: «مَنْ رَمَى النَّاسَ بِمَا فِیهِمْ رَمَوْهُ بِمَا لَیْسَ فِیهِ»[ البحار ج۱۷ ص ۱۶۰] هر كس به مردم عیبی را نسبت دهد و تهمت بزند، مردم به او عیبی را كه ندارد نسبت می‌دهند.
ظاهر امر این است كه خداوند نسبت به این گناه تهمت كوتاه نمی‌آید. هم در دنیا و هم در آخرت انتقام می‌گیرد. عالم، عالم اثر و مۆثّر است. بعضی مواقع بیان كردند با دعا این اثرات از بین می‌رود و دیگر اجازه نمی‌دهد این اثر بماند امّا خداوند کریم برای تهمت بالصّراحه فرموده است: انتقام می‌گیرم و دعا اثر ندارد.
بترسیم از اینكه خدا بخواهد انتقام بگیرد!

در این مسأله فرقی بین زن و مرد نیست و هر که تهمت یا غیبتی انجام دهد حق بر گردنش می افتد و باید در صدد جبران بر آید.

موفق باشید.

سلام

تشکر از ارتباط شما

این فرد باید یا از صاحب مغازه حلالیت بطلبد و یا اینکه مقداری را برداشته به قیمت روز محاسبه کند و به آن فرد بدهد.

سلام

تشکر از ارتباط شما

توبه و استغفار کنیدو انشاء الله خداوند خواهد بخشید.

سلام

تشکر از ارتباط شما

اگر واقعا توبه کنید و استغفار نمایید خداوند خواهد بخشید.

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

می بایست در این زمینه صبر می کردید و خودتان را شبیه آنها نمی کردید!
زیرا صبر جایگاه بالایی دارد و صبر و اجتناب از گناه انسان را به جایگاه های بالایی می برد.
حال که همه چیز تمام شده است و درصدد حلالیت هستید، کاری بس ارزشمند و سزاوار تشویق است.

تا آنجا که می توانیم و در وسع ما هست، از او دلجویی می کنیم، اگر ضرر مالی زده ایم، جبران خسارت می کنیم، یا در مواردی راضی به قصاص می شویم، اگر آبروی او را ریخته ایم، به هر عمل شرعی که شده او را راضی می کنیم، تا دلش را بدست می آوریم.
اگر با همه این حرفها و اظهار ندامتها از طرف ما، راضی نشد، اعمال نیکی را از طرف او انجام داده و ثوابش را به او هدیه می کنیم، و از خداوند متعال طلب مغفرت نموده، و می خواهیم که دل او را به سمت ما متمایل کند و از ما راضی گردد.

موفق باشید.

سلام و تشکر از ارتباط شما

اگر بازی تولید داخل نبوده تکلیفی ندارید و اگر تولید داخل بوده و با این کار خسارتی وارد کرده اید باید خسارت را به تولید کننده برگردانید.

سلام

تشکر از ارتباط شما با این سایت

توبه و استغفار کنید و از خداوند برای خود و آن افرادی که حقشان را ضایع کرده اید طلب مغفرت نمایید.

سلام

تشکر از ارتباط شما با این سایت

صدقه دادن یا کمک کردن به فقیر فائده ندارد و شما باید به هر نحوی که ممکن است دو چرخه را به او برگردانید و الا مدیون باقی می مانید.

موفق باشید.